Президент Қасым-Жомарт Тоқаевтың наурыз айындағы Жолдауында жұрттың көкейіндегі көп мәселенің шешу жолдары айқын көрсетілді.
Жолдауда айтылған реформаларды жүзеге асыру үшін Конституцияның 30-дан астам бабына, 7 Конститутциялық заңға, 15-тен астам заңға өзгеріс енгізіледі. Осы тұста тіл туралы заңнамалық базаға да қазіргі тілдік жағдаяттағы орасан өзгерістерді және латынграфикалы ұлттық әліпбиге көшу арқылы жүзеге асатын болашақ тілдік реформаны ескере отырып, сын көзбен қарауды, сарапшылық талдаулар жасауды, соның негізінде, өзгеріс енгізуді ұсынамыз. Сарапшылар қазір Қазақстанның жазба коммуникация кеңістігі, әсіресе аса маңызды экономика секторында алуантүрлілікке шалдыққаны туралы дабыл қағып отыр. Қазақ тіліндегі бір ғана сөз не мәтін кирилл – «қонақүй», ресми бектіліген акутты латын – «qonaqúı», апострофты латын – «qonaqu'ı», ағылшын тіліне қазақ мәтінін транслитерациялайтын латын – «khonakhui», умлаутты (түрікшеге жақын) латын – «qonaqüy», ғалымдар ұсынып, 2021 жылдың қаңтарында Үкіметте мақұлданғанған жетілдірілген латын бойынша – «qonaqüi», яғни алуан түрлі нұсқада жазылып, көзшалымдық қабылдауды бағдарсыздандырып жатыр. Мамандар мұндай жағдай өте қауіпті екенін ескертеді: мемлекеттік тілдегі жазба коммуникация қоғамның барлық саласында тек бір ғана әліпби негізінде жүзеге аспаса, ұлттық-мемлекеттік бірегейлікке нұқсан келеді. Латындану бүкіл әлемде жүріп жатыр, ал Қазақстанда ол, бір өкініштісі, стихиялы түрге көшті. Әлемдік тенденция, жаһанданудың ажырамас үдерісі болған соң, оны тоқтату қиынға соғары анық, сондықтан бұл жағдайды реттеудің жолы ретінде мамандар латынграфикалы әліпбиді ресми бекіту қажеттігін алға тартып отыр.
Жолдаудың негізгі риторикасы, әрине, атынан-ақ түсінікті. Дегенмен сол риториканың жанама мағынасы, тіпті кейде астыртын түрдегі негізгі мағынасы, сөйлеушінің ішкі интенциясы (жанайқайы) мәтінді құрайтын сөздердің жиілігінде жасырынып қалады. Осы себепті мына сөздердің жиілігіне назар аудару керек, Жолдауда мемлекет сөзі – 67, заң – 44, халық – 43, сайлау – 40, Президент – 19, ұлттық – 19, билік – 19, Конституция – 18, қаңтар – 18, сенім – 15, Парламент – 15, Жаңа Қазақстан – 14, жауапкершілік – 9, мүдде – 8, әділ – 7, болашақ сөзі 6 рет қолданылған. Бұлар жиілігі жоғары толық мағыналы сөздер. Әдетте мұндай сөздер бүкіл мәтіннің, мәтін иесі ойының базалық концептілері – өзегі болып табылады. Осы қатарда халық сөзінің жиілігі жоғары болуы мені ерекше қуантты. Жасыратыны жоқ, соңғы кезге дейінгі саяси элитаның электоратына арнаған мәтіндерінде бұл сөз белсенді қордан салғырт қорға өтіп кеткенін байқап, мұның астарында билік пен халық арасындағы байланыстың әлсіреуі жатқаны айтылып жүр еді. Ал бұл жолғы оның жиілігінің жоғары көрсеткіші Президенттің көкейінде халық тұрғанын, оның билік өкілі ретінде өз электоратымен коммуникациясын жақсартуды көздейтінін анық көрсетіп тұр. Осы сөздердің жиілігіне қарап, «заңға басымдық беретін, «Қасіретті қаңтардан» сабақ алған, ұлттық мүддеге берік, халқына құлақ асатын мемлекетшіл билігі бар, сайлауы әділ өтетін, Президентінің жауапкершілігі жоғары, Парламенті күшті, Конституциясы мығым, болашағы зор «Жаңа Қазақстан» туралы ой бүкіл Жолдаудың өзегі деп қорытуға болады.
