Тағдырдың жазуы, патшаның пәрменімен Тарас Шевченко 1847-1857 жылдар аралығында қазақ даласында, соның ішінде Маңғыстау түбегінде айдауда болғаны белгілі. Сол кездің өзінде ақын атағы жер жарған Тарасты оралдық казак ұрпағы, әскери қызметте жүрсе де әдебиетке ерекше құмар Никита Савичев 1852 жылы Маңғыстауға, Новопетров бекінісіне арнайы іздеп барыпты.
«Тарас Григорьевич ақшаға да, кітапқа да өте мұқтаж екен» деп жазады кейін Савичев. Оның үстіне, үкім бойынша, Шевченкоға ештеңе жазуға, сурет салуға қатаң тыйым салынған. Өзі де өнерге жақын, сурет те салатын Савичев Шевченкоға барынша көмектесіп, қарындаш сыйлайды. Шевченкодан бір сурет тарту етуін өтінеді. Сол сәтте Тарас қолына қарындаштың тұқылын алып, Савичевтің портретін салуға кірісіп кетеді. Сол күні Савичев айдаудағы ақынның лашығына қонып, ертеңіне өз портретін сыйға алып, мәз-мейрам болып елге қайтады.
– Бұл портретті музей қорына 1909 жылы Орал казак войскосының атаманы Павел Обротнев тапсырған екен, – дейді музей қызметкері Мейрамгүл Есләмғалиева.
Никита Савичев Исатай Тайманұлы жөнінде тұңғыш тарихи очерк жазған тарихшы да. Міне, өлке тарихында ерекше орны бар тұлғаларға қатысты тамаша жәдігер бүгінде Оралда сақтаулы тұр.
Қазбек ҚҰТТЫМҰРАТҰЛЫ,
«Егемен Қазақстан»
Батыс Қазақстан облысы
