Айман, Шолпан, Жұлдыз атты үшемдер дүниеге келді

Жамбыл аудандық мамандан­дырылған күзет қызметі сақшы бө­лімінің қызметкері, полиция­ның аға сержанты Асхат Нүп­баев­тың отбасы жуырда зор қуа­нышқа кенелді. Асхаттың зайы­бы, Үмбетәлі ауылындағы дәрі­герлік амбулаторияның бас дәрі­ге­рі, жиырма жеті жастағы Эль­ми­ра Сәрсенбаева бір мезетте үш қыздың анасы атанды. Эльмира 2007 жылы С.Асфендияров атындағы Ұлттық медицина университетін ойдағыдай бі­тірген соң жас маман ретінде осы ауданға қызметке келіпті. Балалар дәрігері мамандығын мең­гер­ген келіншектің тұңғыш ұлы Мәди қазір төрт жастан асқан. Ал­ланың құдіреті шексіз ғой, енді, міне, жастар шаңырағы Айман, Шолпан, Жұлдыз атты үш қыз­дың іңгәлаған дауысымен шат­тық­қа бөленді. Аяғы ауырлаған соң арнайы дәрігерлік зерттемеден өткен Эль­мира құрсағында үшем сәби­дің тіршілігі басталғанын біліпті. Оны Алматыдағы әйелдерді босан­ды­ра­тын ғылыми ор­талықтың өзі тиісті қам­қор­лығына алып, шара­на­ларды жеті жа­рым айлық мер­зімінде кесарево әді­сі­мен дүниеге кел­тірген. Сөй­­тіп, 2 килограмм, 1900 және 1850 грамм сал­мақта туған сәбилер қазір ана­ның аялы алақанында ширап келеді. Үш қыздың есімін нағашы әжелері Кеңесбала қойыпты. Бү­гін­де нәрестелердің күтіміне кө­мек­тесіп, қызының қасында жүр­ген Кеңесбаланы әңгімеге тарт­қа­нымызда: «Түс көрдім. Аттарын осы­лай қой деп аян берді» деді ол. Иә, бәрі де дұрыс қой, алайда, үш сәбиді өмірге келтірген жас ананың тұрмысын көріп көңіл қоңылтақсыды. Жас маман ретінде Үмбетәлі ауылына қызметке келген дәрігер бүгінгі күнге дейін біреудің қоржын тамын жалдап тұрып жатыр. Жағдайсыздық бай­қалады. Суды жарты ша­қы­рым­дай жерден тасып әкелетіні тағы бар. Иә, жалдамалы пәтердің қуықтай бөлмелерінде енді шынымен қысылған жас отбасының алдағы тіршілігіне аялы қамқорлық қажет-ақ. Бірақ оған мойып, салы суға кеткен ата-ана жоқ. Шүкіршілік жасайды. «Егемен еліміздің ең­сесі көтеріліп, Елбасы халықтың әлеуметтік жағдайын жақсартуға бар пейілін салып жатыр ғой. Біз де қамқорлықтан кенде қалмас­пыз, десек те, нәрестелер қосым­ша тамақтандыруды қажет етеді екен. Қаладан шалғайда болған­дық­тан, арнайы сәби асханасы жоқ. Сол жағы да қинайды. Айта берсе, қажеттіліктер жетіп арты­ла­ды. Ал баспананың жағдайы бізді енді көбірек ойландыра бастады. Мейлі ғой, құдайдың бергеніне тәуба дейміз. Осыған дейін үйсіз де күн көріп келдік қой» дейді ертеңгі күніне бек сеніммен көз тігетін ақжарқын мінезді Эльмира. Күмісжан БАЙЖАН. Алматы облысы, Жамбыл ауданы.