30 Сәуір, 2010

“ХАСАКЭ ГУН МА ТУ” НЕМЕСЕ БІР СУРЕТТІН СЫРЫ

781 рет
көрсетілді
9 мин
оқу үшін
Қазақ елінің тұңғыш Прези­денті Нұрсұлтан Назарбаевтың бас­тамасымен өмірге келген “Мә­де­ни мұра” мемлекеттік бағ­дар­ламасы аясында, Алматыдағы “Дайк-Пресс” баспасынан 2005 жылы жарық көрген “Қазақстан тарихы туралы қытай деректеме­лері – тарихи-мәдени жәдігерлер” атты еңбектің ІІ томының соңғы бөлімінде Қытай елін билеген ең соңғы династиялық әулет – Цин империясы дәуірінде салынған, жазылып-сызылған сурет-картина­лар қазақ халқының тарихы, этно­графиясы мен мәдениетіне тікелей қатыстылығы зерделенуде. Сол қолданбалы көркем өнер туын­дылары ғылыми тұрғыдан тұңғыш рет қарастырылып, тарихи жазба деректер мен өнер туынды­лары салыстыра зерттелу үстінде. Жоңғар күйрегеннен кейін Қазақ елі Цин империясымен ғасыр­дан астам уақыт бойына сая­си-дипломатиялық, сауда-эконо­ми­калық және шекаралық істер бойынша тығыз қарым-қатынас орнатты. Осы кезең туралы Қытай мұрағаттарында аса құнды ресми тарихи жазба деректер, құжаттар молынан сақталған. Сондай-ақ, хатталған тарихи-мәдени көркем­өнер ескерткіштері санатында Қазақ хандықтары тарапынан Цин импе­раторларының ордасына арнайы жіберілген кейбір елшілер­дің, руба­сылар мен олардың әйел­дері­нің, қарапайым қазақ шаруа­лары, т.б. туралы тарихи-этно­графиялық құн­дылығы аса зор сурет-картина­лар кездеседі. Бұл баға жетпес ескерт­кіштердің, көр­кем өнер туын­ды­лары­ның едәуір бөлігі Қытай, Еуропа елдерінің мұражай­лары мен кітапханалары­ның сирек қор­ларында сақтаған. Сол жәдігерлер­дің ішіндегі бірегейі, жауһары “Хасакэ гун ма ту”, яғни “Қазақтар­дың Цин патшасына сәйгүлік сыйлауы” деп аталады. Суреттің түпнұсқасы қазір Париж қаласын­дағы ГИМЭ – Шығыс өнері мұражайының қорында сақтаулы тұр. Оның фотокөшірмесін Алма­тыдағы Р.Сүлейменов атын­дағы Шығыс­тану институтының дирек­торы, тарих ғылымдарының док­торы, профессор М.Әбусейітова 2004 жылы түсіріп әкелген. “Қазақстан тарихы туралы қытай деректемелерінің” ІІ то­мын­да жария­ланған “Цин дәуірі сурет­теріндегі қазақтар” атты мақаланың “Джузеппе Кастильони салған “Хасакэ гун ма ту атты сурет” деп аталатын бірінші пара­гра­фында көрсетілген. Осы арада сурет авторы туралы оқырмандарға аз-кем мәлі­мет бере кетсек дейміз. Джузеппе Кастильони (Gіusseppe Castіlіone, қытайша есімі Лан Шинин) католик миссионері ре­тін­­де 1715 жылы Қытайға барып, Цин патшасының сарай суретшісі болып, циннің үшінші дәрежелі лауазым шенін алған. Циннің үш патшасына (Канси, Юнчжэн және Цяньлунға) қызмет көрсеткен. Оның тарихта атын қалдырған еңбектері: 1) әйгілі патшалық саябағы әрі сарай кешені – “Юаньминюаньді” жобалау жұмы­сы сол секілді “Жоң­ғар мен Хуэйбуды (Қашқарияны) ­ты­­­­ныш­­­тан­­­дыру операциялар”, “Цяньлун бұғы аулауда”, “Жүз арғымақ”, осылар­дың қатарында “Қазақтардың Цин патшасына арғымақ сыйлауы” да бар. Сурет туралы мақала автор­лардың бірі (Б.