Палатаның көптеген отырыстарында қайшылықты сәттер болып жатады. Немесе екіге жарылған депутаттар бір пікірге келе алмайды. Міне, сол сәттерде тұшымды ой айтып, әріптестерін сабырлылыққа шақырып, түйткілді мәселелер бойынша шешімді ұсыныстар айтатын депутаттар болса, солардың бірі – жақында ғана жетпіс жастың жотасына абыроймен көтерілген ардақты азаматымыз Сатыбалды ИБРАГИМОВ. Біз депутат күн режімінің тығыздығына байланысты онымен футбол алаңында әңгімелескен едік.
– Сатыбалды Тілемісұлы, көптеген әріптестеріңіз өз сауалдарына шығарыпсалма жауаптар берілетінін айтып қалып жатады. Сіздің жіберген сауалдарға қайтарылған жауаптарға көңіліңіз тола ма?
– Менің жолдаған сауалдарыма Үкімет дұрыс жауап беріп жүр. Мәселе сол сауалдарымыз арқылы өзгелердің жұмысына кедергі келтірмеуімізде болса керек. Әр түрлі әкімдіктердің жұмысына кедергі келтірмегеніміз абзал. Президент те өз сөзінде депутаттар ауылдың, ауданның, тіпті облыс әкімдерінің жұмысына кіріспеуі керек дегенді айтқан болатын. Өйткені, әркімнің өзіндік міндеті мен міндеттемесі бар. Әйтсе де депутаттар араласпай бітпейтін жұмыстар көп. Міне, осы жерде кейбір министрліктер депутаттар көтерген мәселелерді терең зерттемей, сол жердегі жағдаймен жіті танысып алмай ешқандай дайындықсыз жауап береді. Елдегі жағдайды олар жан-жақты біліп, соған сәйкес әрекет етулері керек. Депутаттың сауалына жеңіл қарамай, оны халықтың қойып отырған сауалы екенін түсінетін кез келді. Оның артында 300 мың сайлаушы тұрғандығын, сондықтан сауалдар солардың атынан жолданатынын қаперден шығармаған жөн. Сондықтан кейбір министрліктерге әрбір істе жауапкершілік қажет екенін айта кеткен жөн.
Жақында Президент ауылдың жағдайын түсіне бермейтін, білім жағынан да кемшіліктері бар, жұмысты онша білмейтін жас жігіттердің қызметке келгендігін орынды айтып кетті ғой. Менің пайымымша, кабинетте отырып депутаттар сауалдарына жауап жаза салатын да солар сияқты.
– Мысалы, өзіңіз қанша сауал жолдадыңыз және оның қаншасына жауап қайтарылды деп айта аласыз?
– Мәселені олай төтесінен қоймау керек шығар. Мен өзімнің қанша сауал жолдағанымды ешқашан санаған емеспін, бірақ сауал жолдар алдында мен көтеретін мәселемді Үкіметтің қолынан келе ме, жоқ келмей ме деп бір салмақтап аламын. Қолдарынан келмейтін мәселеге байланысты сауалды мен жолдамаймын. Бюджетке, жаңа құрылыстарға қатысты мәселелер туындайтын болса, онда құр сауал жолдап қана қоймай, оның орындалуын жан-жақты ақылдасып шешкенді дұрыс көремін.
Орындаламаған сауалдар да жеткілікті. Әсіресе, мұндай келеңсіздіктер қаржы полициясына, прокуратураға және соттарға қатысты болып жатады. Осы құрылымдарда кемшіліктер көп орын алуда. Мүмкін осы бағытта бір реформа қажет болар, өйткені, соңғы кезде заңсыздықтар туралы көп айтылып қалып жүр ғой.
– Заң жобаларының сапасына қатысты не айтар едіңіз?
– Заң жобаларын заңдық тұрғыдан сүзгіден өткізетін мықты заңгерлеріміз бар. Менің ойымша, заңдық құжаттардың халыққа не беретініне көп мән беру керек. Әсіресе, ел азаматтарына екі қолға бір жұмыс тауып беріп отырған орта және шағын кәсіпкерлердің жағдайын заңнамалық жетілдіру мәселесіне көп ден қою керек дер едім. Кемшіліктер бар, бірақ ақылдасып шешілген мәселеде ол түзетіліп жатады.
– Президент бір сөзінде жас мамандар өз орнында не үшін отырғандығын да білмейді деген тұрғыда сын айтқан-ды. Жалпы, кадр мәселесіне, оны іріктеу жағына көзқарасыңыз қандай?
