Бұл ойлар суретші һәм кескіндемеші Асхат Дінікеевтің «Қыз қуу» туындысын көргенде санамызға ұя салды. Картина ішінде жігіттің батылдығы мен қыздың ұяңдығы бар. Бізді еліктіргені сол нәзік сезім. Автор кенеп бетіне ұлтқа тән бояуды төккен. Картинаны жазу барысында баба салтын басты ұстанымы еткені анық көрініп тұр.
«Қыз қуу» картинасы 2001 жылы жарыққа шыққан. Оның ең басты ерекшелігі авторлық дербес мәнермен орындалған. Шығармада кеңістік пен алуан пішіндер тұтасып, сәндік үшін шебер оюласқан әшекейлер композицияның түпкі мәнін мазмұндап тұр. Қылқалам шеберінің қиялына қанат бітірген шығармашылық дербестік те байқалады.
Картина «Қыз қуу» сюжетінің вариациясы ретінде жазылған. Бірінің үстіне бірі жайылған ою-өрнекті төрт бұрыштан тұратын картинада мифтік кентаврларша ширақ қимылды бойжеткен мен бозбаланың мәнерлі пішіндері бейнеленген. Кентавр – суретшінің сүйікті әрі «фирмалық» бейнесі. Ол автордың көптеген туындысында кездеседі.
Жалпы, қыз қуу – ертеден келе жатқан ат ойыны. Бұл жарыс өзінің түрі жағынан біздің заманымызға дейін қандай болса, қазір де сол күйінде қалды. Бағзы заманда жарыс жігіт пен оның қалыңдығы арасында өткізілген. Егер жігіт жарыста жеңілсе, ол өзіне қойылған талапты ақтай алмағаны үшін қызбен некелесу құқынан айырылған. Бұл сияқты ескі әдет әлдеқашан ұмыт болды. Қазіргі қыз қуу өзінің идеялық мазмұны жағынан ұлт мәдениетіне енген халықтық спорт түрлерінің қай-қайсысынан болса да кем түспейді.
Асхат Дінікеевтің картиналарынан шынайы және фантастикалық, бірсәттік және мәңгілік, пенделік және пәктік туралы шағын өсиеттерді «оқуға» болады.