Маман ретінде мені елең еткізген Жолдаудағы сөздің бірі «ұлттық бірегейлік» <лат. identikus>. Бұл ұғым – гуманитарлық ғылымның өте маңызды категориясының атауы. О баста психологияда анықталып, жеке тұлғаның қандай да бір әлеуеметтік, мәдени, гендерлік, т.б. топқа өзін телу үдерісімен байланысты қаралды. Лингвистикада ұлттық бірегейлік тілдік бірегейлік аспектісінде кеңінен зерттеліп келеді. Жалпы, ұлттық бірегейлікті құрайтын гендерлік, мәдени және тілдік фактордың соңғысы олардың ішіндегі ең мықтысы әрі әмбебабы екенін гуманитарлық саладағы зерттеулер дәлелдеп отыр. Саясаттанушы ғалым, профессор Рүстем Қадыржановтың ұлттық-мемлекеттік бірегейліктің негізінде қазақтың ұлттық этносимволизмі жатқаны туралы зерттеуінде мемлекеттік тілдің ұлтты бірегейлендіруші фактор ретіндегі рөліне ерекше мән беріледі. Ұлттық бірегейлігі мықты ел ғана өміршең болатыны айтылады. Ол үшін мемлекеттегі барлық азаматтардың санасында бірдей бірегейлендірушілер, яғни ортақ түсініктер, аялық білім, концептілер болуы керек. Ал ортақ бірегейлендірушілерді қалыптастырудың мықты құралы – тіл, сол себепті де әлемдік тәжірибеде мемлекеттіліктің нышаны – мемлекеттік тіл. Қанша тіл білсе де, мемлекеттік коммуникациялар алаңында бір тілде сөйлеген халық санасында сол тіл арқылы ортақ дүниеліктер қалыптасады, ондай қоғамда қарым-қатынас тез әрі сәтті жүзеге асады, ондай қоғам игі іске тез бірігеді, рухани саламаттылығы, сыртқы қатерге қарсы тұру иммунитеті жоғары болады. Мәселен, бүгінде сондай бірегейлендірушілердің қатарына «Шаңырақ», «Атамекен», «Аманат», «Отан», «Қазақ», «Астана», «Дастарқан», «Дала», «Береке», «Дәулет» концептілерін (танымның ең кіші бірлігі) жатқызуға болады, бұлар қазақ сөздері арқылы тілде көрініс тауып тұрғанымен, бұл сөздер білдіретін құндылықтар мен түсініктер жүйесі, ұлтына қарамастан, барша қазақстандық үшін ортақ және мағынасы айқын әрі барша қазақстандық санасында Отаны – Қазақстанмен ассоциацияланады. Демек, осындай бірегейлендірушілер саны көп болған сайын ел іргесі нығайып, ел берекесі арта бермек, олай болса, мемлекеттік тілдің қолданыс аясын кеңейту мен сапасын жақсарту қазақ ұлтының ғана емес, барша Қазақстан азаматтарының болашағы үшін маңызды стратегиялық шара болып табылады.
Ономастикалық саясат – мемлекеттің тіл саясатының аса маңызды бөлігі. Жолдауда оның ұлттық бағдарын айқындайтын шешімдер айтылды: ол – Абай, Ұлытау, Жетісу облыстарын құру, Дінмұхамед Қонаев есімін Қапшағай қаласына беру бастамасы. Мұның маңызы өте зор. Атына қарап ел танылады, ономастикалық бірліктердің ұлттық сипаты елдігіміздің, территориялық тұтастығымыздың кепілі және де ұлттық сананың, жоғарыда айтып кеткен ұлттық бірегейліктің беріктігінің көрінісі. Олай болса, осы бағыттағы үдерістерді тоқтатпаудың қажеттігін ғылыми негіздеген профессор Қыздархан Рысберген бастаған отандық ономаст ғалымдарымыздың талай жылдан бергі зерттеулерінің нәтижелері көрсеткендей, ономастикалық кеңістігімізді космополиттік үрдістен ұлттық үрдіске қарай түбегейлі реформалау аса қажет. Қазақстанның кез келген елді мекені мен нысанының атауынан «қай елдікі, қай ұлттікі, кімге тиесілі» екені туралы ақпарат «аңқып» тұруы керек, себебі мемлекет территориясы тек шекарамен емес, осындай елді мекен атауларының ұлттық сипатымен де шегенделеді.
