11 Шілде, 2012

Бапкер

504 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Бапкер

Сәрсенбі, 11 шілде 2012 7:26

Алатау етегінде “Тау самалы” демалыс аймағында еркін күресбалуандары теңіз деңгейінен 2500 метр биіктікте күш-қуаттарын шыңдапжатырБалуанның тынысын ашу үшін осындай таулы жер керекМұндажан-жағың ұйқыға шомған ну орман болғаныменауамен дем алуқиынырақЕсесінеетекке түскенде өзіңді өте жеңіл сезінесің.

 

Сәрсенбі, 11 шілде 2012 7:26

Алатау етегінде “Тау самалы” демалыс аймағында еркін күресбалуандары теңіз деңгейінен 2500 метр биіктікте күш-қуаттарын шыңдапжатырБалуанның тынысын ашу үшін осындай таулы жер керекМұндажан-жағың ұйқыға шомған ну орман болғаныменауамен дем алуқиынырақЕсесінеетекке түскенде өзіңді өте жеңіл сезінесің.

Бас бапкер Алтай Танабаев: “Дағыстанда 18 күн оқу-жаттығу жиынын өткіздік. Біздің бала­лар­дың күресін көргенде олар таң қалды”, дегенде біз ойланып қал­ғанбыз. Өйткені, Ресей алып империя болғанымен, еркін күрес және грек-рим күресінен негізі­нен құрамада Қап тауының жігіт­тері, оның ішінде дағыстандар мен осетиндер күреседі. Біздің құрамада үшеуі бар еді. Олардан Марид Муталимов бармайтын болып, Абдулхаким Шапиев пен Теймураз Тегиев қалды. Көрші Өзбекстан осетин Артур Тайма­зов­тың арқасында екі Олимпия ойындарында алтын медаль олжалады. Үшінші Олимпиадада да сенері сол. Кешегі одақтас рес­пуб­ликаларды былай қойғанда, Қап тауы­ның ержүрек жігіттері әлем­нің бірқатар құрамаларында кү­реседі.

Әңгімемізді бас бапкер Алтай Тана­баевқа мынадай сұрақ қою­дан бастадық.

– Қазақ күресі… Мұсылман жұр­тында күші асқан Қажымұ­қаны, мықты Балуан Шолағы бар. Ол неге бүгін тоқырап тұр? Кавказдағы Бувайсар Сайтиев деген бір оғланның өзі үш Олим­пиаданың алтынын әперді. Ал біз Атлантадағы Мәулен Мамы­ровтың қола медалінен кейін медаль сыңғырын естімедік. Қап тауының жігіттерін Алла тағала шынымен басқалардан артық жаратқан ба?!

– Ешкім ешкімнен артық емес. Дағыстанда барлық мектептерде күрес залы бар. Еркін күрес бұл – елде нөмірі бірінші спорт. Әр отбасында балалары күреске бармаған болса, ұят саналады. Ұлттық мақтаныш дең­гейіне жеткізілген. Тау балалары намысқой, оған бала шағынан күрескенін қоссаңыз, басқа­лар­дан әлдірек әрі өркөкі­ректеу болып келеді. Оның үстіне үлкен спорт – жақсы өмір сүрудің де кепілі. Құрамаға кіру үшін мұндағы балуандар күндіз-түні жаттығуға бейіл. Жеңілгенді намыс көреді. Өз ұлтының қадір-қасиетін жақсы түсініп, жақсы атын шығаруға жанын салады. Ел іші бөтеннің мәдениетімен былғанбаған, өзінің салт-дәстүрі негізінде уызға жарыған ұлт. Өзің айтып отырған Бувайсар Сайтиев – бес уақыт намазын қаза жібермейтін, оразаны уақы­тын­да ұстайтын текті жігіт.

– Дағыстандар бағалап жатса, біздің жігіттердің де жұлдызды шағының жақындап қалғаны ғой?

– Ол рас. Жігіттеріміз мықты. Әрине, кейде көңілге келетін жәйттер бар. Күреске бір кісідей еңбегі сіңген ағамыз теледидарда интервью беріп отырып: “Құрама тізгіні менде болса, бір емес, жеті алтын әкелер едім”, дейді. Үлкен адам ойланып айту керек қой. Ешқандай суперкоманда бір Олимпиаданың бар алтынын сыпырып алып кеткен кезі жоқ. Ол мүмкін емес. Осындай арзан дақ­пыртқа аңқау жұрт сеніп қалады да, әртүрлі әңгіме айтып жүреді. Әуелі бір алтынға жетіп алайық, содан кейін айт айтатыныңды. Орынсыз әңгімемен жұрттың құ­лағын көтере беруге болмайды.

Дәулет пен Дәурен туралы жазуымыз керек еді. Індетіп. Ел “ұлым батыр” деп сезінетіндей, інілері қуанып, күрес кілеміне асығатындай.

Қызылорда облысы спорт және дене тәрбиесі басқар­ма­сы­ның бастығы Садық Мұстафаев бауырым Ыстамбұлдан, әлем чем­пионатынан оралғанда кез­дес­­кен­біз.

Әлем чемпионатының алдында Дәулет Садық ағасының алдына кіріпті. “Аға, сіз “Ыстамбұлға барсаңыз жүлде алатын шығар­мын”, депті. “Рас па, әлде қиялың ба?”, дейді бұл. “Рас, аға”, дейді інісі. Еркін күрестен қазақ медаль көрмегелі қашан. Садық салып ұрып облыс әкімі Болатбек Қуан­дықовтың алдына келеді. “Ыс­там­бұлға бармасам болмайды. Жүрегім сезеді. Бір медаль болып қалады-ау”, дейді. Әкім жұмыстың көптігін айта отырып, қиналса да жібереді. Ыстамбұлда жігіттер бас қосқанда “жүлде аламыз” деген үмітімді білдір­генімде бәрі күлді. “Құрамаға енді кірген жас балуан айта береді, сақа балуандар тұрғанда оған медаль қайда”, деп. Дәулет екеуміз әр жекпе-жекті пысық­тадық. Талай әлемдегі мықты балуандарды жеңді біздің жігіт.

Садық солай деген. Кейбір спортшыларға өзі ардақ тұтатын адамдардың қасында болуы қо­сым­ша күш береді. “Нұрлан аға (бапкері Нұрлан Ақүрпеков) қа­сым­да болса, мен Олимпиада­ның чемпионынан да тайсалмаймын”, деген боксшы Ғани Жайлауов.

Сенім деген құдіретті ғой. Бүгінде еркін күрес құрамасы­ның сапында төрт әлем чемпио­на­тының жүлдегері бар. Үштікке кірген балуан бірінші орынға таласпайды, бас бәйгені алмайды деп ешкім айта алмайды. Тек, өзіне өзі келгенше жеребе жақсы түссін деңіз. Қуаттанған өз күші­не сенген балуан күш бермей кетеді сосын.

Балуандар бапкерлеріне разы. Екі жақ бірін-бірі түсініскен жерде нәтиже болады.

– Жігіттермен бірге “Жау­жү­рек мың бала” фильмін көрдік. Керемет фильм, – дейді Алтай Танабаев.

– Идеясы ғажап. Бір топ жет­кіншек күші басым жауға шауып, жорық туын жығады. Туы жығыл­ған жаудан қайрат кетеді. Сол батырлар бүгінгі балуандар ғой.

Қазақ байрағын Олимп биігіне тіксек деп барады.

“Жол­дарыңыз оңғарылсын”, дедік біз.

Бақтияр ТАЙЖАН,

«Егемен Қазақстан».

Алматы.