– Мен бұл мәселені осыдан сегіз жыл бұрын көтерген болатынмын. Өйткені, соңғы жылдары бізде ауылдарға дейін институт, университет қаптап кеткені белгілі. Ал жастардың барлығы да жоғары білім алғысы келеді. Бірақ сапа ұмтылысқа сәйкес емес. Оның үстіне бізде бір кемшілік бар, барлығы өз балаларын прокурор, сот еткісі келеді. Өкінішке қарай, зауытқа барып мамандық алуға ешкімнің құлқы бола бермейді. Былтыр Білім және ғылым министрімен Үкімет сағатын өткізгенде колледждерді техникалық училищеге аудару мәселесін көтерген болатынбыз. Өйткені, көпшілігіміз осы жолдан өттік қой. Жас маман алдымен слесарь, электрик немесе тракторшы және сол сияқты сатылардан өтуі керек. Қазір қарасаңыз, көбісі шетелдерде оқып келгендер. Мына Астананың құрылысында жұмыс істеп жүрген қазақ жігіттерін зерттей келгенде олардың дені заңгер немесе экономист мамандығына оқығандар болып шыққан. Осы ретте айтпағым, енді қазақ жігіттерін метро салуға, ғарыш саласында тер төгуге, көлік, байланыс салаларын игеруге машықтандыруымыз керек.
Ал министрліктерге барған жастар туралы да жиі айтып жүрміз. Оларды министр орынбасары етіп қоюға әлі ерте, сондықтан алдымен сол жастарды жергілікті жерлердің әкімдіктеріне, департаменттерге жібертіп, бір сыннан өткізіп алған жөн. Кеңестік жүйеде де осындай жақсы дәстүр болушы еді. Жас жігіттер мен қыздарды қызметке алмас бұрын оларға өмірді, соның ішінде халықтың жағдайымен жақын танысуды үйреткен абзал.
– Өзіңіз де осы сатыдан өткен боларсыз...
– Ол кездері комсомолдық жолдама деген болатын. Сол бойынша техникалық училищеде арнайы мамандық бойынша оқыдық. Елбасының да горновой мамандығын алып шыққаны белгілі. Училище бітіріп келген соң жұмыстың ең қиын учаскелерінде тер төккізіп, соны жан-жақты игеріп алған соң ғана қызметіңді өсіретін.
– Сізді Мәскеуде жұмыс істеуге қалдырған екен. Бірақ соның барлығын тастап елге қайтуыңызға не себеп болды?
– Мәскеудегі П.Лумумба атындағы Халықтар достығы университетін бітірген соң мені Мәскеуде жұмыс істеуге қалдырған, бірақ тәуелсіздік алғаннан кейін еліме қайтуды ұйғардым. Сөйтіп, өзімнің комбинатыма қайтып келдім. Теміртаудағы оқу орнында және өзге жерлерде лекциялар оқыдым. Ол менің докторлық қорғауым үшін қажет болды. Оның алдында кандидаттығымды Мәскеуде өзім оқыған университетте қорғаған едім. Ал докторлықты Ресей Үкіметі жанындағы Өндіріс академиясында қорғадым. Қазіргі таңда депутаттық жұмысым уақыттың көбін алатын болғандықтан, ұстаздық ету мүмкін болмай тұр. Егер шақырып жатса, уақыт тауып, лекция оқуға мен дайынмын. Өзім докторлығымды Қазақстан өнеркәсібінің болашағы, экономикасының қандай жолмен дамуы керек деген тақырыпта қорғаған болатынмын.
– Футбол турнирі сіздің құрметіңізге өткізіліп жатыр екен. Сонау Қарағандыдан мынадай боранда (біз әңгімелескен тұста күн борандатып тұрған болатын – авт.) арнайы команда шақыруларыңызға не себеп?
– Мына жігіттер бұрынғы жұмыс істеген жерім Теміртаудағы комбинаттың атынан келіп отыр. Сол Теміртаудағы спорт залында бәріміздің басымыз тоқайласатын. Кеңес Одағы кезінде, яғни 1975 жылы “Болат” командасы өндірістік кәсіпорындар арасындағы жарыста чемпион болған. Сол кезде футбол командасы құрамындағы жігіттердің барлығына “спорт шебері” деген атақ берілді. Қазір солардың бір-екеуі мына алаңда ойнап жүр. Бұлардың жұмысы ауыр болғандықтан, сәл де болса көңілдерін көтеріп, рухани қолдау көрсетейін деген мақсатпен шақырдық.
– Тұшымды әңгімеңіз үшін рахмет.
Әңгімелескен Асқар ТҰРАПБАЙҰЛЫ.