Еженхан) тара­пынан бұл сурет туралы “Абылай хан қатарлы қазақ көсемдерінің Цин патшасы Цянь­лунға жіберген елші­лері (1757 жылы) және олардың Цяньлунға апарған арғымақтары бейнелен­ген” деген тұжырымдама жасал­ған. Бұл жерде біз өзіміз төменде келтіретін тарихи жазба дерек көздерін ес­кермеген­дейміз. Мыса­лы, жоғары­да келтір­ген “Қазақ­стан тарихы” туралы дерек­теме­лері­нің екінші томының 50-51 беттерінде “...Абы­лай Әмір­сана­ның және Жоңғар хандығы­ның дәурені келмеске кеткенін, өз іргесіне жой­қын күштің ақыры мықтап келіп жеткенін, ендігі жерде Қазақ елінің мүддесін дипломатиялық жолдар­мен қорғау қажет екенін түсінді. Сон­дықтан Цин патшалығымен бітімге отыру үшін және Қазақ-Цин ара­сын­дағы шекара жер мәселесін шешу жолын іздестіру үшін Цин патшасы Цяньлунға өз елшілерін жіберді. ...Цин патшасы­ның жоңғар­ларды жаныштау армиясы­ның оң қолбасшысы генерал Чжау Хуэйдің өз патша­сына жіберген мәлімде­ме­сінде былай делінеді: “Абылай... ...өтініш хаты­мен бірге 4 арғымақ сыйлап, Хэнцзигээр (Кенжеқара) қатарлы жеті адамды елші етіп, патшамен жүздесуге жіберіпті. Бұдан тыс ол елші жіберіп, сыйлық ретінде маған да арғымақ берген екен”. Көріп отырғанымыздай, гене­рал өзінің мәлімдемесінде патшаға сыйлық ретінде Абылай ханның 4 арғымақ жібергенін, жеті елшінің санын, аты-жөнін анық көрсеткен. Ал, “Хасакэ гун ма ту” сурет-кар­тинасында 3 арғымақ, үш елші және екі қызметші бейнелен­ген. “Хасакэ гун ма ту” сурет-кар­ти­насын­да бейнеленген бұл елші­лердің 1757 жылы Цин империя­сына Абылай хан жіберген елші­лер емес, 1758 жылы Ташкент шаһары­нан Төле бидің Цин импе­ра­торы Цяньлунға жіберген елші­лері екен­ді­гін толық дәлелдеп тұр­ған­дай. Олар Цяньлун патшаға “беретін сыйлық ретіндегі 3 бөлік ат” алып барған Төле би ұлы Жолан (бас елші), Пұсырман би және Меңнияз қожа екендігі күмән келтірмейтіндей. “Қазақстан тарихы туралы қытай деректемелері” “Цин пат­шалық дәуірінің мұрағат құжат­тары” сериясының ІІІ томында жария­ланған №10 құжаттағы Амбан Фудэнің (Цин императоры­ның генералы) өзінің әскерін бастап Қазақ жеріне барып, Қа­сақ­шираны тұтқындау ісін орын­дай алмаған­дығы және патшамен дидарласпақ болған қазақ және хуэйцзи (отырықшы мұсылман) елшілерін қорғап әкеле жатқан­дығы туралы маньчжур тілінде жазған 1758 жылғы 5 қыркүйектегі мәлім­деме­сіндегі мына жолдар сөзімізге мысал бола алады. “Мен, патша­ның құлы Фудэ, осы мәлім­демені жазып жібердім. Патша ағзам төмендегі айтылған іс тура­лы хабар алғай. Жақында мен, патшаның құлы, Моңғолдай мен Хешан қа­тар­лыларды Батыс бөлік қазақтарға жіберген кезімде оларға егжей-тегжейіне дейін түсіндіре отырып мынадай