Көкейкесті
Бүгінде экологиялық қатерлердің көбейіп кетуі антропогендік әсерлерден екендігі жасырын емес. Адамзат баласының өз мүддесіне қызмет етуі үшін жасап жатқан кейбір шаралары Табиғат- Анаға кері әсерін тигізуде. Трансшекаралық су мәселесі солардың бірі және маңыздысы болып отыр. Ал қазақ суды тіршілік көзі дейді.
Трансшекаралық су мәселелерін шешудің барлық жолдары қарастырылғанына қарамастан, олардың ушығу тенденциясы әлі де сақталып отыр. Өйткені, су ресурсы ауыл шаруашылығына ғана емес, тұрғын халыққа және өндіріс қажеттіліктеріне жеткіліксіз болып барады. Оған қоса аймақтардағы адам саны артуына және климаттың өзгеруіне байланысты су жетімсіздігі байқалуда. Бұл суға байланысты туындайтын даулардың жиілеуіне әкеп соғып отыр. Ендігі жерде бұрынғы форматтарға аймақтық әріптестік барған сайын күрделене түсуде. Мемлекеттер өз ұлттық стратегиясын жоспарлап, оны белсендіру арқылы өз мүддесін қорғауда. Аққу көкке, шаян көлге тартқан мұндай жоспарлар келіскен екіжақты тиімді іс-қимылдарға қарағанда, көп шығынды қажет етеді. Олар ұзақ мерзімді стратегиялық жоспарларда трансшекаралық су ресурсы мәселесін шешпейді, керісінше тек ушықтыра түсіп отыр. Өйткені, су жағалай қонған елдердің әрқайсысының өз мүддесі бар. Сол мүддеге қол жеткізу барысында олар табиғи апатты назардан тыс қалдыруда. Оның апарып соғар салдарын адамзат баласы білмейді емес, біледі. Алайда жүргізілген белсенді келіссөздер қорытынды берер емес. Трансшекаралық суы бар мемлекеттердің бірі “құдық көзі” менікі десе, екіншісі қауғасын бұлдап отыр. Ал екінші жақта оған байланысты экожүйенің су көзі бітеліп, түншығып жатқанында ешкімнің шаруасы жоқ. Әркім өз ұпайын түгендеп әлек. Трансшекаралық су мәселесінің айқын мысалы – Арал тағдыры. Адамзаттың арғы-бергі тарихында адам жер бетінің ең ірі көлдерінің бірін өз қолымен құртқандығын дәлелдейтін қайғылы апат. Дегенмен, бұл да бізге сабақ болмай отыр. Су саясаты баяғы жартас бір жартас күйінде. Экологиялық деградация басқа да су бассейндерінде, атап айтсақ жер бетіндегі ірі көл экожүйесінің бірі (Қытайды қоса алғандағы) Балқаш-Алакөл бассейні, сондай-ақ әлемдегі мұнай және бекіре тұымдас балық қорының негізгі көздерінің бірі болып табылатын Каспий бассейні де осындай кепті бастан кешіріп отыр. Су саясатының негізгі тұжырымдамалары мынадай: экологиялық мақсаттарды басым түрде қамтамасыз ету және шынайы жағдайларда су қолданушыларының мүдделерін шешуде қолданыстағы құқықтық, институттық, экономикалық, ақпараттық және өзге де шешу жолдары өз міндетін атқармайды.
Сенімді әріптестік жүргізуге өзінің әлеуметтік жеке әлеуеті жетпейтін елдер жағдайында ұлттық саясатқа әсер ететін ықпалы мен рөлі жыл сайын ұлғайып келе жатқан үдемелі халықаралық қауымдастыққа сенім артылады. Қазіргі күні бір де бір ел тұтас қоғамның мақсаттарына сәйкес келмесе өз алдына оқшауланған саясат жүргізе алмайды. Сондықтан су энергетикалық қарым-қатынастардағы алға жылжушылық халықаралық әріптестікті де нығайтуда. Халықаралық шешімдерді, көпжақты бағдарламалар мен трансшекаралық бассейндер және экожүйелер бойынша халықаралық жобаларды аймақтық деңгейде қолдап, оны қолдану өте маңызды. Аймақтық әріптестікті нығайтуда Орталық Азиядан мақта, металл, энергия ресурстарын, суды көп пайдаланатын өнімдердің ірі сатып алушылары болып табылатын елдер де мүдделі. Сарапшылардың пікірінше, Еуроодақ елдері импортшылар ретінде Арал экологиялық апатына 20%-дан кем емес үлесін қосқан көрінеді. Жапонияның “су ізі” 1150 % текше/адам, оның ішінде 65%-ы бұл елдің өз территориясынан тыс жерлерде қолданылатын су ресурсы екен. Ал Германия “су ізінің” тең жартысы сыртқы су ресурсының еншісінде. Еуроодақтың өзге де елдерінде осы көрсеткіш қайталанады. “Виртуальды су” әдістемесін қолдану аймақтық бірігудің өзара тиімді жолдарын қолдану мүмкіндігін береді. Бұл әдіс бойынша су мен энергияның таза технологиялары мен инвестиция тарту жемқорлықтың ең төмен көрсеткіші арқылы ғана мүмкін болмақ.
