Қаламгерлер шоғырынан Бауыржан Момышұлы, Сапарғали Бегалин, Қалижан Бекхожин, Мұхаметжан Қаратаев, Әбділда Тәжібаев, Әбу Сәрсенбаев, Сырбай Мәуленов, Сағи Жиенбаев, Әнуар Әлімжанов, Шерхан Мұртаза және басқа жақсы-жайсаңдардың бейнесін тануға болады. Жазушылар одағының фойесінде иін тіресіп тұрған жазушылар сәулетті сарайдың салтанатын одан сайын арттырып тұрғандай. Сонымен қатар корифейлердің алдында малдас құрып отырған жап-жас Дидахмет Әшімханұлының да отырғанын байқаймыз. Атаулы күннің айшықты оқиғасы тілші күнделігінен шет қалмаған екен.
«Жазушылар одағында өткен Ғ.Мүсіреповтің 75 жылдығына қатыстық. Кешке Ғ.Мұстафин басшылық етті. М.Қаратаев баяндама жасады.
Кеш соңында Ғабиттің өзі сөйледі. Ғабаң сөзінен жадымда қалғаны да, жаныма жаққаны да мынау болды:
«Мен кейбір жас жазушыларға ренжимін. Шығармаларын оқып отырғанда шикіліктері білініп тұрады. Сол сәтте мен «Әттең осы дүниесін жазып болғаннан кейін жарты не бір жылдан соң қайта бір жазып шықса ғой, бұдан мүлде басқа, тәуірірек дүние болар ма еді», деп ойлаймын.
Тамаша айтылған сөз. Әттең, соған әркімнің шыдамы жете бермейді-ау. Ғабаңның сөзі тегін емес. Қазақ «сөзіне қарап өзін таны» дейді емес пе? Үлкен суреткер жетпіс беске келгенше белгілі-белгілі бес-алты-ақ шығарма беруі үлкен сырбаздықтың белгісі ғой. Сырбаз емей немене, егер сол шығармаларының біреуің арқауы бос болмаса. Ғабаң – сондығымен Ғабаң. Ғабаң – сондығымен Д.Снегин айтқандай, ұлы жазушы.
Сағи Жиенбаевтың арнау өлеңі тамаша шықты. Ақын Ғабаңа: «Кісілігіміз сіздей болсын. Киімді сіздей киіп, темекіні де сіздей сұлу тартсақ», деді-ау. Артықтығы жоқ. Чеховтың: «Адам киген киімімен де, мінезімен де, тұлғасымен де сұлу болу керек», дегеніне саяды. Үйренуге болатын нәрсе. Тіпті қажет те», деп жазба қалдырыпты Д.Әшімхан 1982 жылдың 31 наурызында.
Ал Дидахмет досының қасына қазіргі белгілі жазушы Әлібек Асқаров жайғасқан. Ол кісіден де сурет туралы естелік сұрадық. «Мен ол кезде суретшілер училищесінде дипломдық жұмысымды қорғап жатқан кезім. Әдебиет әлемінің табалдырығын әлі аттамаған едім. Тек Дидахмет Әшімханов, Мереке Құлкенов, Болат Қанатбаев, Ұлықбек Есдәулетов сияқты достарымның қолқасымен Зейнолла Қабдоловтай академиктердің әдеби секциясына баратынмын. Мына сурет те сол жылдардың мұғдарында түсірілген. Бұл менің жазушылар ортасында түскен тұңғыш суретім екен», дейді жазушы.
Иә, қазір бұл қаламгерлердің жартысынан көбі арамызда жоқ. Ал сол кездегі бозжейде жас жазушылар бұл күнде үлкен руханият ұстындарына айналып отыр.
