Иә, әрине той – ағайынның басын қосатын, бауырмалдықты нығайтатын, әр отбасының қуанышын паш ететін салтанат. Бірақ той-жиынды, жөн-жосықсыз шашылуды, ысырапшылдықты доғаратын кез келді деп есептеймін. Қазіргі қалыптасқан жағдайда жиған-тергенімізді тойға емес, білімге, жаңалыққа жаны құмар жастардың ғылым жолына түсуге, соларды ынталандыруға немесе баспаналы болуына жұмсағанымыз абзал.
Дей тұрғанмен, той тойлауға түбегейлі қарсы емеспін. Тек тойдың форматын өзгерту керек. Әйтпесе, әлемде той өткізуден жарысқа түспей-ақ бас бәйгені алатын халқымыз тойға заңмен тыйым салынса да, тойлайтындар табылады. Сондықтан той иелері бұрынғыдай 500-600 адам емес, тек ең жақын деген ет-жақындарын ғана шақырып, зәулім-зәулім тойханаларда емес, үй жағдайында өткізсе деймін. Әйтпесе тойға келетін 500-600 қонақтың жартысын кейде өзіміз де танымай жатамыз.
Кейінгі жылдары елімізде тойды қуаныш үшін емес, бір-бірімен жарысу үшін өткізетіндер көбейді. Бұл жағдайы бар, қалталы азаматтарға түк қиын шаруа емес. Ал жұрттан қалмайын деп тыраштанып, қорасындағы соңғы малын сатып, ол жетпесе банктен кредит алып той жасайтындар қаншама. Той тойлау арқылы дамитын болсақ, Қазақстан әлдеқашан алпауыт елдерді шаң қаптырып кететін еді. Дамыған елдердің қатарына той-жиын арқылы емес, білімді ұрпақ тәрбиелеу арқылы ғана қосылатынымызды түсінсек дейміз.
Жуырда Президентіміз Қасым-Жомарт Кемелұлының өзі де: «Той қуалайтын емес, ой қуалайтын кезеңмен бетпе-бет келдік. Бұл дәуір – ақыл-ойдың, ғылым мен білімнің, еңбектің дәуірі!» деп айтқан болатын. Мен де Президенттің айтқанын толық қолдаймын.
Бақтияр АРТАЕВ,
Афина Олимпиадасының чемпионы
