Сайлау Түкібайқызы 1957 жылы 17 қазанда Баян-Өлгей аймағының Тұлба сұмынында он балалы отбасының тұңғышы болып дүниеге келген. Ол он жасынан бастап анасынан тәрбие алып, тігін тігіп, шеберлік сабағын санасына ерте сіңірген. Ал 17 жасында анасы өмірден өтіп, отбасының бар қиыншылығы әкесі екеуінің мойнына түсіпті. «Үйдің үлкені болғандықтан көп жауапкершілік менің мойнымда болды. Өмірдің қызығын да шыжығын ерте көріп өстім, ерте есейдім. Артымнан ерген бауыр, сіңлілерімнің бәрін аяғынан тұрғызып, қатарға қосу оңай болған жоқ. Осы қиындықтардың бәрін еңсеруге анамның бойыма сіңірген қолөнері көп септік болды», дейді шебер әжей. Өзінің айтуынша, көзіміздің қарашығындай қастерлейтін қолөнердің біз кесте, қол кесте, ою-өрнексіз тігу, тоқыма түрлері, сырмақ ою секілді барлық түрін меңгерген. Бүгінге дейін 200-ден астам шәкірт тәрбиелеп, алды Қазақстан, Франция, Жапония сияқты іргелі мемлекеттерде еңбек етіп жүрген көрінеді.
Он саусағынан өнер тамған шебер халықаралық көрмелерге және Моңғолиядағы Қазақстан елшілігі тарапынан ұйымдастырылған мәдени іс-шаралардың көбіне белсене қатысып тұрады. «Бүгінге дейін республикалық, халықаралық деңгейдегі 40-тан астам көрмеге қатыстым. Жүлделі орындардан көрініп келемін, мемлекет тарапынан да көптеген марапат алдым. Қазақ десе бір бүйрегіміз бұрып тұрады ғой, Қазақстан тарапынан ұйымдастырылған мәдени іс-шаралардың да әрдайым басы-қасындамын. Өзіміз ашқан мұражайымыз бар, онда қазақтың барлық тұрмыс-тіршілігін, салт-дәстүрін болмысын бейнелейтін қолөнер бұйымдары топтастырылған. Шетелдік саяхатшылар музейімізге жиі келіп тұрады. Бұйымдарымызды қызығып сатып алып жатады. Әрине биылғы пандемияға байланысты келушілер саны азайды. Алдағы арманым осы музейді кеңейтіп, болашақ ұрпаққа мұра етіп қалдыру», дейді ол.
Халқымыздың баға жетпес құнды өнері жайында қазақ және орыс тілдерінде «Шебердің шежіресі» атты кітабы да жарық көрген. Аталған еңбегі үшін Сайлау Түкібайқызы «Моңғолия елінің озат шебері» төсбелгісімен марапатталыпты. Ұлттық құндылықтарды өркендету жолында ыждағатты іс атқарып жүрген көнекөз шебер қайта түлеудің қайнар көзіндей нәзік талғаммен жеткізіп қана қоймай, ұжымдық бастамаға айналдырып отыр.
