06 Шілде, 2010

Ел және Елбасы

616 рет
көрсетілді
5 мин
оқу үшін
179 ОТБАСЫ БІР КҮНДЕ ПӘТЕР АЛЫП ЕДІ Біздің отбасы бұған дейін Қара­шығанақ кенішінің іргесінде ор­наласқан Тұңғыш ауылында тұрған еді. Бұл жер санитарлық қорғау аймағына кіретін. Оның экологиясы адамдар денсаулығына қолайсыз әсер етіп келді. Сондықтан өзге жақ­қа қоныс аудару қажет болған кезде, бұл іске Елбасының тікелей шапа­ғаты тигенін айтудың өзі біз үшін бір мәртебе. Сөйтіп, бір күнде 179 отбасы Орал қаласында салынып пайда­лануға берілген сыңғырлаған жаңа үйге келіп қоныс тептік. Көп балалы отбасы ретінде бізге аумағы ат шап­ты­рым алты бөлмелі пәтердің кілті сыйланды. Қуанышымызда шек болған жоқ, әрине. Осы жәйт есінде қалған болуы ке­рек, арада екі жыл өткен соң қыз­мет бабымен облысқа жолы түскен кезде: тұңғыштықтар қалай тұрып жатыр деген сауалды сол кездегі облыс басшыларына қойса керек. Елбасының бұл сауалына жауап сөзбен емес, нақты іспен, Нұрсұлтан Әбішұлының жаңа қоныстағы тұрғындармен кездесуі арқылы қайтарылды. Сол жолы Нұраға көп балалы отбасы ретінде біздің шаңы­ра­ғы­мызға бас сұғып, дастарқанымыздан дәм татты. Балалармен танысып, тіл қатысып қандай өнерлері бар екенін сұрады. Олар Мемлекет басшысына би билеп, тақпақ айтып беріп бәрімізді риза етті. Ол кезде тұңғышымыз Әсем Ақ­төбе мемлекеттік медицина акаде­мия­сының екінші курсында оқыса, кенжеміз Ақерке бір жастан жаңа ғана асқан еді. Бүгінде Әсем жоғары оқу орнын аяқтап, мамандығы бой­ын­ша қызмет атқарып жүр. Ал кен­жеміз Ақерке биыл мектеп табалдырығын аттамақ. Міне, содан бері бес жыл сырғып өте шығыпты. Қазір біздер отба­сы­мызда орын алған сол бір бақытты, сәулелі шақты емірене, тебірене еске алып отырамыз. Сол кезде Елбасы отбасы мүшелерімен бірге ескерткіш үшін суретке де түсіп еді. Бұл сурет Отанымыздың бас газеті “Егемен Қазақстанда” жарияланды. Отбасы иесі, шаңырағымыздың тірегі, ұл-қыздарымыздың сүйікті әкесі, ерім Қамда барға қанағат ете бі­летін азамат. Мамандығы – қара­пайым механизатор. Ол кеніште іс­теген кезінде шетелдік техника тілін де шебер меңгере білуімен талайларды тәнті етті. Біздің отбасының бүгінгі тілегі егемен еліміздің тыныштығы мен амандығы. Республикамыздың одан әрі дәл қазіргідей алға қарай тұрақты түрде дамып гүлдене беруі. Осы тұрақтылық пен тыныштықты сақ­тауға бар күш-жігерін жұмсап, елі­мізді өркениет көші легіне бастап келе жатқан Нұрағамызға ұзақ ғұ­мыр тілейміз. Жақсы адамдар елдің бағы үшін дүниеге келеді деген ха­лықтық қағидаға Нұрсұлтан Әбіш­ұлының өнегемен өрілген өмірбаяны толық айғақ бола алады деп санай­мыз. Тоғжан ЕСЕНБАЕВА, көп балалы ана. ОРАЛ. ПРЕЗИДЕНТ БАЛАМЫЗҒА БАТА БЕРГЕН Біз ол күнді ешқашан ұмыта алмаймыз. Шардара су қоймасына су толып, Сырдың таситындығы ту­ралы еміс-еміс естігенімізбен қазақы кеңқолтыққа салынып, ондай бол­май­тын шығар деп ойлайтынбыз. Ерім Ерімбетов Асан мал жайымен қырға кеткен еді. Бір уақытта ащы ай­қай шу естілді. Буырқанған су үйді басып қалыпты. Әп-сәтте тізелікке келді. Бес баламыз бар. Қырға қарай жүгірдік. Төбеге шыққан соң қарасақ, тас­қын су үйіміздің терезесіне дейін же­тіп, ернеуінен ішке құйылып жа­тыр. Сәл кешіксек опат болғандай екенбіз. Ол кезде аудан әкімі, бүгінде сенатор Қуаныш Айтаханов ағамыз еді. Бір біз емес Сыр жағасында отырған бірнеше ауылды су алып кет­кендіктен, төтенше жағдай жа­рия­ланды. Күні кеше тіршілігімізді қоғамдап, бала-шағамызбен бақытты өмір сүріп отырған біз сол тас­қын­нан соң қолында бір дүниесі жоқ кембағал жанға айналдық. Осынша жасқа келгенде далада қалдық па деген ой туды. Әйелдікке са­лып, қатты-қатты әңгімелер айт­тық. Сол кезде Елбасымыздың апат шеккендерге үй салып беруге Үкі­мет­ке тапсырма бергенін естідік. Қуа­нышта шек жоқ. Бір-бірімізден сүйінші сұрап жүрміз. Ауыр аяқ едім. “Халқының жағ­дайын ойлайтын Нұрсұлтан Назарбаев сияқты Президенті бар ел қандай бақытты. Егер ұл тусам атын Нұрсұлтан, қыз тусам Сара деп қоямын”, дедім іштей. Дүниеге кішкентай Сарамыз келді. Президенттің тапсырмасымен ақшаңқан үйге кірдік. Мұндай үйді өз қаржымызға сала алмас едік. Ел болып қуанып, Елбасының тілеуін тіледік. Жаңа ауыл салынды. Елбасы келді арнайы. Біздің үйге бас сұғып, қолымыздан дәм татты. Қызымызды қолына алып, маңдайынан иіскеді. Бата берді. Мен бұл күнді еш ұмыта алмай­мын. Бір сәтте түксіз қалған адам­дарын үйлі-жайлы қылып, қатарға қосқанын ауыл халқы ұмытпайды. Бар болыңыз, ағатай... Алма АРҒЫНБАЕВА, көп балалы ана. Оңтүстік Қазақстан облысы, Отырар ауданы, Маяқұм ауылы.