тапсырма бер­гем: “Сен­дер Батыс бөлік қазақ­тарға барған­нан соң, егер Қасақ­шираның сонда екендігін анық­тасаңдар, онда оны қайтсеңдер де тұтқындап, айдап әкеліңдер. Ал егер ол расын­да да ол жерде бол­маған жағдайда, сен­дер міндетті түрде Төле би (мәтінде ТиlіЬаі) мен Тілеуке (мәтінде Теlіukе) қатарлыларды өздеріңмен бірге ертіп келіңдер”, – дейді де, “Әбіліз хан мен барлық батыр, қожалар бірауыздан: “Сіздер айт­қан опасыз қарақшылар шынында да бізге келмеген. Егер олар бізде болса, біз оларды қалайша сіздер­ден жасырып алып қалмақ едік! Біздің осы Қазақ жеріндегі болып жатқан барлық істер Төле бидің басшылығымен шешіледі. Ертең Төле бидің өзі осында келмек. Ер­тең біз бас қосып ақылдас­қаннан кейін сіздермен кездесіп, бір келісімге келейік” дегенді айтты”. Сонымен “Әбіліз, Төле би, Қойгелді және Сасық би ақылдаса келіп, Төле бидің ұлы Жолан, Хан­гелдінің аталас бауыры Пұсұр­манды елші етіп жіберіп, біздің атымыздан патшамен дидарласып келсін деген шешімге келдік. Олар өздерімен бірге патшаға беретін сыйлық ретіндегі 3 бөлік ат пен ам­банға (генералға) беретін сый­лық ретіндегі 1 бөлік атты апар­мақ”, – деген деректен кейін елші­лікке жіберетін үшінші адамға Ташкент мұсылман отырықшы­лары­ның бір басшысы, Қожа Молдашәмші де өз елшісін қосуды өтінеді. Сөйтіп, Меңнияз Қожаны аттандырады. Картина-суреттегі үш адамның бірі – бас елші Төле- биұлы Жолан болса, екіншісі – Пұ­сырман би, үшіншісі – Мең­нияз қожа екені еш шүбә келтір­мейді. Қалған екеуі қызметшілері болса керек. Бұл арадағы негізгі айтайық дегеніміз, “Қазақтардың Цин императорына сәйгүлік сыйлау сурет-картинасының идеясымен жасалған жаңа интерпретация еке­нін айта кетуді парыз санай­мыз. Бұған қоса суреттің фотокөшір­мес­і­нен көшірмесін жасаған реп­ро­дукция” суретші Асейн Жұма­беков, жоба жетекшісі Ерболат Төлепбай екенін де айта кеткен жөн. Тарихи деректерде әртүрлі пікірлер болып жатады. Бірақ оның бәрін қолымен қойғандай, үзілді-кесілді Абылай ханның, болмаса не Төле бидің елшілері деуге келмейді деп топшылаймыз. Соңғы айтарымыз, бүгін Прези­дент­тік мәдениет орта­лығында тұсукесер рәсімі өткізіл­гелі отыр­ған “Қазақтардың Цин импера­торына сәйгүлік сыйлау” сурет-картинасын ол замандағы қазақ жұртының сөзін сөйлеп, билік айтқан, көрші мемлекет­термен қайтсек қарым-қатынасты жақсар­тып, береке-бірлікте халқы­мызды сақтап, ұрпағымызды алаңсыз өсіреміз деген ұлы тұлға­лардың көрші мемлекетке жіберген елші­лерінің жиынтық бейнесі десек, ұтылмаймыз. Тарих көші қилы кезеңдерде қайталанып оты­ра­ды. Дәл сол Абылайхан мен Төле би заманындағыдай елшілік жіберіп, ел билігін бекіту бүгінде де жалғасын тауып отырғанына куә болудамыз. Бақыт ЕЖЕНХАН, тарих ғылымдарының докторы, Сейтқали МАДУАН, тарих ғылымдарының докторы, профессор.