немесе міндетті медициналық сақтандырудан неліктен мін шыға берді?
«Реформадан» көз ашпаған денсаулық сақтау саласы тағы бір терең реформа қарсаңында тұр. Өткен жылы қабылданған «Міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру туралы» арнайы заңға сәйкес, міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру (МӘМС) жүйесі елімізде 2017 жылдың 1 қаңтарынан бастап кезең-кезеңмен енгізіле бастайды. Әрине, дұрыс қой. Озық ойлы жарты әлем медициналық сақтандыру жүйесімен жұмыс істейді. Бірақ...
Гәп осы «бірақта» болып тұр. Егемендік алған ширек ғасырдың ішінде еліміз міндетті медициналық сақтандыру (ММС) жүйесіне екінші рет кіргелі тұр. Тәуелсіздігіміз тәй-тәй басқан тоқсаныншы жылдардың ортасында егемен еліміздің алғашқы Денсаулық сақтау министрі Василий Девятконың (1992-1997) бастамасымен Қазақстанда тұңғыш рет ММС жүйесі жұмыс істей бастады. 1996 жылдың 30 маусымындағы дерек бойынша, ММС қоры құрылған жеті айдың ішінде 12 674 673 адам, яғни республика халқының 80 пайызы сақтандырылып, жұмыс берушілермен 72 866 шарт жасалыпты. ММС қорының еліміз бойынша 20 облыстық, 259 аудандық бөлімшелері құрылған екен. Еліміздің 820-дан астам медициналық мекемелері ММС қоры есебінен қаржыландырыла бастапты.
Дүние жүзі бойынша жылдар бойы қалыптасқан бай тәжірибесі бар ММС жүйесінің Қазақстандағы ғұмыры қысқа болды. Тәп-тәуір басталған бастама аяқ астынан бүлініп, халықтың қорға құйған миллиондаған қаржысы із-түзсіз жоғалды. Өкпені қысқан өтпелі кезеңнің қиындықтарынан әупірімдеп өтіп келе жатқан еліміздің денсаулық сақтау саласы бұл тосын соққыдан мүлде есеңгіреп қалды. Мемлекет бақылауындағы бүкілхалықтық қор жүйесінің шаңырағы қалайша бір күнде ортасына түскені әлі күнге жұмбақ. Ресми мәлімдеме бойынша, Қазақстандағы міндетті медициналық сақтандыру қорының басшысы Талапкер Иманбаев қорға жиналған бүкіл қаржыны қымқырып, шетелге қашып кетіпті. 2001 жылы Қазақстан Республикасының соты Т.Иманбаевты ұйымдасқан қылмыс тобының басшысы, мемлекетке орасан зор материалдық шығын келтірген қылмыскер ретінде сыртынан 9 жылға соттады. Осымен «іс бітті, қу кетті»...
Ұйымдасқан қылмыстық топ болса, оның басқа мүшелері қайда, олар неге жазаға тартылмайды? Қарапайым халықтың ММС қорына құйған миллиондаған қаржысының өтеуі қайда? Басқасын былай қойғанда, елімізде ММС жүйесін енгізуге ұйытқы болған, қордың құрылуына тікелей басшылық жасаған сол кездегі Денсаулық сақтау министрі Виталий Девятко «сүттен ақ, судан таза» болып жүре бере ме? Міне, осындай тағдыршешті өзекті сұрақтарға әлі күнге дейін толық жауап берілген жоқ. Елімізде енгізілген алғашқы міндетті медициналық сақтандыру қорының құрдымға кетуіне себеп болған оқиғаларға әділ де ашық баға берілмейінше, міндетті медициналық сақтандыру қорының жаңа жүйесін жан-жақты дамытып әкету, жұмсартып айтқанда, ауыр болатыны анық.
«Аузы күйген үрлеп ішеді» демекші, бір рет ММС жүйесін жасаймыз деп маңдайымыз тасқа тиді. Халықаралық тәжірибеде әбден сыналып, дүние жүзі бойынша тиімді жұмыс істеп тұрған «медициналық сақтандыру» жүйесін Қазақстанда жемқорлықтың құрбандығына шалып, масқара болдық. Ең қиыны, денсаулық сақтау саласын қаржыландыру мәселесі бойынша әзірге адамзат ойлап тапқан ең озық жоба – міндетті медициналық сақтандыру жүйесіне деген қазақстандықтардың сеніміне көлеңке түсті.
