«Сот әділдігіне сендім»

Әдетте, «Егеменге» келетін арыз-шағымдар, хаттардың ба­­­сым көпшілігі сотқа немесе бас­қа құқық қорғау органдарына деген өкпе-реніш әйтпесе нара­зы­лық жөнінде болар еді. Оның себебі де жоқ емес. Біздің қоға­мы­мызда әділеттілікке қарсы әді­лет­­с­іздік, заңдылыққа қарсы заң­сыздық жиі орын алатыны рас. Ал сонау Ақтаудан ат сабылтып келген, өзін Әбдіғалиева Гүл­жан­мын деп таныстырған аза­мат­шаның айтары басқа екен. Мен 2008 жылы желтоқсанда Ақтау қаласындағы 31-ші шағын ауданнан 4,7 гектар жер сатып алған едім, – дейді ол бізбен әң­гімесінде. – Бұл жер телімі «Ком­пания Дукат» жауапкершілігі шектеулі серіктестігінікі ек­ен. Қажетті құжаттардың бәрі тексерілді. Заң бойынша екіжақ­ты сату-сатып алу келісім-шарты жасалды. 2009 жылдың 17 ақ­па­нында Маңғыстау облыстық әді­лет департаментінде тіркеліп, 304 429 реестр нөмірі берілді. Ал сол жылдың 30 наурызында Ақтау қалалық жер қатынастары бөлімі тарапынан маған жер учаскесіне меншік құқын беретін №0110296 акт берілді. Жер учаскесін сатып алар кезде жерді сатушы «Компания Дукат» серіктестігі тарапынан барлық құқық белгілеуші құжаттар нотариатқа ұсынылған болатын. Бір сөзбен айтқанда, екіжақты сату-сатып алу келісім-шарты барлық заң­дылықтарды сақтай отырып жа­салды. Сондықтан мен өзімнің аталған жер учаскесінің заңды иесі екеніме сенімді болдым... Сөйтсем, – дейді Гүлжан Әбді­ғалиева сөзін жалғастырып, – ара­да екі жыл өткен соң бұл жер­дің «үшінші» иесі пайда болып­ты. Биылғы жылы сәуір айында мен аталған жер учаскесін туы­сым Сабыр Мұқағали Айтуар­ұлына сыйға тартпақшы болдым. Сыйға беру жөнінде келісім-шарт­ты жасатар алдында халық­қа қызмет көрсету орталығынан «кепілде жоқ» деген бір күндік анықтама алуымыз керек бола­тын. Ол жердегілер бұл анық­та­маны бермей, маған БТИ-ға ба­руға кеңес берді. Салып ұрып сол жерге барсам, ондағылар: «Сенің меншігіңдегі 4,7 гектар жер учаскесіне қатысты құжат­тар сотта жатыр», дегенді айтты. «Жазған құлда шаршау жоқ». Сотқа барып жолықтым. Ақтау қа­лалық №2 сотының судьясы Д.Сейітов маған барлық жағ­дай­ды егжей-тегжейлі таныстырып, осы жер учаскесіне қатысты үшін­ші жақтың, яғни «Казко­м­мер­цбанктің» пайда болғаны жө­нінде айтты. Дегенмен, 4,7 гектар жерге қатысты материалдармен танысу үшін алдырған судья оны БТИ-ға қайтаратыны жөнін­де мәлімдеді. Мен жоғарыда айт­қандай, Сабыр Мұқағали Айту­арұлына жер учскесін сыйға тарту жөніндегі келісім-шартты заң­ға сәйкес рәсімдестірдім. Бірақ, одан мәселе шешіле қойған жоқ. Көп ұзамай, «Казкоммерцбанк» сот­қа талап-арыз түсірді. Бұл та­лап-арызда «Компания Дукат» серіктестігімен менің, яғни Гүл­жан Әбдіғалиеваның арасындағы са­­ту-сатып алу туралы келісім-шарт­ты заңсыз деп тануды сұраған. Осы орайда, біз Гүлжан Әб­ді­ғалиевадан аталмыш жерге бай­ланысты «Дукатпен» сіздің ара­ңыздағы жасалған келісім-шарт заңдылыққа негізделіп жасалды, деген жоқ па едіңіз деп сұрадық. – Біздің «Дукат» жауапкершілігі шектеулі серіктестігімен жа­сал­ған екеуара сату-сатып алу жө­ніндегі келісім-шартта мүлтік жоқ. Бәрі заңды әрі негізді. Бұл жерде мәселе басқада. Уақы­тын­да «Дукат» жауапкершілігі шектеулі серіктестігі 4,7 гектар жерді кепілге қойып, аталған банктен ақша алған. Осыған байла­ныс­ты құжаттардың түпнұсқасы банкте сақталған. Бірақ компания тарапы жерді маған сатар кезде құжаттарды жоғалтып ал­ған болып, дубликатын шығар­тып алған. Осы орайда айта берсе, әңгіме көп. Бұл істің егжей-тегжейін сот анықтады және істі қараған Ақтау қалалық №2 соты­ның судьясы Д.Сейітов банктің талап-арызын қанағаттан­ды­р­ма­ды. Керісінше, менімен «Дукат» жауапкершілігі шектеулі серіктестігі арасындағы сату-сатып алу келісім-шартын заңды деп та­батын шешім шығарды. Ал «Казкоммерцбанк» пен «Компания Дукат» жауапкершілігі шектеулі серіктестігі арасындағы жағдайды тиісті орындар тексеріп қалар. Мен осы бір проблема басталған кезде біраз қиналып қалған едім. Жоқ, әділдік бар екен. Сот бұл істе әділетті шешім шығарды. Иә, жоғарыда айтқанымыз­дай, «Егеменге» келетін хаттар­дың басым көпшілігі арыз-ша­ғымдар ғана болушы еді. Бұл ретте, «сонау Ақтаудан ат сабыл­тып келген Әбдіғалиеваның айт­пағы бас­қа екен» дегеніміз осы еді. Шарафаддин ӘМІР.