Сырдағы дәмелі жүйріктердің біразын баптаған Орекең сол туған жерінен табан ажыратқан жоқ. Әлі сол Шиелінің Алғабасында тұрып келеді. Әлі де сол бәйгеге шабатын тұқым алудың қамымен жүр.
– Хакім Абайдың 150 жылдығы тәуелсіздіктің алғашқы жылдарындағы үлкен тойдың бірі болды ғой. Көше-көше болып тігілген киіз үйлер, қазақ, орыс және ағылшын тілдерінде айтылып жатқан хабарландырулар әр елден өкіл жиналған салтанаттың мерейін асырып тұрғандай еді. Біз «Ызғарды» құнан бәйгеге қосамыз деп апарғанбыз. Сөйтсек бұл өңірде ондай бәйге жоқ екен. Сонша жерден келгенде меселі қайтып қалмасын деп, аттар жасына қарамай араласа шабатын 20 шақырымдық кіші аламанға қостық, – дейді Орынбай Ахметұлы.
«Көрмеген жердің ой-шұқыры көп» деген ғой. Бәйге ұйымдастырылған жер тастақтау екен. Ал Шиелінің құмдауыт топырағын кешіп жүрген «Ызғар» тағаланбаған еді. Соған қарамастан барын салып, өзге аттардан арқан бойы алда келген жүйріктің тас жеп тастаған төрт тұяғынан қан сорғалап кетіпті. Бауырлас Татарстан елінің сол тұстағы президенті Минтимер Шәймиевтің жүйрік иесіне жүлде табыстағаны естен кетпес сәттің бірі болды.
Сол бәйгеден кейін атағы Қазақстанның әр түкпіріне тараған «Ызғардың» шабандозы Абат Ерзақов деген бала еді. Қазір балалы-шағалы бір үйдің отағасына айналған Абат Нұр-Сұлтан қаласында жұмыс істейтін көрінеді.
Бас бәйгеге тігілген КамАЗ көлігін жиырма жылдай қызығына жаратыпты. Балалар есейіп, жұмысқа тұрғасын көлік те сатылып кетті.
Орекең кейін де біраз ат баптады. Елорданың бір жылдығына арналған бәйгеде «Сандуғашы» қарақшыға алғашқы болып жетіп, иесіне ГАЗ-3110 көлігін мінгізді. «Кагор», «Айбек», «Құндыз» атты тұлпарларының да жерге қаратқан кезі жоқ. Бірақ Абай тойында алапатын асырған «Ызғардай» қайдан болсын...
Одан бері де талай уақыт өтіпті-ау. Ертең «Ызғардың» жүздеген жүйріктен қара үзіп келіп, бәйгелі болғанына 25 жыл толады.
ҚЫЗЫЛОРДА