Ендігі басты міндет, өткеннен сабақ алып, сызат түскен халық сенімін қалпына келтіру болып табылады. Ал еліміздің денсаулық сақтау саласында соңғы жылдары сабақ алатын оралымсыздықтар аз болған жоқ. Тіпті, кейбір «реформатор» министрлер еліміздің денсаулық сақтау саласын медициналық апат жағдайына апарғандығы жасырын емес. Атап айтқанда, 2004 жылы сәуір айында Денсаулық сақтау министрі қызметіне негізгі мамандығы энергетик, менеджер-экономист Ерболат Досаев тағайындалды. Ерболат Досаев алғашқы аяқ алысын ауылдық жерлердегі фельдшерлік-акушерлік пункттерді қысқартудан бастады. Балалар емханалары мен әйелдерге кеңес беретін орталықтар тегіс жабылды. Жас министр халыққа тегін медициналық қызмет көрсететін орындардың тамырына балта шапты. Сол кезеңде ел арасында мынадай әңгіме тарады: «Біздің елімізде медициналық сақтандыру жүйесі жоқ. Халық ақылы медицинаға ақшаны қайдан алады?» деп сұрапты министрден. «Банктерден кредит алсын» деп қысқа қайырыпты менеджер-министр».
Жас министрдің денсаулық сақтау саласында жүргізген сынақтарының ақыры Оңтүстік Қазақстан облысында кішкентай бүлдіршіндерге ауруханаларда жаппай СПИД кеселін жұқтыру қасіретіне апарып соқты. Соңғы дерек бойынша, Оңтүстік Қазақстан облысында 190 бала ВИЧ-инфекциясын жұқтырған екен. Тексеріс қорытындысы анықтағанындай, бұл бейкүнә сәбилерге СПИД ауруына шалдыққан донордың қаны құйылыпты. Ал осы медициналық апатқа кінәлілер тиісті жазасын алды ма? Жоқ. Мәселен, Қытайда кішкентай бүлдіршіндерге арналып шығарылған тағамға меланин қосылып, жеті бүлдіршін көз жұмыпты. Осы оқиғаға кінәлілер дереу ату жазасына кесіліпті...
Көпшіліктің есінде болса, ғасырлар тоғысында денсаулық сақтау саласының шенеуніктері мол инвестиция тарту туралы желеумен елімізге шетелдік ДОТС бағдарламасын енгізіп, туберкулез эпидемиясын асқындырып алды. Біздің менталитетке мүлде келмейтін ДОТС бағдарламасын жаппай тарату салдарынан туберкулезге қарсы аудандық диспансерлер тегіс жабылып, еліміздің жылдар бойы қалыптасқан озық фтизиатриялық қызметіне оңалмас нұқсан келтірілді.
2006 жылы Денсаулық сақтау министрлігінің орынтағына Анатолий Дерновой отырды. Сынақ алаңына айналған денсаулық сақтау саласындағы «реформалар» жарысы одан әрі жалғасты. Мамандардың айтуынша, біздің еліміз сәбилердің шетінеуі бойынша ТМД елдерінің ішінде жоғары орындардың бірін алады (18,4 промилл) екен. Соған қарамастан, «жығылғанға жұдырық» дегендей, министр А.Дерновой еліміздегі барлық медициналық жоғары оқу орындарындағы педиатрия факультеттерін жапты. Елімізде балалар дәрігерлерін даярлайтын оқу орындары түбірімен жойылды. Жеткіншек ұрпақтың ертеңіне қауіп төндірген бұл медициналық қасірет те еліміздің денсаулық сақтау саласын толық «бизнестендіру» синдромының тасасында қалды. Әлемге әйгілі балалар дәрігері Леонид Михайлович Рошаль Қазақстандағы педиатрияға жасалып жатқан келеңсіздікті естігенде «Бұл болашақты құртумен бірдей ғой...» деп өкініш білдіріпті.
Кезінде Денсаулық сақтау министрі В.Девятко «Отбасылық дәрігерлік амбулаторияларды» қаптатып, бір отбасын бір дәрігер емдейтін идеяны жандандырған еді. В.Девятконың өмірге енгізген осы бір «орасан жаңалығын» кезекті министр А.Дерновой жоққа шығарып, министр Ж.Досқалиевтің кезінде отбасылық дәрігерлік амбулаториялар қайтадан құрдымға кетті. Жалпы, еліміз егемендік алған жылдар ішінде денсаулық сақтау саласын жеті министр басқарыпты. Оның ішінде Жақсылық Досқалиев екі рет (2001-2004 жылдары және 2008-2010 жылдары) министр болды. Осы жеті министрдің кезінде де еліміздің денсаулық сақтау саласы реформа жасаудан кенде болып көрген емес.
