Ауылдық жерлердегі өзекті мәселенің бірі қоғамдық моншаның жоқтығы болатын. Көп адамдар тез арада қайтарым бере қоймайтын мұндай әлеуметтік жобаны қолға алуға жүрексіне беретіні шындық. Бірақ, бұл ауыл тұрғындары үшін аса қажет әлеуметтік нысан болып табылады. Әркімнің өздері салып алған қарабайыр моншаның қызметі қазіргі өскелең талап үдесінен көріне бермейтіні де рас. Әуелден әртүрлі кәсіппен айналысып, тәжірибе жинаған көптоғайлық кәсіпкер Асхат Ниязов тәуекелге бел буып, қоғамдық монша құрылысын былтыр қолға алды. Ол бұл жобаны «Жұмыспен қамтудың жол картасы-2020» бағдарламасы арқылы бастады. Осы бағдарлама арқылы Ауыл шаруашылығын қаржылай қолдау қорынан 3 миллион теңге несиеге қол жеткізген Асхат іске бірден құлшына кіріскен болатын. Алайда, жобаны жүзеге асыру барысында бұл қаржының жетпейтіні белгілі болды. Не істемек керек? Туабітті бірбеткей мінезді жігіт алған бетінен қайтпады. Алты пайыздық жеңілдікпен қаржы берген бағдарламаның міндетін орындап құтылу үшін бес адамдық «бірдеңе» сала салуға намысы жібермеді. Қосымша өз қаржысын салды. Ойындағыдай монша салу оңай болмады, ішкі әрлеу жұмыстары мен қондырғылары, басқа да қажеттіліктерге қаржы шаш-етектен керек екен. Осы заманға моншаға қажеттіні түгендеудің түбі жеткізер түрі көрінбейді. Алайда, намысты жігіт шегінбеді. «Шешінген судан тайынбастың» жігерімен кіріскен шаруаның қазіргі жемісі мынау! Асхаттың «Айназы» ауылды айтпағанда, қазір кез келген ауданда жоқ. Он адамдық моншада жалпы залы, WIF пен бассейні де бар. Демалып отырғанда интернет қарап, теледидар көруге болады. Осы қызметтің барлығына бір адам сағатына 300 теңге ғана төлейді. Бір сөзбен айтқанда, бұл моншадан айналымға келмейтін кейбір шағын моншасымақтарға барғандай не істеп, не қойғаныңды білмей, алқынып, «діңкең құрып» емес, тазарып, демалып шығасың! Ал бассейнде балаларды қорғайтын арнаулы күртешелер бар. VIP залдағы қызмет қымбаттау. Қымбаттау дегенде қаладағыдай емес, бар болғаны 600 теңге. Бұл – ауыл тұрғындарының қай-қайсысына да бір апта үшін қолжетімді баға. Әзірге Асхат моншаны сенбі, жексенбі күндері ғана жағып тұр. Тұтынушылар қалыптасқаннан кейін халыққа жұма күні де қызмет ететін болады.
Көптоғайдағы осындай моншаның бой көтеруіне жоғарыдағы бағдарламаның тигізген ықпалы да зор. Яғни, сол бағдарламаның екінші бағытымен «Жетіспейтін инженерлік инфрақұрылымды дамыту» үшін 3 млн. теңге жұмсалды. Ол қаражатқа моншаға электр желісі мен су құбыры тартылып, кәріз жүйесі жасалды. Айналасы абаттандырылды. Нәтижесінде ауылдың төрт адамы тұрақты жұмыспен қамтылып отыр. Сыртқы сәулеті мен ішкі дәулеті жарасқан монша жаңа жылдан бастап көптоғайлықтарға сапалы қызмет көсетуде.
Негізгі мамандығы мұғалім болса да, уақыт ағымына ілескен жас кәсіпкер Асхаттың басы толған «идея». Қиялы ұшқыр, қолы епті жігіттің ойымен салынған монша қазір ауылдағы ең сәулетті ғимарат қана емес, ауылдықтардың қаладағыдай тұрмыстық игіліктерге қол жеткізуінің нақты мысалы деуге болады. Ішкі дизайнын ойластырған да өзі. Қабырғаларын қазақтың оюларымен өрнектеген оның ендігі мақсаты – ауылда темір өңдеу цехын іске қосу. Ол үшін несие алып, құрылысын бастады. Келешекте темірден түйілген қақпа, қоршау сияқты бұйымдар алдымен ауылдастарының үйлеріне сән береді. Қалыптасқан ұғымға сүйенсек, «театр киім ілгіштен басталады». Демек, Асхаттың ауылдастарына үлгі көрсетіп қана қоймай, ауыл көшелерін ажарландыра түсетін кезі қашық емес. Осының барлығы Елбасының және Үкіметтің кәсіпкерлікті, соның ішінде, ауылдағы шағын және орта бизнесті дамытуға қолдау көрсетуінің арқасы, қолайлы жағдай туғызуының нәтижесі екені сөзсіз. Мұны өз ісін ашқан әрбір кәсіпкер жете түсінуде. Содан да болар, қазір кәсібінен нәсібін табуға ынталылар ауылда да көбейе түсуде. Бұл қазіргідей дағдарыс жағдайында абыржымауға алғышарт жасап отырғанын адамдар шынайы сезінуде. Соның бірі біз әңгімелеп отырған кәсіпкер Асхат Ниязовтың қадамы дер едік.
Сатыбалды СӘУІРБАЙ,
«Егемен Қазақстан»,
Серікбай ҚОЙБАҒАРОВ,
журналист.
Ақтөбе облысы,
Ойыл ауданы.