Әлем • 06 Шілде, 2019

Назарбаев қандай құрметке де лайықты – дейді ауғанстандық суретші Робаба Мохаммади

1070 рет
көрсетілді
5 мин
оқу үшін

Ауғанстандық суретші Робаба Мохаммадиге тағдыр ана жатырында жатқанда-ақ жылы қабақ танытпапты. Тағдыры ерекше жаратылған жан туралы алдымен Батыс басылымдарынан оқып-білдік. 19 жас­тағы суретші қыздың галереясында біздің Тұңғыш Президентіміз Нұрсұл­тан Назарбаевтың портреті бар екенін білгенде, қызығушылығымыз тіпті арта түсті. Іле-шала Алматыда оқып жатқан ауған­дық достарымның көмегімен Робабамен скайп арқылы тілдесудің сәті түсті.

Назарбаев қандай құрметке де лайықты – дейді ауғанстандық суретші Робаба Мохаммади

Қол-аяғын қимылдата алмайтыны, аяқ-қолы шынтақ пен тізеден төмен қарай дамымай қалғаны өмірге келе салысымен белгілі болған. Ата-анасы: «Орталықта жүрсе қатарға қосылып кете ме?» деген үмітпен Газни провинциясынан Кабулге қоныс аударады.

«Кабулдегі медицина тағдырға мо­йын­сұнудан басқа амалың жоқ» деген­нен әрі аса алмады. Ал мен мойын­сұн­ғым келмеді. 5 жасымнан бастап қа­рын­дашты тісіммен тістеп, ерніммен бас­­­қарып аяқ-қолым жете алмаған ай­­наламдағы көріністерді қағаз бетіне тү­сі­ре бастадым. Алғашқы кезде тіс пен ернім еркіме бағынбады. Кейін бә­рі қалыпқа түскені, менің еркіме ба­ғын­ғаны соншалықты, Құдай ауыз, ерін, тіс көз алдымдағы жа­рық әлемді қағаз бе­­тінде зерделеу үшін жа­рат­қандай болып көрінеді», – дейді Робаба бізбен әң­гімесінде.

Робаба қылқаламның құдіреті оны шарасыздық пен үмітсіздіктің шырмауынан алып шыққанын, өміріне жарық сәу­ле сыйлағанын айтады.

«Қазір мен өмірімді суретшілікке дейін және суретшіліктен кейін деп екіге бөлемін. Қылқалам құдіреті ар­қы­лы денем көтеріле алмайтын биік­ке көтерілдім. Өзімнің қол-аяғын қи­мыл­дата алмайтын шарасыз екенімді ұмыт­тым», – дейді Робаба.

Робаба Кабулде отырып, Батыс әле­мі­нің терезесін ашуға ықпал етіп­ті. «АҚШ-тың, Жапония және Германия­ның журналистері келіп жағдайыммен, шы­ғармашылығыммен танысты, мен туралы дүниелерді басылымдарын­да жариялады. Мені қазір Азия емес, Еуропа, Батыс елдері көбірек біледі. Қазір сол елдерде достарым көп. Сол достарымның қаржылай, ақпараттық қолдауымен «Робаба» мәдени-эстетикалық орталық аштым. Ауғанстанның әлемдік өрке­ниетке деген интеграциясына мен бас­қа­ратын орталық ықпал ете алса, еңбе­гімнің жанғаны. Ал Азиядан, Ор­та­лық Азиядан, тіпті мұсылман мем­лекеттерінен сіз бірінші болып бай­ланысқа шығып тұрсыз», – дейді Робаба.

Робабаның портреттік стильдегі ав­торлық шығармаларының арасынан Қазақстанның Тұңғыш Президенті Нұр­сұлтан Назарбаевтың суреті бір­ден көзге түсті. «Қазақстанның Тұңғыш Пре­зидентінің суретін үш ай бұ­рын аяқ­тадым. Алты ай бойы салдым. Қаламды тіспен тістеп, ерінмен бас­қарып еркіңе бағындыру оңай емес. Мен картинаны бітірген кү­ні прези­дент­теріңіз отставкаға кетті. «Қа­зақстан Пре­зидентінің суретін салуға не себеп болды?» деген сұрағыңызға жауап беру маған қиын. Шындықты айтсам – мақ­тау болып көрінеді. Аумалы-төкпелі заманда Қазақстанды қақтығысқа жол бермеген, шекарасы шегенделген мемлекет ретінде сақтап қалған Президенттеріңіз қандай құрметке болса да лайықты», – дейді Робаба әңгіме арасында.

Робаба сөз арасында Қазақстанды түсінде көретінін айтты. Себебі айналасында өзі құралпылас жолдастарының арасында Қазақстанда оқып жатқандар көп екен. Біздің ел жайлы түсінігі солардың әңгімесімен қалыптасыпты.

Ұзақ жылдарға созылған қақты­ғыс­­тар, қайыршылық мүгедек ауған­дардың өз мақсаттарына жетуіне жол бермейді. «Әлем­ді аяқ-қолмен емес, салқын жүрек, мимен басқарады. Сол сияқты жүрегің сүз­­гіден өткізген құн­дылықтарды қағаз бе­тін­де түсіруге аяқ-қолдың болмауы ке­дергі емес екен», – дейді Робаба.

Робабаның үш сіңлісі бар. Өзі­нен 3 жас кіші сіңлісі Шакила Мо­хам­мади апасына су­ретті ернімен басқа­рып, ті­сімен салуға Құдайдың өзі мүм­кін­дік бер­генін, дарыны табиғаттан дары­ға­нын айтты. «Біз оның таланты­на күмән­данған емеспіз. Ол мүмкін емес­тердің бәрін сәтті орындап­ шы­ғады. Ро­ба­баның Ауғанстанға қа­тысты сал­ған кар­тиналарының бәрінде мұң бар. Бас­­қаша салуға жүрегі рұхсат бермейді. Жү­рек­ті алдау мүмкін емес қой», – дейді ол бізбен әңгімесінде.

Робаба сіңлісінің айтқанына келіскен­дей үнсіз қалды. «Менің Ауғанстаныма қа­тысты тақырыбым өзгереді. Әлі біздің ауыл­да да той болады. Мен алдағы уа­қытта қақтығыстар мен соғыстардан қал­жыраған Ауғанстанды емес, шайқалған тұнығы бастапқы қалпына келген, бірлігі мен берекесі жарасқан Ауғанстан тура­лы суреттерімді көретін боласыздар. Қазір-ақ салғым келеді. Бірақ оған жағ­дай мүмкіндік бермейді ғой. Атыс пен жарылыстардан адам емес, қалам да селк ете­ді екен. Селк еткен қалам тек мұңды ғана көреді», – деп сөзін түйіндеді Робаба.

Біз де онымен қалам да, жүрек те селк ет­пейтін жақсы күндерде кездесейік деп тіледік.


АЛМАТЫ