Кейде осы реформалардың бәрі кешегі бүкіл әлем мойындаған кеңестік тиімді тегін медициналық жүйені жою үшін жасалғандай көрінеді. Елімізде мемлекеттік кепілді тегін медициналық көмек түрлері үшін жыл сайын бюджеттен миллиардтаған қаржы бөлінеді. Бюджеттен бөлінетін осы орасан зор қаржының қандай тиімділік беріп жатқаны белгісіз. Ал қазір денсаулық сақтау саласының нағыз алыпсатарлық бизнеске айналғаны анық. Мемлекеттік кепілді тегін медициналық көмек көрсету көлемін қарапайым халық түгілі, Денсаулық сақтау министрлігі де түсінбейтін халге жеткен.
Осы орайда бір мысал. Тегінде «басы ауырып, балтыры сыздамайтын» пенде жоқ. Жақында асқазаным ауырып, емханаға келдім. Күн ұзақ кезекте тұрып, «ес кетті, жан шықты» дегенде терапевтке кірдім. Ол гастроэнтерологқа жолдама берді. Емханаға тіркеу бөліміне келіп, гастроэнтерологқа жазылдым. Кезек бойынша ол мені қыркүйек айының ортасында қабылдайды екен. (Мен емханаға 11 шілдеде келген едім.) «Қызым-ау, мына кезекпен дәрігерге көрінгенше сырқатым не болады?» деп едім, кезекші қыз «уақытты алмаңыз» дегендей қолын бір сілтеді.
«Басқа түскен баспақшыл», амалсыз бүгінде «жаңбырдан кейінгі саңырауқұлақтай» қаптаған жекеменшік медициналық орталықтардың біріне келдім. Тіркеу бөлімінде отырған жас жігіт пен қыз елпілдей қарсы алды. «Дәл келдіңіз, өте тәжірибелі маман гастроэнтеролог қабылдап жатыр, кассаға барып, ақысын төлей қойыңыз», деп қолыма тілдей қағаз ұстатты. Тәжірибелі маманның қабылдауы 4 мың 900 теңге екен. Гастроэнтеролог асқазанды тексеру үшін ФГДС-тен (шлангы жұту) өтуге жолдама берді. Оған 11 мың 780 теңге төлеп, екінші күні дәрігеріме қайта келдім. Қайта келгенім үшін 3 мың 900 теңге төлеп (қайталап келгенде осынша) тағы төледім. Дәрігер енді толық анализ тапсыру үшін «Олимп» орталығына жіберді. Бұл орталыққа 18 мың 500 теңге төлеп, «анализ» мәселесіне нүкте қойдым. Тағы «дәрігеріме» келдім, ауыратын асқазаным емес, сондықтан УЗИ-ден өту керек екен. Оған 7 мың 700 төледім. УЗИ-дің қорытындысы бойынша дәрігерім енді маған гепотологке жолдама берді. Жекеменшік медициналық орталыққа жарты жалақымды қалдырып, сырқат себебі асқазан емес екенін анықтадым. Енді бүйрек пен бауырды тексерту үшін гепотолог пен урологке көріну мәселесі қалды...
Астана қаласындағы небір айтулы ғимараттарға орналасып алған жекеменшік медициналық орталықтарда адам денсаулығы жолындағы «бәсекелестік» қызып-ақ тұр. Алайда, бір медициналық тексерістен өткеннің өзінде мыңдаған теңге төлеуге тұрғындардың тақұл-тұқыл жалақысы жете ме?! Қарапайым жұрттың дәрігерге қаралмай, болмысы бұлыңғыр бақсы-балгерлердің аузына қарап қалуының астарында еліміздегі денсаулық сақтау саласының бүгінгі «көлеңкелі бизнеске» айналып кеткендігі жатқан жоқ па? Дүние-дәулетке қызықпаған дана халқымыз «бірінші байлық – денсаулық» деген өмірлік қағиданы ұрпағына ұлағат еткен. Құндылықтың бәрін ақшаға шаққан мына заманда сол байлықты саудаға салып, ұлт болашағын бұлыңғырлатып барамыз. Еліміздегі халықтың 30 пайыздан астамы балалар бола тұра, бүлдіршіндер денсаулығын бақылайтын педиатрия жоқ. Ел ертеңімен осылай ойнауға бола ма?!
