Тарқатып айтсақ, тұсаукесер кездесуде біздің қыздар Олимпия ойындары мен әлем чемпионаттарында жүлделердің толық жиынтығын жеңіп алған әйгілі АҚШ құрамасынан ұтылды. Екінші ойында Еуропа біріншілігінің төрт дүркін жеңімпазы Германияға есе жіберді. Үшінші бәсекеде Панамерика ойындарының қола жүлдегері Канада қапы қалдырып кетті. Одан кейін әлем және Еуропа чемпионы, Олимпия ойындарының күміс жүлдегері Сербия сан соқтырды. Соңғы сайыста Мәскеу Олимпиадасының қола жүлдегері, құрлық чемпионы Болгария бет қаратпады. Бұл кездесулердің барлығы да 0:3 есебімен аяқталды. Ең өкініштісі, Қазақстанның волейболшылары бірде-бір партияда жеңіске жете алмады. Бұл – қыздарымыздың әлем чемпионаты тарихындағы ең нашар көрсеткіші.
Аталған жарыста барлығы 24 команда өнер көрсетуде. Олар алты-алтыдан төрт топқа бөлінді. Бұл бәсекелер мынадай нәтижелермен аяқталды: А тобы – Италия (15 ұпай), Бельгия (9 ұпай), Нидерланд (9 ұпай), Пуэрто-Рико (6 ұпай), Кения (3 ұпай) және Камерун (0 ұпай). В тобы – Түркия (11 ұпай), Доминикан Республикасы (11 ұпай), Таиланд (10 ұпай), Польша (10 ұпай), Оңтүстік Корея (3 ұпай) және Хорватия (0 ұпай). С тобы – Сербия (14 ұпай), АҚШ (12 ұпай), Канада (8 ұпай), Германия (7 ұпай), Болгария (4 ұпай) және Қазақстан (0 ұпай). D тобы – Қытай (12 ұпай), Жапония (12 ұпай), Бразилия (12 ұпай), Аргентина (5 ұпай), Чехия (3 ұпай) және Колумбия (1 ұпай).
Әр топтың үздік төрт командасы екінші айналымға өтті. Енді олар екі топқа бөлініп, екінші кезеңде күш сынасуда. Бұл сынақтан іркілмей өткен ең мықты сегіз ұжым плей-оффқа жолдама алады. Ширек финалдық сайыстар 11 қазанда өтсе, екі күннен соң жартылай финалдық бәсекелерді тамашалаймыз. Ал биылғы әлемдік доданың жеңімпаздары мен жүлдегерлері 15 қазан күні анықталады.
Тарихқа үңілсек, әйелдер арасындағы әлем чемпионатының тұсауы сонау 1952 жылы Мәскеу қаласында кесілген екен. Содан бастап, тоқсаныншы жылдардың басына дейінгі кезеңде ең көп олжаға кенелген КСРО құрамасы. Олар аталған мерзім аралығында өткен 11 доданың бесеуінде (1952, 1956, 1960, 1970, 1990 жылдары) дара шықса, сонымен қатар екі күміс пен бір қола медаль еншіледі. Бір айта кетерлігі, 1970 жылы Болгарияда өткен жарыста бас жүлдені олжалаған команданың сапында 22 жастағы Нина Смолеева өнер көрсетті. Ленинград облысында дүниеге келген болашақ жұлдыздың балалық және жастық шағы Алматыда өткенін көзі қарақты жанкүйерлер жақсы біледі. Жергілікті АДК клубы сапында шеберлігін шыңдаған Нина уақыт оза одақтың беткеұстар волейболшыларының біріне айналды. Дәл сол Смолеева 1978 жылғы чемпионатта да ойнады. Сол жылы кеңес одағында жалауы желбіреген жарыста жергілікті команда қола медальды қанағат тұтты. Одан бөлек, Нина Смолееваның Мехико мен Мюнхен Олимпиадаларының жеңімпазы, Монреаль Олимпиадасының күміс жүлдегері, Әлем кубогінің иегері және Еуропаның төрт дүркін чемпионы деген атақтары бар.
1990 жылы КСРО құрамасы тағы да теңдессіз деп танылды. Қытайда шымылдығы түрілген жарыста 25 жастағы Елена Чебукина жасындай жарқылдады. Ол – Балқаш қаласының тумасы. 1983-1991 жылдар аралығында Елена АДК-нің намысын қорғады. Жерлесіміз Сеул Олимпиадасының жеңімпазы, Барселона Олимпиадасының күміс жүлдегері, Әлем кубогінің иегері, Еуропа біріншілігінің үш дүркін жеңімпазы және төрт дүркін қола жүлдегері атақтарын иеленді.
Жапония құрамасының да қарқыны өте күшті болды. Олар дүниежүзілік додаларда үш мәрте (1962, 1967, 1974) дара шықты. Сол жарыстардың екеуінде Күншығыс елінің қыздары КСРО-ны қапы қалдырса, тағы біреуінде АҚШ-тан айласын асырды. Қытай екі рет (1982, 1986) және Куба бір рет (1978) чемпиондық тұғырға көтерілді. Ал кеңес одағы келмеске кеткеннен кейін нақты бір команданың айқын басымдығы байқалған жоқ. Алғашқы екі жарысты Куба құрамасы ұтты. Бостандық аралының бұрымдылары 1994 және 1998 жылдары алдарына жан салмады. 2002 жылғы жарыста Италия жеңімпаз атанды. 2006 және 2010 жылдары Ресей топ жарды. 2014 жылы АҚШ-тың арулары алтыннан алқа тақты. Ал 2018 жылы Сербияның шоқтығы биік болды. Соңғы дүниежүзілік доданың жартылай финалында Нидерландты (3:1) сан соқтырған сербтер финалда Италиядан (3:2) басым түсті.
Қазақстан құрамасы жер-жаһанның ең үздіктері жиналған дүбірлі додада бес мәрте бақ сынады. 2006 жылы Жапонияда С тобында ойнап, алты команда арасында бесінші орын иеленді. Біздің қыздар АҚШ (2:3), Бразилия (0:3), Пуэрто-Рико (1:3) және Нидерландқа (2:3) есе жіберіп, Камерунды (3:0) қапы қалдырды. Қорытынды есепте 24 команда арасынан 17-орынды иеленді. 2010 жылғы жарысты да Жапония қабылдады. Бұл жолы бес бәсекенің барлығында жеңілістің кермек дәмін татып, 21-орынды қанағат тұттық. Күншығыс елінде АҚШ (0:3), Германия (0:3), Куба (2:3), Таиланд (1:3) және Хорватия (0:3) волейбошыларының оңай олжасына айналдық. 2014 жылы Италияда екі кездесуде жеңіске жетіп, соның арқасында 15-сатыға табан тіредік. Апеннин түбегінде Таиланд (3:0) пен Мексиканы (3:0) ұтқанымызбен, АҚШ (0:3), Ресей (0:3), Нидерланд (0:3), Бразилия (0:3), Сербия, (0:3), Болгария (0:3) және Түркияға (0:3) жол бердік. 2018 жылы жапон жерінен жанарымызбен жер шұқып қайттық. Бұл жолы Бразилия (0:3), Сербия (0:3), Доминикан Республикасы (0:3), Пуэрто-Рико (0:3) және Кениядан (0:3) ойсырай ұтылдық. Ал биылғы жарыста қандай нәтиже көрсеткенімізді жоғарыда айттық.