Егер партия экономикалық тәуекелдерді жоя алса немесе оның қатерін төмендете алса, сонда ғана қоғам және экономика үшін пайдалы болмақ. Басқарушы партия экономиканың даму стратегиясын анықтайды. Партия «бізде қандай экономика жұмыс істейді», «қалай қарай қозғалып бара жатыр», «ол қалай дамиды», «жалпы қалай дамуы керек» деген сұрақтарға жауап береді. Содан келіп неше түрлі жоспар, бағдарлама, жобалар жазыла бастайды.
Әлемде көбіне қос партиялы жүйе жақсы жолға қойылған. Мәселен, Ұлыбританияда лейбористер мен консерваторлар үнемі бәсекенің көрігін қыздырып жатады. Екеуінің бағдарламасы, таңдаған даму стратегиялары екі түрлі. Біресе билікке лейбористер келеді, біресе консерваторлар үкіметті басқарады. АҚШ-та да сондай жүйе. Демократтар мен республикашылдар ел болашағы мен мемлекеттің бет-бейнесін қалай көретінін өздерінше дәлелдеп, қызу талас жүргізуден шаршамайды. Демократтар бизнеске жағдай жасауға басымдық беріп, олар үшін салық ставкаларын төмендету, сауда және кеден кедергілерін жою, түрлі преференциялар ұсыну бойынша жұмыс жүргізеді. Ал республикашылдар негізінен әлеуметтік бағытты жоғары қояды. Кедейлерге көмек көрсетейік, жәрдемақыны арттырайық, қоғамдағы теңсіздікті жоюымыз керек деген ұстанымдарын жиі көтереді. Осы тұрғыда олардан үлгі алған артық болмас еді.
Жыл басталғалы Президенттің бірқатар реформаға («Самұрық-Қазына», Қазақстан Даму банкі, олигархияға қарсы күрес, т.б. – ред) кірісті. Оның көбі – экономикалық тұрғыдан гөрі саяси салмағы басым проблемалар. Десе де ол мәселелер оңынан шешілсе, сөз жоқ экономикаға жағымды әсер береді. Президент пен партия жекелеген топтардың мүддесінен ел мүддесін қаншалықты жоғары қойып, қаншалықты батыл қадамдарға бара алады деген мәселе – қазір уақыт еншісінде.
Арман БЕЙСЕМБАЕВ,
TICKMILL халықаралық брокерлік тобының сарапшысы
