Орманшылар әулеті

Махмұт әулетінің орман шаруа­шылығындағы ең­бегі сонау 1971 жылдан бас­та­лады. Еңбек бастауының ең ұшын­да тұрған білікті орманшы Өмірзақ Мұқатайұлы еді. Ең алғаш ол Қарқаралының орман шаруашылығына орманшы болып жұмысқа орналасады. Екі жылдан соң біліктігін білген сол кездегі орман шаруа­шылығының басшылығы оны бас орманшының көмекшісі ретінде қызметін өсіреді. Бір жыл бойы бас орманшының қасында жүріп, орманға қатысты орасан жұмысқа бастамашы болады. Бір жылдан кейін табиғаты тамсантатын Кім­асар шатқалында орманшы болып ауысады. Қауырт шаруа, қарбалас тіршіліктен қашпайды. Денсаулығына байланысты сондай шешім қабылдапты. Ол жерде он жыл еңбек етеді. Жиырма жылғы адал еңбегі еленіп,«Ерен еңбегі үшін» медалі бұйырады. Есімі «Алтын кітапқа» жазылды.

Әке бастаған ізді ұл-қыздары жалғастырады. Үлкен ұлы Жәнібек 1986 жылдан бастап Кімасар шатқалында мемлекеттік инс­пектор-орманшы болып қызмет атқарып келеді. Әкесі ұлына бес жыл қатар жұмыс істегенде бар білгенін үйретіп кетеді. Соның арқасында шатқал­дағы шаруа­ны шыр айналдырып отыр. Қырық жылға жуық уақыт табан аудармай Кімасарға келетін турис­терге орманның ережесін түсін­діріп, ондағы тоғай мен көлді қызғыштай қориды. Тағы бір ұлы Қаныбек те – 2003 жылдан бері осы бір шатқалда орманшы. Ол да әлі осы бір үйренген жерінде. Кімасардың сай-сайын, әр тасын, қарағай-аршасын, қыбырлаған жәндігіне дейін әбден жаттап алған.

– Өз заманында қадірлі орманшы болған әкеміз бала кезімізден бері осы бір мамандыққа үйретті. Қыздарына дейін орман­шы­ның оқуын оқытты. Үйде бес ұл, үш қыз өстік. Барлығымыз демейік, тең жартысы әке жолын жалғадық. Көріп өскен шаруа болған соң жаттық танытпадық. Керісінше, жанымызға жақын болды. Қазір немерелері де, жиендері де осы саладамыз. Табиғатпен жанымыз үндес. Оның үстіне қызметімізді абыройлы атқарсақ, әулетімізбен әкеміздің аманатына адал бол­сақ деген ойымыз бар. Осы бір Қарқаралының ну орманын әкеміздің аманатындай көреміз,  – дейді Жәнібек Махмұт.

Тағы бір бауыры Қанатбек – 2004 жылдан бастап Қарқаралы орманшылығында орманшы. Талғат Өмірзақұлы – 2005 жылдан бастап Қарқаралы мем­лекеттік Ұлттық табиғи пар­кінің тау орманшылығының орман шебе­рі. Қарамағында бес инс­пектор бар. Өздеріне тиесілі аумақты өрттен, заңсыз аң аулап, ағаш кесетіндерден сақтайды. Ал Айдарбек 2014-2016 жылдар аралығында Қар­қаралының табиғи паркінің бақылау өткі­зу бекетінде қызмет істеп, Қара­ған­дыға қоныс аударды. Қазір қаланың При­шахтинск бөлігіндегі өрт сөндіру бөлімінде еңбек етіп жүр. Гүлнар Өмірзаққызы 2012-2016 жылдар аралығында Ұлттық паркте радиооператор ретінде жұмыс атқарды. Яғни байланыс желісіне жауапты маман болды. Ал Шынар Өмірзаққызы 2010-2017 жылдар аралығында Қарқаралы Ұлттық табиғи паркінде Ғылым және мониторинг бөлімінің мониторинг жөніндегі бас маманы қыз­метін абыроймен атқарды. Не­мересі Шыңғыс Жәнібекұлы 2013 жылдан бастап орман ше­бері болып еңбек жолын бас­тайды. Кейін атасының ізімен Қарқаралы орманшылығында бас орманшысының көмекшісі болып көтеріледі. Қазір – осы жауапты қызметте.

– Орманшы – мемлекеттің орман қорына жататын барлық өскіннің жақсы өсіп, қорғалуына жауап беретін адам. Ағашты ұрлап кесушілерден ғана емес, өрттен, судан, түрлі өсімдік ауруы мен зиянды жәндіктен қорғау міндеті де бар. Жалпы айтқанда, мінсіз қызмет атқару керек. Өмірзақ атамыздың бұрынғы жолымен келе жатырмын. Ол кісі де бас орманшының көмек­шісі қызметін атқарды ғой. Өте жауап­ты жұмыс. Әкем де беделді орманшы. Мақтан тұта­мын. Жауап­кер­шіліктің де жүгі ауыр, – дейді орманшы немересі Шыңғыс.

Тағы бір немересі Әлібек Қаныбекұлы – Қарқаралы ұлт­тық табиғи паркінде штаттан тыс мемлекеттік инспектор. Бақылау өткізу бекетінде турис­терге орман ережесін таныс­тырады. Жиен немересі Анар Ойрат­қызы нағашыларының жолын қуып, Қарқаралы ұлттық паркінде Ғылым және мониторинг бөлімінің аға маманы ретінде жұмыс атқарып жүр.

Қарқаралыдағы мәуелі бәйте­рек­тей жайқалған орманшылар әулеті осындай тіршілік кешіп жатыр.

Қарағанды облысы,

Қарқаралы ауданы