Орманда қазір елік көп, тек өзінің қарауындағы шаруашылық аумағында ғана олардың саны мыңнан асады. Ал аудан көлемінде одан да көп. Қос елік әп дегеннен Мақсаттың назарын ерекше аударды. Еліктің 5-6 айлық қос лағының бірі сұр да, бірі ағала. Мақсат қалтасынан ұялы телефонын ала салып, оларды суретке түсіре бастады. Күзгі дала түнеріп, жаңбыр сіркіреп тұрғандықтан телефон фотоаппараты да еліктерді анық тарта алмады. Дегенмен ол еліктер орманға қайта кіріп, көзден ғайып болғанша он шақты рет басып үлгерді.
– Еліктер жыл мезгілдеріне қарай түсін өзгертеді. Мысалы, жазда текелері күрең сары, ешкілері жирен сары болады. Ал қысқа қарай олардың түсі сұрға ауысады. Олардың түсі қазірден өзгере бастайды. Мына көрген ағала еліктің арқасы жанындағы серігінің түсі секілді сұр да, басы, жамбасы, құйымшақ жағы, аяқтары ақ. Осыдан бес жыл бұрын еліктің аппақ текесін көріп таңғалғаным бар еді. Еліктердің арасында да альбиностары кездесетін шығар? – дейді Мақсат.
Орман шаруашылығы мамандарының сөзіне қарағанда, өңірдегі еліктердің ең көп үйірі осы Михайлов орман шаруашылығында, жалпы Қарабалық ауданында жүреді. Өткен қыстың жұмсақтығына байланысты еліктердің соңына ерген лақ көп. Ересек ешкілері егізден, тіпті үшеуден, төртеуден лақтады. Орман шаруашылығында қызметке келгеніне он шақты жыл болғанымен, Мақсат бала кезінен орман-тоғайлы Өрнек ауылында өскен. Сондықтан елікті күнде көріп өсті десе де сенесің.
– Еліктердің түсінің барлығы бірдей болады. Бірақ бала кезімнен мұндай аппақ немесе ала елік көрмеппін, мен осыны қандай өзгеріс екен деп таңғалып жүрмін, – дейді ол. Біз қоштасарда Мақсаттан қызметін сұрадық.
– Бізді бұрынғыдай «егерь», яғни «қорықшы» демейді, «охотовед» – «аңтанушы» деп атайтын болған. Михайлов орман шаруашылығының аңтанушысымын. Осыған да таңғаламын, қазақтың жалпақ тілімен «қорықшы» десе де осы жұмысымның мағынасы бұзылмайды ғой? – дейді аңтанушы.
– Қызметіңнің аты да көрген ағала елігің сияқты екен ғой?!, – дейміз біз. Мақсат күледі, бірақ күлкісінің мазасы жоқ.
Қостанай облысы,
Қарабалық ауданы
