Алатаудай асқақ тұлға

Ғасырлар бойы аң­са­ған азаттығына қолы жет­кен, арман-мұраты ізгілікпен өрілген қазақ де­ген елміз. Осы елдің ыры­сы мен бағы үшін ту­ған Елбасы  президенттік тұғырға қай­та көтерілді. Ата Заңға қо­лын қойып, еліне адал қыз­мет етуге ант берді. Пре­зидентімізді ұлықтау сал­танаты барша қазақ­стандықтар үшін зор қуа­ныш болғанын жал­пақ әлем көрді. Соған орай ақын ұрпағы ретінде бір ауыз лебіз білдіргенді жөн санадым. Бата да  байлық. Киелі, кестелі сөзді абыз Жамбыл атамның етегіне оралып жүргеннен естіп өстім. Содан болар, алапат ашаршылықтан аман қалып, ащы мен тұщыны тең татқаным. Қоғам­да­ғы сан өзгерісті көз ал­ды­мнан өткіздім. Мә­де­ниет саласында еңбек ете жүріп, жақсы мен жа­манның парқын ажы­рат­тым. Сондағы көкейі­ме түйгенім, халықтың тағдыры, әуелі Алланың иелігінде және одан кейін билікке келген жан­ның өз ісіне деген жауапкершілігі, білігі мен біліміне байланысты­лы­ғы­нан екендігі өмірде дә­лелденген ақиқат. Сонау кеңестік ке­зең­ді жаппай жамандаудан аулақпын. Десек те, жа­сыған тұсымыз, жал­тақ­таған кезімізді ұмыт­па­сы­мыз анық. Мәселен, ана тіліміздің аясы тары­лып, дініміз бен ділімізден ажырауға шақ қалған кезді Құдай басқа енді сал­масын. Кеңес Одағы ыдырап, ескі жұртта жал­­ғыз қалғандағы жағ­дайымызды еске алай­ық­шы. Қаусаған қала, қа­ңы­раған ауыл, босаған дү­кен сөрелері, жанына жайлы мекен іздеп, Қа­зақ­станнан үдере көшкен «интернационалист бауыр­лар» легі... Не әске­рі, не байлығы жоқ, жаңа адымдай бас­таған жас сәбидей мемлекет... Сол мемлекетті алға сүйреп, қайта қалпына келтіріп, қазақтың отын үрлеп, лаулатқан кім? Әрине, Нұрсұлтан Әбіш­ұлы Назарбаев. Тұңғыш Президентіміз Қазақстанды жиырма жыл­да әлемнің бар та­ра­бына та­нытты. Азап пен то­зақтың отына түсірген Семей ядролық сынақ по­лигонын жапты. Күн­діз-түні уақытпен санаспай жұмыс істей жүріп, жер жүзін аралады. Әл­сі­ре­ген ел экономикасына жәрдем іздеді. Сөйтіп, есі кете бастаған елінің ең­сесін тіктеді. Келе-келе халық на­рық­тан нәпа­қа­сын тапты. Өндіріске жан бітіріп, өмір­шең жос­парларын жүзеге асыр­ды. Асты-үсті тұтас қа­зына-байлыққа толы ата­мекені­міздің барын берекеге, кенін дәулетке айнал­дыр­ды. Елін бұдан да ба­қытты болашақ күтіп тұр­ға­нына сендірді, со­ңы­на ертті. Ал, Арқа тө­сінен атты кісі түсіп, жаяу кісі жатып қарайтын, көркіне көз тоймайтын Астанадай ажарлы қала тұрғызды. Бір­неше ұлт­тың тілін тап­ты, бірнеше дін өкілдерін бір мә­міледе сөйлетті. Ба­сын қосты. Салиқалы, сын­дар­лы саясатын жат пен жақынның бәріне мой­ын­датты. Жалпы жұрт­тың маңдайына біткен осындай біртуар ерге қан­дай марапат айтсақ та артық емес. Халық айтса, қалт айтпайды. Халықты ар­ма­нынан адастыру мүм­кін емес. Күні кеше өт­кен кезектен тыс сайлауда оның еңбегін елі тү­гел бағалап, мойын­да­ға­нын, оның нұрлы жо­лы­на шын ниетпен қолдау білдіріп, тағдыр тізгінін сеніп тапсыра дауыс бергенін көргенде, көзіме жас келді. Өйткені, ха­лық оны шексіз сүйді. Біздің бүгінгі қол жеткізген барлық жетістігіміз жа­сампаз халқымыздың арқасы. Еңбек дегенде еш ерінбейтін отан­дас­тары­мыз­дың қажырлы іс-әре­кетін мақсатқа сай бағыт­тап, әрбір өрелі табысқа жолбасшы бола білген асқан парасат иесі, Көш­бас­шы Нұрсұлтан Назар­баев­тың арқасы десек орынды. Халқының мүддесі мен намысын қорғар сәт­терде қайыспас қайсар­лық көрсеткеніне сан мәрте куә болдық. Тегіне тарта туған асыл азамат елі мен жерінің тұтасты­ғын, қоғамның сыртқы және ішкі тыныштығын сақтап, мәмілегерлігімен ерекшеленді. Жиырма жыл­­да демократиялық ұс­­тындары жаңа қалып­таса бастаған жас мемлекетті сара жолдан адастырмаға­ны үшін де оның есімі мәңгі құрмет­теуге әбден лайық. Қазір ол саясатта асқақ тұлғаға айналды. Жамбылдың батасын естідім, тілегімен көр­кей­дім. Бүгін жасым тор­қалы тоқсанға бет алды. Сәби шағында Үшқоңыр жай­лауына шыққан Жам­был бабасының алдына отырып, жырын естіген Нұрсұлтан Әбішұлына ағалық ақ ниетіммен бабасының жасын бергей, деймін. Әлімқұл ЖАМБЫЛОВ, Қазақстанның халық ақыны. Алматы облысы.