Қайталап айтамын, Қазақстанның Тұңғыш Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың тұсында жүзеге асырылған реформаларға қолдау білдірдім.
90-жылдардың ортасында менің тарапымнан өткір қарсылықтар мен пікір қайшылықтары болғанын да айтуға тиіспін.
Мен саясатта жаңа тұлға емеспін. Өткен ғасырдың 70-жылдарының басынан 80-жылдарының соңына дейін Азия және Африка елдерімен байланыс бойынша Кеңестік комитет төрағасының орынбасары болдым. КСРО осы комитет арқылы ұлт-азаттық қозғалыстарға дем беріп, көмектесетін. Көмек нақты – қаржылай, қарумен және басқадай түрде. Жоғарыда аталған континенттердің елуден астам елінде болдым, ұлт-азаттық қозғалыстардың басшыларымен араластым, кейінірек олардың бірқатары жаңадан пайда болған мемлекеттердің басшылары болды.
Ангола, Мозамбик, Намибия, Оңтүстік Африка, Родезия (Зимбабве) сияқты елдердің тәуелсіздікке қол жеткен кезеңінің алғашқы апталарына, алғашқы айларына куә болдым. Араға жылдар салып қайта келгенде тәуелсіздіктің қорытындысын да көрдім. Азаматтық соғыс, президенттік орынтақ үшін тайпааралық тартыстар, ұзаққа созылған аштық. Жергілікті патшасымақтардың мәдениетсіз саясаты «демократия», «бостандық», «тәуелсіздік» деп аталатын, ұран болуға лайық ұғымдарды жоққа шығарды. Мен бұл арада деколонизация идеясын қоса айтуға да жүрексініп тұрмын.
1990 жылдардың бас кезіндегі тәуелсіздік, демократия ұғымы ТМД кеңістігіндегі елдерде жеңіл сынақтан өткен жоқ. Қазір де оңай емес. Жалпы, мемлекеттердің тарихында тәуелсіздігін жариялаудан оны сақтап қалу, баянды ету қиын. Бүгін менде бірсыпыра жайттарды салыстыра қарауға мүмкіндік бар. Әрбір қоғамның және саяси элиталардың тарихи реформаларға дайындығы туралы тұжырым жасауға да болады. Мұны кейінге қалдырмай қазір де жасауға болар еді. Бірақ оған біздің қоғам дайын емес сияқты. Біржақты пікірлер ешкімге қызық емес. Жақын болашақта, алдағы жиырма жылдықтарда «Қазақстан Республикасының алғашқы Президенттен, ал Назарбаевтың – қазақтай халықтан жолы болды» деп батыл айта алатын болашақ тәуелсіз сарапшыны мен жақсы түсінемін. Қазір ондай пікірлерге назар аудармайды. Ал болашақта назар аударатынына мен сенемін.
Олжас СҮЛЕЙМЕНОВ,
ақын, Қазақстанның Еңбек Ері