1960 жылы шырайлы Шымкентте дүниеге келген Евстафийдің спорттық мансабы жергілікті «Металлургте» басталды. Сол кездері ол қырағы мамандардың назарына ілікті. 1980-1989 жылдары аралығында Алматының «Қайрат» клубы сапында жасындай жарқырады. Талай маңызды матчтарда қарсыластар қақпасын дәл көздеп, сан мың жанкүйердің алғысына бөленді. Республикамыздың бас командасы тарихында Пехлеванидидің есімі КСРО чемпионатында ең көп гол соққан ойыншы ретінде тарихта қалды. Ол 226 кездесуде қарсыластар қақпасына 69 рет гол салған.
Евстафий Пелеваниди тоқсаныншы жылдардың басында Грекияға қоныс аударды. Десек те қасиетті қазақ жерін қиып кету оған оңайға соқпады. Бастапқыда ол сегiз жыл бойы біз жаққа атбасын бұрмады. Десек те сағынышы басылмаған екен. Осыншама уақыт бойы әйгілі футболшы Алматыны бiр көрсем деп армандапты.
1998 жылы Пехлеванидің арманы орындалып, Қазақстанмен қауышудың реті келді. Алматы әуежайына табан тiреген тұста ол қатты қобалжыды. «Қалай болар екен?» «Осыншама уақыттан кейiн жұрт оны қалай қабылдайды?» Осындай керағар сезiм бойын билеген тұста Евстафийдің жолықтырған бiрiншi адамы – кеден қызметкерi: «Пеха, қалың қалай? Жағдайың жақсы ма?» деп жылы шырай бiлдiрдi. Бұл сөзді естігенде Евстафийдің қуаныштан жүрегi жарыла жаздады. Қобалжуы бекер екен, бәрi де бұрынғыша. Оны ұмытпапты. Ол сонда ғана өзiнiң Отанына келгенiн жан-тәнімен сезінді.
Қазіргі кезде де Пехлеванидидің дәл сондай күйде Алматымен жиi қауышуға асығатыны сондықтан. Оның Қазақстанды керемет жақсы көретiнiн бiлетін бәзбіреулер «Сенiң не, екi отаның бар ма?» деп сұраған көрінеді. Пеха еш ойланбастан «Адамда екi отан болмайды. Менiң де Отаным – бiреу, ол – Қазақстан!» – деп тіл қатыпты. Міне, шынайы патриотизм деген осындай болса керек!
АЛМАТЫ