Жолдау мәтінінде қолданылып, санамыздағы ұлттық танымға қатысты білімдерді тітіркендірген, сол арқылы тілтанушылық қызығушылығымызды тудырған тағы бір ұғым «дала демократиясы» болды. «Дала демократиясы» – суперконцепт: күрделі, өрісі кең менталды категория. Оның микроконцептілері көп, біз солардың ішінде «тағанақ», «тұрымтай» мен «сұрқылтай» туралы айтуды қажет санадық. Себебі осы концептілердің мазмұны Президент Жолдауындағы Ұлттық құрылтайдың тарихи негізі болады деп санаймыз. Бұл концептілердің ғылыми мазмұны тарихи зерттеулерде кеңінен ашылып келеді, біз үшін этнографиялық зерттеудегі энциклопедиялық мағынасы құнды, сондықтан профессор Нұрсан Әлімбайдың жетекшілігімен жарық көрген «Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі» еңбегіне жүгіндік. Мұнда тағанақ ханның үлкен кеңесінің атауы деп көрсетілген: «Тағанақ кеңесінің құрамы үш жүздің қазақы ортада игі жақсылар деп атанған сұлтандарынан, әйгілі билерінен, рубасыларынан, даңқты батырларынан, ақылгөй ақсақалдарынан тұрды. Жылына бір, елдегі саяси ахуалға байланысты кейде екі-үш рет шақырылып тұрған мұндай кеңесте, «Көшпенділер» атты тарихи трилогияның авторы Ілияс Есенберлиннің айтуынша, «хан сайлау, соғыс ашу» тәрізді күрделі істер ғана қарастырылды. ...Сонымен бірге тағанақ кеңесте ел-жұрттың тұтастығына үлкен қауіп туғызған әбден кәдік ушыққан руаралық шиеленістерді реттеуге бағытталған ұжымдық шараларды белгілеу және жүзеге асырудың келелі мәселелері де талқыға түскен сыңайлы. Осындай құрылымдық және функционалдық ауқымдылығына байланысты оны құрылтай немесе құрылтай кеңес деп те атай берген». Сонымен, тағанақ ханның үлкен кеңесі болса, кіші кеңесі тұрымтай деп аталған. Тұрымтай «елдегі кезек күттірмейтін өзекті мәселелердің оңтайлы шешімін жедел шығару мақсатында айына төрт рет, тіпті саяси ахуалдың күрделілігіне байланысты бұдан да жиірек шақырылып отырылды». Ал сұрқылтай деп әр хан маңында жүретін кеңесшіні атаған. Профессор Нұргелді Уәли сұрқылтайды «хан, сұлтандардың жанындағы қарадан шыққан қарашысы (кеңесшісі, ақылшысы), халықтың сөзін ханға, ханның сөзін қараға өлең-жырмен жеткізуші ордадағы жырау, ақын, беделді тұлғалардың бірі» деп анықтайды. Тілімізде «әр ханның тұсында бір сұрқылтай» деген көнеден келе жатқан сөз орамы бар. Академик Рабиға Сыздық мұндағы сұрқылтай сөзінің этимологиясын былай анықтаған: «Бұл сөздің түбірі моңғолдың 1) «оқыту», 2) «бір нәрсеге үйрету», 3) «тәрбиелеу» мағыналарындағы сурга (х) сөзі болуы керек. Сургаал сөзі «ілім» мағынасын, сургууль сөзі. 1) «мектеп, училище», 2) «оқу, үйрету, оқыту» дегенді білдіреді, ал – тай моңғол тілінде сын есім тудыратын жұрнақ. Сонда сургаалтай (сургултай) қазақша сұрқылтай «үйретуші (ақыл-кеңес беруші)» деген сөз болып шығады».
Шыңғысханнан келе жатқан дала демократиясы бойынша әр ханның сұрқылтайы болған. Профессор Нұргелді Уәли «Алтын Орда ханы Тоқтамыс сұмаяқ Сыпыра жырауды өз жанында ұстаған. Бұл дәстүр Қазақ хандығында да жалғасқан. Әз Жәнібектің тұсында Асан қайғы, Жиренше шешен ханның ақылшысы, сәуегей сұрқылтайы болса, Абылай ханның ордасында Бұқарекең (Бұқар жырау, 1693-1787), Орынбай ақын, хан Кененің жанында Нысанбай жырау болған. ...Ханға ұнар-ұнамасына қарамай, ел мүддесі үшін әлеуметшіл сұрқылтай-жырау әділ сөйлеп, турасын айтқан» деп көрсетеді.
Міне, Жолдаудағы «дала демократиясы» деген бір сөз ұлттың тарихи санасындағы жоғарыда айтылған үшеуінен басқа да хан мен қараның арасын байланыстыратын, хан мен қараны табыстыратын көптеген құнды ұғымдармен ассоциацияланады. Бұлардың реалийлері тарих қойнуына кеткенімен, құндылығы ұлт санасынан өшкен емес, себебі оларды сақтап тұрған тілдік бірліктер – сөздер, сөз орамдары, мақал-мәтел, нақыл сөздер аңыз-әпсаналарда, фольклорлық, авторлық туындыларда, жазба ескерткіштер мен қазіргі мәтіндерде кездесіп, бірі белсенді, енді бірі салғырт болса да тілдік айналымда жүр. Сондықтан ұлттың саяси мәдениеті мен санасының тірек ұғымдары ретінде сақталатыны анық. Президент ұсынған Ұлттық құрылтайдың принциптері осы іспетті тірек ұғымдарды, ұлттық прецеденттерді жаңғырту, соларды заманға лайық модернизациялау арқылы айқындалса, өміршең болмақ дегіміз келеді.
Анар ФАЗЫЛЖАН,
Ахмет Байтұрсынұлы атындағы Тіл білімі институтының директоры