Аса құнды жәдігер саналатын шапан табиғи мақта-матадан бедерлі өрнек салып тігілген. Күні бүгінге дейін сапасын жоғалтпай, жақсы сақталған.
Бабыр Бөкеншіұлының туған және қайтыс болған жылдары туралы әртүрлі дерек бар. Оның бірінде би 1784 жылы туып, жүз жасап барып 1884 жылы дүние салған делінеді.
Заманында өңірдегі Қызылтас-Ибескі-Жұртшы болысын ширек ғасырдан астам уақыт басқарған. Елін егіншілікке баулып, жартылай отырықшылыққа үндегені тарихтан белгілі. Бабыр басқарған елдің егін еккен атыздарының ізі Ұлытаудың солтүстік етегіндегі Сарлық ауылының маңында және Жетіқыз өзенінің жағалауында осы күнге дейін сақталған.
Бабыр Бөкеншіұлының өмір тарихына қатысты мынадай қызықты дерек бар: би ХІХ ғасырдың орта тұсында мысты өлкенің жерасты байлығын игеруге алғаш болып инвестор тартып, орыс көпесі Никон Ушаковқа Жезқазғанның алты кен орнын жалға берген.
Ел ішінде беделі зор болған Бабыр Бөкеншіұлымен патша ұлықтары да санасқан. Бұған дәлел – Орынбор генерал-губернаторы граф Василий Перовский Батыс-Сібір генерал-губернаторы Густав Гасфортқа екі рет хат жолдап, онда бимен дұрыс қарым-қатынас жасалған жағдайда қазақтарға байланысты қандай да даулы істің оңтайлы шешім табатынын жазған.
Бабыр биге қатысты ел ішінде «Әйел босана алмай қиналғанда Бабыр би бір Аллаға жалбарынып, қамшысын жоғары қарай сілтеп қалғанда, шаранадағы шақалақ шыр етіп жарық дүние есігін ашады екен», деген аңыз бар. Сонымен қатар бидің батырлығы, көріпкелдік қасиеттері болған, су қараңғы соқырға жарық сыйлайтындай ерекше емшілігі де ел аузынан алынған. Бидің бауырынан өрбіген он бала және 12 немересі Кенесары хан бастаған Ұлт азаттық қозғалысына қатысқаны тарихтан мәлім. Омбының мемлекеттік архивінде Кенесары ханның 1844 жылы Бабыр батырға жазған хаты да сақталған.
Бабыр Бөкеншіұлының сүйегі Түркістандағы Әзірет-Сұлтан кесенесінде жатыр.
Қарағанды облысы
