– Кранда жұмыс істеймін деп еш ойламаппын. Бірақ маңдайға жазылған тағдырдан қашып құтыла алмайсың ғой. 2017 жылы құрбыммен бәстестім. Ол кран жүргізу қолыңнан келмейді деді. Мен үйреніп алатынымды айттым. Сөйтіп, жұмысшы мамандықтарға баулитын Павлодар қаласындағы кәсіби оқыту және сараптама орталығына бардым. Алты күн тәжірибеден өттім. Бірден ұнады. Бүгінде сүйікті мамандығыма айналды. Жұмысқа ерекше құлшыныспен барамын. Ұжымым да ұнайды. Осы орайда, Бағдат Жұрымбаева есімді тәжірибелі әріптесіме алғысым зор. Өзіме беймәлім болып келген саланың қыр-сырын осы кісіден үйрендім, – дейді кран машинисі Наталья Сахарова.
Ол – Баянауылдың тумасы. Түтіні түзу, тірлігі қызу Бірлік ауылында туып-өскен. Осы жерде мектеп бітіріп, үлкен өмірге қадам басқан. Қазақтардың арасында өскендіктен, қазақшаға жетік. Мектепті мемлекеттік тілде тәмамдаған. Павлодардағы колледждердің бірінде «Бағдарламашы» мамандығын меңгеріпті.
– Кранның түрі көп қой. Осы күнге дейін көпірлі және тіректі крандарды жүргізіп көрдім. Ендігі бір арманым – мұнаралы кранға отыру. Бірақ құрылыс алаңындағы мұндай техникадан қорқатыным және бар. Себебі тым биікте жүретін мұнаралы кранның жұмысына ауа райы қатты әсер етеді. Тиісінше, жазатайым оқиғалар да жиі болып тұрады. Дегенмен, қызығушылығым жоқ емес. Астанаға бірнеше мәрте жұмысқа да шақырды. Әзірше мұнаралы кранда жұмыс істеуге дайын емеспін. Бірақ түбі бір бұл техниканы да тізгіндеймін. Өйткені ұлым мені мұнаралы краннан көргісі келеді, – дейді кейіпкеріміз.
Наталья бүгінде Павлодар қаласындағы ірі зауыттардың бірі – KSP Steel кәсіпорнында жұмыс істейді. Бұған дейін үш жыл металлургиялық өндіріспен айналысатын «Кастинг» компаниясында еңбек еткен.
– Әдетте, көпшілік кранда жұмыс істеуді ерлердің ісі деп біледі. Мен мұны әйелдерге арналған жұмыс дер едім. Өйткені бұл зергерлік жұмыспен пара-пар. Ыждаһаттылықты, мұқияттылықты, жауапкершілікті, төзімділікті қажет етеді. Мұндай шаруаға ерлердің жүйкесі шыдай бермейді. Мәселен, біздің ұжымдағы крандардың бәрінде әйелдер жұмыс істейді. Көпірлі, тіректі крандар қыз-келіншектерге арналғандай. Бұл оның оңай жұмыс екенін білдірмейді. Мұның да өз қиындығы бар. Төрт қабатты үйдің биіктігіндей жерде жұмыс істеу ешқашан оңай болған емес. Әрине, мұнаралы кранмен салыстырғанда қауіп төмен. Бірақ ауыр-ауыр металдарды тиеу, түсіру, бір орыннан екінші орынға көшіру де ауқымды жұмыс, – дейді Наталья Сахарова.
Ұлты орыс болғанмен, жаны қазақ Наталья қазақ тілін үйрену үшін орта керек деп есептейді.
– Бір үйде бес қызбыз. Бәріміз қазақшаға жетікпіз. Қазақтардың ортасында өскендіктен, тәрбиеміз де қазақы. Обал-сауап пен ар-ұяттың не екенін кішкентай күнімізден бойға сіңіріп өстік. Қазақтың салт-дәстүрін де бір адамдай білеміз. Күнделікті тірлігіміздің өзі қазақыланып кеткен. Қонақ келсе қуанып, қабағымызды емес, табағымызды ұсынып, мәре-сәре боп жатамыз. Дастарқанымыздан ет, бауырсақ арылған емес. Біздің қоғам мемлекеттік тілде тегіс сөйлеуі үшін қазақы орта қалыптастыру керек. Сонда ғана қазақ тіліне деген қажеттілік туындайды, бұл тілде сөйлеу басымдыққа айналады. Бір ұл тәрбиелеп отырмын. Ол да қазақша түсінеді, сөйлейді. Оның қазақы тәрбие алғанын қалаймын, – дейді Наталья.
Биіктен қарайтын бибінің өмірдегі шығар биігі де аласармасын демекпіз.
