Нұрлыбек ауданымызға 2016 жылы келген жас маман. Өзі Ақбұлақ ауылының тумасы. Ауылдағы он бір жылдық мектепті тәмамдап, 2012 жылы М.Өтемісов атындағы Батыс Қазақстан Мемлекеттік университетіне «Мәдениет және өнер» факультетіне оқуға түсіп, оны музыкалық білім мамандығы бойынша аяқтайды. Содан аудан орталығындағы «Балалар саз мектебіне» домбыра сыныбының мұғалімі болып қызметке орналасады. Қолы қалт ете қалса туған ауылына барып, сондағы оқушы балаларға домбырадан тегін сабақ береді екен.
«Ауылда өнерге құштар өрендер өте көп. Жанып тұрған жастар да жетерлік. Бүгінде ауылдағы тұрғындардың көпшілігі қалаға немесе аудан орталығына көшіп, қоныс аударуда. Бұл, әрине қуанарлық жағдай емес. Десе де, сол алақандай ауылда қоңырқай тірлік кешіп отырған халықтың арасында өнерге әуес, түрлі спортқа жақын жастар табылады. «Нағыз таланттар ауылда» деп ел арасында айтылып жүрген тіркес әлі де өзінің сапасын жоймаған тәрізді. Міне, осындай көптің көлеңкесінде, талайдың тасасында жүрген жас өнерпаздарды анықтап, оларға қазақтың төл өнерін дәріптеу мақсатында ауылдағы оқушы балаларға домбыра үйретуді қолға алдым», дейді Нұрлыбек емен-жарқын әңгімесінің «әлқиссасын» бастап.
«Жұмыс күндері мүмкіндік болмаған соң дәріс-сабақты сенбі, жексенбі күндері өткіземін. Сабақтан тыс оқушылардың демалыс күндері болғандықтан көп ешкім келе қоймас деген де ой болған басында. Бастапқыда санаулы оқушылар ғана келіп жүргенімен, кейіннен қызығушылық танытқан оқушылар көптеп жинала бастады. Ақырында елу екіге жуық оқушы жиналды. Әрқайсының аспапты ойнап үйренуге деген ықыласы ерекше», деп кейіпкеріміз өз ойын әрі қарай сабақтады.
«Әрине оқушы тұрмақ, ересек адамға «әу» дегеннен домбыраны меңгерту оңайға соқпайды. Дегенмен музыка мектептерінде баланың тыңдау ептілігіне (слух) үлкен көңіл бөлеміз. Мен де ауылдағы оқушыларыма домбыраны нотамен емес, көзбе-көз қарап, қайталау дағдысы бойынша және домбыраны сандық әдіспен ойнау әдістері бойынша үйретіп отырдым. Нәтижесі жаман болған жоқ», деп жауап берді.
«Нұрлыбек ағай бізге домбыра аспабында ойнауды ғана үйреткен жоқ, бірнеше күйдің шығу тарихымен, музыканың атақты тұлғаларымен де таныстырды. Ағайдың үйірмесіне қатыса жүріп мен домбыра аспабында ойналатын шағын этюдтарды, музыкалық шығармаларды үйрендім. Ұлттық домбырамыздың құрылысы туралы кеңінен білдім. Маған өте ұнады», дейді Нұрлыбектің ауылдағы кішкентай шәкірті Абылай Каленов.
«Мен осы оқу жылында да ауылымдағы оқушыларыма домбырада ойнауды үйретуді жалғастырсам ба деп отырмын. Болашақта сол ауылдағы шәкірттерімнен шағын оркестр құрып немесе жеке орындаушылықта жас өнерпаздарды сахнаға шығарып, ауылда да осындай өнерпаз балалардың бар екендігін өзге де жерлестерімізге танытсам ба деген арманым бар. Әр адам өзінің туған жеріне, ауылына қолынан келгенінше қызмет етіп, өңірінің өркендеуіне кішкене болсын үлесін қосуы қажет деп ойлаймын. Бұл әр перзенттің борышы ғой», дейді Нұрлыбек әңгімесін қорытындылай отырып.
Самат БАЙБОЛАТ
