Күз. Елең-алаң. Қала қалтарысы. Қыз құлағын алақанымен тарс жапқан күйі «іңгәлаған» дауыстан жалма-жан ұзап барады.
* * *
- Анамды ренжітіп алмаңдар! - деді ол бұйыра сөйлеп. Кейуана ұлының бұлай қамқорсығанына титтей де разы болған жоқ.
- Алаңдамаңыз, біз қарттардың барлығына бірдей қараймыз, - деді жылы жүзді қызметші, кемпірді қолтығынан сүйей беріп.
* * *
Жаңадан келген сыныптасымыз қазақша мүлде білмеуші еді. Қазір, почему-то, ол бар жерде бәріміз орысша сөйлесеміз.
* * *
Ол бүгін тағы теледидар тыңдап отыр. «Мына әншінің түрі есіме түссеші!» — деп қиналады бейбақ.
* * *
Жарығым, терезені ашық қалдыршы. Жаңбыр исін соңғы рет сімірейін…
* * *
«Таңғы намазыма неге оятпағансың?» — деп әкесін жағадан алды.
***
«Адам өмірдің қадірін білу керек, бала», — деп ақыл айтты ағам, кезекті шылымын тұтатып жатып.
***
«Мамам 30-да. Ал біз 20 ағайындымыз», — деп, жетім бала шығармасын бастады.
***
Ол кезде имамның ашуы әлі тарқай қоймаған еді.
Жандос Жүсіпбек,
Қостанай қаласы
