Мемлекет басшысы Қасым-Жомарт Тоқаев былтырғы Жолдауында мемлекеттік аппарат қызметкерлерінің санын 25 пайызға қысқарту мерзімін жеделдетуді тапсыра отырып: «Үнемделген қаражаттың есебінен қалған қызметкерлердің жалақысын көбейтетін боламыз. Еңбекақысы аз мемлекеттік қызметтің қоғам үшін пайдасынан зияны көп», деген болатын. Президенттің бұл сөзі қазіргі өмір шындығына сүйеніп айтылғандығына шәк жоқ.
Бұдан он шақты жыл бұрын облыстық құқық қорғау органдарының бірін басқаратын танысымнан өз әріптестерінің жемқорлығын неге тыя алмай отырғандығын сұрағанымда ол: «Жуырда біздің департаменттің ішкі қауіпсіздік қызметінің бастығы бір жас офицердің өзі тексеріп жатқан кәсіпкерден 100 мың теңге дәметкені жайлы «сигнал» түскенін айтты. Қызметін мінсіз атқарып, келешегінен үміт күттіріп жүрген аға лейтенант еді. Оның теріс жолға түсуіне не себеп болғанын білгім келіп: «Өзіне сездірмей аңдып, кәсіпкерден алған ақшаны қандай мақсатқа жұмсағанын анықтап, маған айтыңыз», деп тапсырдым. Ертеңіне қауіпсіздік қызметінің бастығы әлгі офицердің кәсіпкерден сұраған параны алысымен дүкендерге барып, балаларына киім-кешек пен тамақ алғандығын, содан кейін ешқайда бұрылмай, үйіне оралғанын баяндады. Кабинетіме шақырып сөйлескенімде ол әйелі кішкентай екі баласын күтіп үйде отырғандықтан, бір өзінің табысы отбасысын асырауға жетпейтінін айтып, жыламсырады. Оны үстінен қылмыстық іс қозғап, түрмеге отырғызуға дәтім бармай, қызметтен босатумен шектелдім. Біздің саладағы жемқорлықтың бір себебі осы. Қызметкерлерге лайықты жалақы төлемейінше, бұл келеңсіздіктің тамырына балта шабуымыз қиын», деп қынжылған. Жемқорлықпен күрестегі осы маңызды факторды ескерген мемлекет басшылығы кейінгі жылдары құқық қорғау органдары қызметкерлерінің жалақысын едәуір көбейтті. Сондай-ақ өз деңгейлерінде шешім қабылдау құзыреті берілген мемлекеттік саяси қызметшілер мен «А» корпусындағы мемлекеттік әкімшілік қызметшілерге де лайықты жалақы төленіп отыр. Алайда өңірлердегі қатары қалың «Б» корпусы мемлекеттік әкімшілік қызметшілерінің жалақысы төмен болып, мұның өзі мемлекеттік қызметтің беделін түсіріп қана қоймай, жергілікті билік органдарында кадр тұрақтамауының белең алуына және сыбайлас жемқорлықтың тамыр жаюына әкеліп соққандығы анық.
Бұдан бірер жыл бұрын өз кәсібін ашып, озық технологиямен сапалы металл бұйымдар шығарып, аты шыға бастаған жас кәсіпкер бір мегаполистің ішіндегі ауданның әкімінің орынбасарына жолығып: «Мен сіздер жариялаған тендерге қатысып, пайдалану мерзімі 25 жылға дейін жететін, мықты материалдан жасалған әрі сәнді орындықтарымызды қала көшелеріне қоюға ұсынбақшымын», деген екен. Сонда әлгі шенеунік: «Айналайын, сонда мен келесі тендерді өткізуді ширек ғасыр күтіп отырамын ба? Тек жалақыма қарап отырсам, бала-шағамды қалай қамтамасыз етемін?», деген екен беті бүлк етпестен. Осы мысалдан-ақ, Президент айтқандай, еңбекақысы аз мемлекеттік қызметтің қоғам үшін пайдасынан зияны көп екендігі аңғарылады.
Енді, міне, Мемлекет басшысының тапсырмасы орындалып, шілде айынан бастап жергілікті атқарушы органдардың «Б» корпусындағы мемлекеттік әкімшілік қызметшілерінің жалақысы айтарлықтай өсірілді. Мысалы, бұрын ауылдық округ әкімі аппаратының жетекші маманы мемлекеттік қызметтегі еңбек өтіліне қарай айына 84-114 мың теңге аралығында жалақы алған болса, енді оның мөлшері екі еседей арттырылып, 210 мың теңгеге жеткізілген. Аудандар мен қалалар әкімдерінің орынбасарлары осыған дейін небәрі 150-203 мың аралығында жалақы алып, ұнжырғалары түсіңкіреп жүрген болса, қазір айына 512 мың теңге табыс тауып, көңілдері көтерілген. 182-ден 246 мың теңгеге дейінгі айлығын місе тұтпай жүрген облыстық басқармалар басшылары енді 688 мың теңге алып, жұмысқа ынталары да еселеп артқан көрінеді. Осылайша, елімізде іске асырылып жатқан реформалардың негізгі салмағы иықтарына түсіп жүрген өңірлердегі мемлекеттік қызметшілердің мерейі өсіп отыр. «Алмақтың да салмағы бар» демекші, енді салық төлеушілердің мемлекеттік қызметтегі жемқорлықтың жойылуын қатаң талап етуге хақысы бар.