Руханият • 16 Қыркүйек, 2019

Соңында жақсы ізі сайрап жатыр

209 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Сонау 1957 жылдың қыр­күй­ек айы еді. «Лениншіл жас» газетінде бірлі-жарым ересек адамдар болмаса, дені жас жігітт­ер жұмыс істейтін. Олар шеті­нен үйленіп, жиі-жиі тойла­рын өткізіп жататын.

Соңында жақсы ізі сайрап жатыр

Сол жылдың жазында Әбе­кең (Әбілфайыз бен Заря), со­сын біз – Сапекең екеу­міз (Сапар Байжанов) тұрмыс құр­ғанбыз. Үлкен арман­дар же­те­гін­де жастық қызы­ғына тоймай, жақсы күн­де­ріміз өтіп жатты.

Міне, сол сәттен басталған әде­­мі сыйластық, жарасты қа­рым-қатынас нәзік достыққа ай­на­­­лып, бар өмірімізді шат-шадыман күйге бөлеген еді. Біздің әрбір кездескен сәт­те­­ріміз әуелеген әнге, әдемі биге, жарасты әзіл-қалжыңға, ой-өрісті өсірер терең маз­мұн­ды пікір алмасуларға толы, ға­жа­йып, ұмытылмастай әсер­лер­ге бөлей­тін.

Сол қызықты дәуреннің бір күні, шамамен бұдан 30 жылдай бұрын Әбекең аяқастынан ауыр науқасқа душар болмасы бар ма?!

Көңілін сұрай барсақ, Әбе­кең­нің көңілі пәс. Бұрынғы ғажа­йып күндер келмеске кеткендей налып, өмірден түңіліп отыр­ғаны байқалды.

Сонда Сапекең: «Шикі ет – ауырмақ үшін» деген атам қазақ. Мынау ғажайып өмір­ді, бұлбұлдай сайраған Заряң­ды, абыройыңды асырған Ерлан ұлың­ды, қарақат көз Құра­лай­ың­­­ды, әрі-беріден соң мына біздердей достарыңды қиюға қалай дәтің барды?

Ауруға берілмей, өзіңді қол­ға алсаң, дәрігердің көме­гі­не сүйен­­сең, Алла жазса, әлі-ақ тә­уір болып, қатарға қосы­лып кетесің. Біле білсең өмір­ге құл­шы­ныстың өзі ауруды же­­ңеді. Ауыр ойдан аулақ бол!», деп тоқтау айтқан еді.

Айтқандай-ақ Әбекең бірте-бірте тәуір болып, қата­рымызға қосылды. Өзі «Таңшолпан» атаған Заря­сымен қосылып, ән айтып, том-том кітап жазып, той-томалақтан қалмай, бала-шағасының қызығымен өмір кешіп келген. Осыдан бес-алты жыл бұрын өмірінің мәні мен сәніне айналған Заряның қазасы Әбе­ке­ңе оңай болмады. Жиі-жиі ауыра берді, бертін келе жатып қалып еді. Енді міне, өмірмен біржолата қоштасты.

Мәңгілік ештеңе жоқ деген­ді айтамыз ғой, ажал – басы жұмыр пенденің бәріне ортақ. Дегенмен, кім жақын досын өлімге қияды дейсің? Амал не, қолдан келер шара жоқ.

Әбекең жақсы өмір сүрді, аянбай еңбек етті. Артына мол мұра қалдырды, жақсы ізі сайрап жатыр. Енді тек иманың жолдас болсын! Алла қабіріңді нұрға бөлесін! Өзіңді соншама жыл күтіп-баққан, жас өмірін ағасының амандығына арнаған Райхан қарындасыңа Алланың сауабы жазылсын! Өміріңді сән-салтанатқа бөлеген абыройың­ды асқақтатқан қоғам қай­рат­кері Ерлан балаңа, Құралай қызыңа, немере-шөберелеріңе Алла ұзақ та баянды ғұмыр берсін. Бақұл бол, қайран дос!

 

Күләш БЕЙСЕНБИЕВА