Құтыла салып тұтылды
Бейсенбі, 23 ақпан 2012 8:10
Апталап созылған аязды күндердің бірінде қызық болды. Қызық емес, шыжық болды дегеніміз жөн шығар. Өйткені, ұры-қарыңыз екі кештің аралығындағы апақ-сапақ уақытта қасыңда, қолтығыңда келе жатқан бәйбішеңіздің қол сөмкесін ала қашып, жеткізбей кетсе, солай демегенде не дерсің!
Ол өзі қысқартып айтсақ, былай болды. Яғни, сол күні қақап тұрған аязға қарамастан Абай атындағы драма театрына барғанбыз. Онда арқалы ақын Ұлықбек Есдәулетов және атақты сазгер-күйші Секен Тұрысбековпен кездесу өткелі жатса, онсыз да суық үйде қайтіп қамалып отырарсың!
Бейсенбі, 23 ақпан 2012 8:10
Апталап созылған аязды күндердің бірінде қызық болды. Қызық емес, шыжық болды дегеніміз жөн шығар. Өйткені, ұры-қарыңыз екі кештің аралығындағы апақ-сапақ уақытта қасыңда, қолтығыңда келе жатқан бәйбішеңіздің қол сөмкесін ала қашып, жеткізбей кетсе, солай демегенде не дерсің!
Ол өзі қысқартып айтсақ, былай болды. Яғни, сол күні қақап тұрған аязға қарамастан Абай атындағы драма театрына барғанбыз. Онда арқалы ақын Ұлықбек Есдәулетов және атақты сазгер-күйші Секен Тұрысбековпен кездесу өткелі жатса, онсыз да суық үйде қайтіп қамалып отырарсың!
Сөйтіп, қас таланттармен өткен жылы жүзді жүздесуден соң жанымыз жадырап, бойымыз жылынып қалғандай болған. Сол жақсы әсермен тайғанақтай басып, үйдің бұрышына іліккеніміз сол еді, соңымыздан гүрс еткен бір дыбыс естілді. Мен болсам бастапқыда бәйбішем тайғанақтап құлап қалды ма деп ойлағанмын. Бірақ іле-шала оның «сөмкені алып кетті» деген даусын естіп, тұра ұмтылдым. Бірақ кейін анықталғанындай жиырманың үстіндегі жас жігіт гүрс етіп тайғанақтап құлап түскенмен, атып тұрып зымырап бергенде пайғамбар жасына тақап қалған бізге қайдан жеткізсін! Ал сағат тілі кешкі жетіге әлі жетпегенмен, аязды күні көшеде жан баласы жоқ еді.
Артынан, ес жинаған соң «кәдімгі Сәбит Мұқановтың» соңында қалған бір күлкілі әңгімесі есімізге оралып, ал күлейік. Бірде түн ішінде дейді Сәбең, академик Мұхаметжан Қаратаев екеуміз қонақтан шығып, үйге қайтып келе жатқанбыз. Бір уақытта әлдекім Мұхаметжанның басындағы ондатра құлақшынын ала қашсын. Мен де жүйрікпін ғой, әлгінің соңынан қалмай келемін. Бірақ Мұхаметжан менен де жүйрік екен, ұрыңызға тақап-ақ қалды. «Иә, содан ұрыны ұстап алған шығар» дейді ғой Сәбеңнің желдіртіп айтқан әңгімесін ынта қоя тыңдап отырғандар. Сөйтсе Сәбең «ұрыңыз Мұхаметжаннан да жүйрік екен, жеткізбей кетті» дейтін көрінеді.
Боранды күні ит пен бала құтырады демекші, аязды күні бізді ұрыңыз осылайша қатырып кетті. Ол қағып кеткен сөмкеде ұялы телефон мен үйдің кілті, ең бастысы жолдасымның жеке басының куәлігі бар еді. Ақша салған әмиянын соған дейін дүкеннен шыққанда қалтасына сала салған ғой. Бірақ, қалай десеңіз де тападай тал түсте дерлік шақта тоналғаныңызға қапа болады екенсіз. «Өзімнен де жүйрік» ұрыға жете алмай, тоналған жерімізге қайтып келсем, дәл сол тұста бір ұялы телефон жатыр екен. Мен оны сөмкеден түсіп қалған өз дүниеміз бе десем, олай болмай шықты.
Демек, бұл әлгі сабаздікі болуы мүмкін ғой деген оймен үйге келісімен орталық полиция бөліміне телефон шалдым. Осы арада айтайын дегенім сол, полиция қызметкерлері айналасы бес-алты минуттың ішінде пәтерімізге жетіп келді. Сонсоң Руслан Рымбеков, Біржан Құдажанов деген полиция лейтенанттары мені мәшинеге отырғызып алып, бірден із кесуге шықты. Шыны керек, бұлардың жедел іс-қимылына ішім жылып қалды. Олар айналасы бір сағаттың ішінде оншақты күдіктіні тергеп үлгерді. Бірақ «өз ұрымызды» тап басып танымаған соң, басқаның обалына қалып неміз бар. Осы орайда, сөмкеміз табылмай кеткен күннің өзінде тәртіп сақшыларына риза едік. Уақытпен санаспай, күні-түні дерлік жұмыстан табылатын оларды да кейде орынсыз жазғырып жататынымыз рас қой.
Сол күні болмағанмен, ұрымыз араға күн салып қолға түсті. Әлгі түсіп қалған ұялы телефон соныкі болып шықты. Расында соныкі емес, оның жолдасынікі екен. Осы екі аралықта ұрымыз біздің ұялы телефонды өтем ретінде жолдасына беріп үлгеріпті. Соның бәрін тергеуші, полицияның аға лейтенанты Нұржан Башығұлов індетіп отырып, тез-ақ анықтады. Іле шала бізді ұрымен де беттестірді. Жасы жиырмадан енді ғана асқан жас жігіт балалар үйінің түлегі екен. Оның осының алдында ғана тағы бір әйелдің қол сөмкесін қағып кеткені де анықталды.
Тергеуші мұның ісі енді сотқа жіберіледі дегенде, біз абыржып қалдық. Жетім баланы соттатып неміз бар, біз кешірдік деп жатырмыз өзімізше. Артынан ана әйел де бізді қостап жатты. Ал тергеуші болса, оны мен емес, сот шешеді деді.
Енді сотты күтпеске амал жоқ. Осындайда еріксіз ойға қалады екенсіз. Жақсы, ұры құтыла салып, тұтылды. Бірақ, солай екен деп қуанудың жөні қайсы? Әр нәрсенің себебімен ғана емес, салдарымен күрескеніміз дұрыс болар. Яғни, жетім балар үйінің түлегі басында баспанасы, айналысатын жұмысы болса, мұндайға барар ма еді? Ол бізден кешірім өтінгенде жүрегімізге біреу ине сұғып алғандай болғаны да рас. Мүмкін керісінше қатыгезденіп бара жатқан қоғам осындай жетімдерден кешірім өтініп жатса, кәнеки! Әйтпесе, себептің салдарына үңілмей, қылмыскерді тек жазалауға ғана ұмтылсақ, бұдан қоғамда тәртіп орнығады дегенге өз басым сенбеймін!
Солай солай. Бірақ, қалай десек те орталық полиция бөлімінің бастығы Әлібек Бағдатов мырза былтырғы жылы оның алдындағы жылмен салыстырғанда қылмысты ашу біршама ілгерілегенін айтқанда, ол да дұрыс екен дестік.
Дәулет СЕЙСЕНҰЛЫ,
Семей.