Елбасының «100 нақты қадам» Ұлт Жоспарының негізінде енді ел денсаулығының ертеңі – Міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру қорына тапсырылады. Әлеуметтік сала да рыноктық қатынастарға тәуелді болған қазіргі қоғамда басқа жол жоқ. Шикізатқа тәуелділіктен арыла алмай келе жатқан экономикамыз денсаулық сақтау саласының ел бюджетіне салған ауыртпалығын көтере алатын емес. Егер алғашқы күннен бастап Міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру қоры мемлекеттің кепілдігімен, қоғамның қатаң бақылауымен жұмыс істейтін болса, бұл жүйеден артық ештеңе жоқ. Адамзаттың озық ақыл-ойы күні бүгінге дейін әлеуметтік денсаулық сақтау саласын қаржыландырудың бұдан басқа тиімді тәсілін тапқан жоқ. Яғни, қоғамдағы ең басты құндылық – денсаулық сақтау саласын заман талабына сай қаржыландыруға бұдан былай мемлекет, жұмыс беруші және азаматтардың жеке өзі жауап беретін болады.
Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрі Тамара Дүйсенованың айтуынша, Қазақстан үздік халықаралық тәжірибелерді ескере келіп, үшжақты ынтымақтастық жауапкершілік негізіндегі осы жүйені таңдап алыпты. Бұл жүйені жүзеге асыру әлеуметтік медицина мүмкіндігін кеңейтіп, денсаулық сақтау саласының қаржылық тұрақтылығын және медициналық көмектің барлық түрінің қолжетімділігін арттырады екен. Сөйтіп, алдағы жылдың 1 қаңтарынан бастап, мемлекет экономикалық белсенділігі төмен халық үшін жарна төлейтін болады. Жұмыс берушілер – барлық жалдамалы жұмыскерлер мен қызметкерлер үшін жарна төлейді. Сонымен бірге, еліміздің салық органдарында тіркелген өзін-өзі қамтамасыз ететін барлық азаматтар өздері үшін МӘМС қорына жарна аударатын болады.
Қазір әлемдегі дамыған нарықтық экономика үлгісіндегі елдерде денсаулық сақтау саласын қаржыландырудың үш негізгі үлгісі бар: либералды-рыноктық үлгі (АҚШ), яғни ақылы медицина: әлеуметтік-сақтандыру үлгісі (ГФР, Франция, Австрия, Швейцария, Бельгия, Голландия, Швеция, Жапония, Канада), яғни міндетті әлеуметтік медициналық сақтандыру және бюджеттік үлгі (Ұлыбритания, Ирландия, Италия, Португалия, Грекия, Дания). Осылардың ішіндегі ең тиімді де әділетті үлгі – МӘМС жүйесі болып табылады.
Міне, сынақ алаңы болудан есеңгіреген еліміздің денсаулық сақтау саласы Мемлекет басшысының тікелей тапсырмасымен осы тиімді де әділетті жүйеге екінші рет енгелі отыр. Бұл жолғы жауапкершілік жүгі тіпті зор. Өйткені, қазіргі таңда біздің денсаулық сақтау саласы жекеменшік орталықтарға тәуелді болып, қолма-қол ақшаға қызмет көрсетудің дәмін татып үлгерді. Қолда бар білікті кадрлар мен мемлекет қаржысына алынған қымбат заманауи қондырғыларға иелік жүргізе бастаған денсаулық сақтау саласының жаңа байшыкештері әділетті жүйенің тамыр жаюына кедергі келтіріп бағатыны анық. Сондықтан бұл жерде Денсаулық сақтау және әлеуметтік даму министрлігі, ең бастысы, министр Тамара Дүйсенова табандылық танытып, халықаралық тәжірибеде жақсы жағынан танылған МӘМС жүйесінің Қазақстанда жұмыс істеп кетуі үшін қолдан келгеннің бәрін жасап, халық сенімін қалпына келтіруі керек. Екінші рет сүрінгенді уақыт та, халық та кешірмейді.
Жылқыбай ЖАҒЫПАРҰЛЫ,
«Егемен Қазақстан»