Суретті түсірген Ерлан ОМАР, «EQ»
Русалина Прякина:
– Мен Тараз қаласындағы №22 орта мектептен түлеп ұштым. Оқушы кезімде қазақ тілінің мұғалімі Шакизат Мейірбекқызы қазақ тіліне деген қызығушылығымды оятты. Содан мемлекеттік тілді меңгеруге талпынып, Мұхтар Әуезовтің «Абай жолы» романын екі тілде қатар оқыдым. Қазақ тілін білгенімнің арқасында бірқатар байқауда жүлделі орын алып, тіпті республикалық байқауда да топ жардым. Кейін бұл жетістіктерім екі бірдей университеттің грантын ұтып алуыма септігін тигізді. Қазір М.Х.Дулати атындағы Тараз мемлекеттік университетінде «Мәдениеттану» мамандығы бойынша білім алып жатырмын. Қазақстанда тұратын барлық азамат мемлекеттік тілді білу арқылы елге үлкен құрметпен қарауы қажет. Бұл – ізгілікті қоғамның бір сипаты.
Юрий Михуля:
– Қарағанды қаласында тұрамын. Жастайымнан қазақ балалармен дос болып өстім. Бұл менің қазақ тілінде емін-еркін сөйлеп кетуіме үлкен көмек болды. Осы елде күн кешкен әрбір азамат Отанға деген махаббатын, сүйіспеншілігін мемлекеттік тілді құрметтеу арқылы танытуы керек. Сондықтан қазақстандықтардың бәрі қазақ тілін білуге міндетті. Барлық іс-шара, жиналыс мемлекеттік тілде жүргізілетін болса, оның мәртебесі одан сайын асқақтап, қазақ тіліне деген қажеттілік арта түсер еді деп ойлаймын. «Дамудың жолы – бірлікте, табыстың жолы – тірлікте» дегендей, еңбегіміздің жануы ортақ үйімізді бейбітшілік бесігіндей бағалауымызға байланысты. Басты құндылығымыз – ынтымағымыз.
Самира Абдуллаева:
– 1998 жылы отбасымызбен Әзербайжаннан Қазақстанға көшіп келдік. Алғаш рет Ақтау қаласына кемемен келген едік. Бұл кемелі көш сіңлім екеумізді ерекше шаттыққа бөлеп, ұмытылмастай болып есімізде қалды. Сөйтіп теңіздің арғы жағына өтіп, киелі Маңғыстау жеріне қоныстандық. Жаратқан ие осы жерден дәм бұйыртыпты. Қазақтар бізге қонақжайлық көрсетіп, жылы шырай танытып қарсы алды. Қазақ халқымен тіліміз, дініміз, салт-дәстүріміз ұқсас екенін, тамырымыз бір екенін мемлекеттік тілді үйрену барысында ғана түсіндім, сезіне түстім. Осы жерде тұрып жатқандықтан қазақ тілін үйренемін деп мақсат қойдым. Әр сөзді сіңірген сайын қазақ тілінің өте бай тіл екенін ұғына бастадым. Расында, мемлекеттік тіл – қазақстандықтардың бірлігін бекітетін үлкен құрал. Халықтың тату-тәтті тірлігіміз баянды болуы үшін мемлекеттік тілдің рөлін күшейту керек.
Руслана Хван:
– Мен қазір Орал қаласындағы Батыс Қазақстан мемлекеттік университетінде «Кітапхана ісі» мамандығы бойынша қазақ тілінде оқып жатырмын. Қазақстанда тұрып жатқандықтан мемлекеттік тілді білу міндетім деп санадым. Осы елде тіршілік етіп, білім алып жатқаныма өте қуаныштымын. Еліміздің болашағы жарқын болуы үшін жастар қашанда ауызбірлікте жұмыс істеуге ынталы болуы керек. Ел жастары бір-бірімізді жете түсінісіп, етене араласауымыз үшін бір тілде, мемлекеттік тілде қарым-қатынас орнатуымыз маңызды. Сонда ғана бірлігіміз нығайып, Отан алдындағы жауапкершілігіміз артады. Тіл бірлігі татулық, достық сияқты ортақ байлығымыздың баянды болуына қызмет етеді.
Виктория Трегубова:
– Мен 1998 жылы Ресейдің Ульяновск облысында дүниеге келдім. 2000 жылы отбасымызбан Қазақстанға қоныс аударғанбыз. Жамбыл облысы Мойынқұм ауданы Ұланбел ауылында өстім. Анам – осы ауылдың тумасы. Ол мектеп бітірген соң білім қуып Ресейге барған. Сонда оқып жүріп әкеммен танысып, шаңырақ көтерді. Арада алты жылдай өткенде анам әкеме туған жерін көрсеткісі келіп, бізді Қазақстанға алып келді. Әкеме осы жердің табиғаты, халқының кең пейілі ұнағаны соншалық, біз Ресейге қайта оралмадық. Мен Ресейде тусам да, Қазақстанды Отаным деп білемін. Себебі осы жерде өстім, білім алдым, еңбек етіп жатырмын. Бәріміз еліміздің мемлекеттік тілін біліп, өркендеуіне қызмет етуіміз керек деп санаймын. Бұл біздің бірлігімізді күшейте түседі.
Жазып алған
Орынбек ӨТЕМҰРАТ,
«Egemen Qazaqstan»
