Көрме залының қаракөлеңкелеу тұсына ілінген таныс суретке осы жолы аз-кем тоқтала кеткеніміз жөн-ау деген ой келеді. Қараңызшы, үстіне ақ көйлек, көк желеткі киіп, басына қызыл орамал тартқан қарапайым ғана қырғыз қызы. Қолында кітабы бар. Тау бөктеріндегі айылдан шығып, мектепке қарай келе жатқан тәрізді.
Арт жақта қалған айылдың екі-үш үйі, алыстағы мәңгілік қар жамылған тау шыңдары көрінеді. Аспан ашық. Күн шуағына малынған кең даланың жұпар иісін, жылы лебін сезесіз.
Бұл – мәңгілік тірі бейне. Картинаның алдына барғанда, өз-өзіңізден былай ығысып, әлгі қызға жол беріп, жаныңыздан өткізіп жібергіңіз келіп тұрады...
Бір кездері қылқалам шеберлеріне кеңес үкіметі мен коммунистік партияның жеңісін бейнелеу мемлекеттік тапсырыс болып жүктелгені рас. Қырғызстанда туып-өскен дарынды суретші С.А.Чуйков та өткен ғасырда осындай тапсырмаларды орындауға тиіс еді.
Әйтсе де, ол өзіне жүктелген міндетке суреткерлік шеберлікпен мүлде басқаша рең беріп, белгілі бір кезеңнің ғана емес, мәңгіліктің қазынасына айналатындай шынайы өнер туындысын жасады. Сондықтан да, бұл картинаның басты тақырыбы – таза, мөлдір табиғат пен өмірге құштар жас ұрпақ болып қалды.
Суретшінің 1939-1948 жылдар аралығында салған «Қырғыздағы колхоз сюитасы» циклына енген осынау тамаша туынды әу баста «Кеңестік Қырғызстан қызы» деп аталды. Ал қазір оны өнерсүйер қауым жай ғана «Қырғыз қызы» деп атағанды жөн көреді.
Өнер зерттеушілерінің айтуына қарағанда, суретші бұл картинаны қырқыншы жылдардың соңына таман 13-14 жастар шамасындағы Орта-Сай айылының қызы Айжамал Оғабаеваға қарап отырып салған.
Қылқалам шебері Семен Чуйков 1980 жылы, 78 жасында Мәскеуде дүниеден өтті.
Оның «Қырғыз қызы» картинасы Орталық Азиядағы мәңгілік өнер туындыларының бірі болып қалды.