Трансшекаралық су мәселесін шешетін халықаралық бағдарламалардың әлсіз тұсы олардың қысқа мерзімді (жобалық) қаржыландыру сипатын және белгілі бір ұйымның тар шеңбердегі мақсатын көздейтін немесе шектеулі өкілеттілігіне тәуелді үзік-үзік бөліктерден тұратындығы. Осы орайда бірнеше елдердің көпжақты әріптестігін құру, халықаралық ұйымдар мен жеке сектордың басын бір үстелде қосу жоғарыда келтірілген мәселелерді шешуге көмектесері анық. Оның үстіне, Орталық Азия елдерінің су мәселесі бойынша әріптестік тәжірибесі су-энергетикалық мәселелерін бұдан да кең форматта шешу оңайырақ бола түсетіндігін көрсетеді. Ал бұл форматтар жалпы еуропалық және еуразиялық бағдарламалар. Мұнда бір ел екінші жақтан басым түспейді, әрі біржақты әріптестікті тоқтатып қою мүмкіндігі болмайды. Трансшекаралық су мен суға байланысты экожүйелерді сақтау мақсатындағы шараларға Еуропалық одақ, өндірісі дамыған елдер мен Ресейдің қатысуы мен әлеуеті өткізіп отырған елдердің бірқалыпты әріптестікті қамтамасыз етер еді. Мұндай шешім осы заманғы шынайы жағдайларға дұрыс жауап бере алады және әлемдік қауымдастық, аймақтық қауіпсіздік және дамудың ортақ мақсаттарына тиімді болар еді. Сондықтан су мәселелеріне және жасыл экономикаға бағытталған конференция, Қазақстанның ЕҚЫҰ-ға төрағалығы мен басқа да халықаралық үдерістер тұрақты даму мен қауіпсіздікке мүдделі барлық елдерге ұзақ мерзімді, тиімді аймақтық әріптестікке саяси және институттық негіз құруға мүмкіндік бермек.
2010-2011 жылдары Астанада Азия-Тынық мұхиты және жалпы еуропалық елдер арасында өтетін үкіметаралық конференциялардың дайындығы барысында еліміз “Астана бастамасын” көтермек. Оны жүзеге асыру мемлекетаралық және ведомствоаралық мәселелерді шешуге, сондай-ақ олардың шешіміне ұзақ мерзімді және тұрақты негіз құруға көмектеседі деп күтілуде. Астана бастамасының негізгі мақсаты – “Жасыл даму” бағдарламасы мен жоспарларын жүзеге асыруда Еуропа, Азия және Тынық мұхиты елдерінің әріпстестігіне жәрдемдесу. Алдыңғы конференцияларда шараны өткізетін елдің бастама көтеру тәжірибесі қалыптасқан. Тәжірибе аймақтық әріптестікке өте пайдалы болып шықты. Бұл жолы еліміз қабылдағандықтан Қазақстан алдында осыған дейін қалыптасқан сараптамалық және ақпараттық әлеуетті нығайту мақсаты тұрды. Қазақстан 1997 жылдан бастап өтпелі экономикалы ел ретінде “Еуропа үшін қоршаған орта” үдерісіне белсенді қатысып келеді. Осы себепті біз экологиялық саясат және оны басқару жүйесі бойынша Азия-Тынық мұхиты үдерісі кеңесінен гөрі еуропалық қолданысқа бағытталғанбыз. Еуропа одағы елдерінде жасап шығарылған техникалық және экономикалық реттеудің қазіргі заманғы құралдары эволюцияның барлық кезеңдерінде қолдануға болады және жан-жақты болып табылады. Жасыл өсу және Жасыл даму (тұрақты) тұжырымдамалары – даму саясаты эволюциясының бірізділігі сияқты мәселені дұрыс қарауға мүмкіндік береді. Бастамада 6-шы конференцияның басым бағыттары болып табылатын 5 тақырыптық бағыт белгіленген.
Аймақтық үдерістердің идеологиялық ұқсастығы, бірақ мәселені шешудегі әлеуеті мен ресурстары арасындағы белгілі айырмашылық міне, осындай себептер Астана бастамасының негізін қалап отыр.
Венера ТҮГЕЛБАЙ.