Ендеше, көңіл түкпіріне қонақтаған қойын кітапшадағы кейбір пікірлерді оқырман назарына қайта ұсынып отырған жайымыз бар. Мынау орыс режиссері Борис Покровскийдің айтқаны: «Егерде өнеріміз асқақ болмаса, онда өркениетті ел де болмайды. Төл мәдениетімізсіз ешқандай экономика да, ешқандай саясат та еңсемізді көтеруге көмектесе алмайды». Ұлт мәдениетін ұлықтай білу деп ұқтық режиссердің мұнысын. Шынында да ұлық өнер ғана ұлттың рухын асқақтатып, мәртебесін биіктетеді емес пе. Қажет десеңіз адал еңбек етіп, нәпақасын айыруға да, халықтың қазынасына қол сұқпай, адал өмір сүру дағдысын қалыптастыруда да мәртебелі мәдениеттің ықпалы айрықша болары сөзсіз.
Адал еңбек демекші, атақты грузин актері Вахтанг Кикабидзе бұл жөнінде бүй дейді: «Ертең үрім-бұтағың сенің есіміңді алып-жүруден, сенің әулетіңнен екенін айтудан ұялмайтындай өмір сүру керек». Өмірлік кредосы осы өнер адамының. Құдай-ау, Кикабидзенің осы айтқаны керенау кеңселерде мамық креслоларда жантайған жандар компьютерін ашқан сәтте немесе ұялы телефондарынан сәт сайын жылтылдап шығып тұрса, ұяты оянар ма еді, кім білсін!?. Нағыз жұмақ ұрлық болмаған қоғамда орнайды емес пе?
«Қарапайымдылық қана халқыңмен жақындастыра түседі. Пиар сабын су сияқты, пайда болып, жылдам жоғалып кетеді. Ал адам бойындағы асыл қасиеттерді ешқандай ақшаға сатып ала алмайсыз». Жарты ғасырға жуық тыңдарманын тамаша әндерімен тербеп, қарапайымдылығының арқасында халқының құрметіне бөленген «Ялла» ансамблінің жетекшісі Фарух Закировтің айтқанын бекер дей алмассыз.
Үштаған пікірдің сөз түсінетін кісіге айтар тағылымы аз емес. Б.Покровский мәдениетсіз мемлекеттің көсегесі көгермейтінін сөз етіп, В.Кикабидзе өнер адамының адал болуын айтса, Ф.Закиров оған қарапайымдылық сынды асыл қасиетті қосады. Қазақ мәдениетінің өріс өлшемін осы үштаған деңгейіне салсақ қалай болар екен?!
Ғабит ІСКЕНДЕРҰЛЫ,
«Егемен Қазақстан»
