Руханият • 06 Ақпан, 2020

Барлық ауылдың болашағы бар

627 рет
көрсетілді
8 мин
оқу үшін

2008 жылы Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевтың бастамасымен қабылданған «Нұрлы көш» мемлекеттік бағдарламасы шет елдердегі қандас бауырларымызды мың-мыңдап елге көшіріп әкелуге мүмкіндік беретін, сол арқылы қазіргі ел көшіп, қаңырап қалған ауылдарды жанға, қыстаулар мен жайлауды малға, мектептерді балаға толтырып, шаруашылықты өркендетуге мүмкіндік беретін оңтайлы мемлекеттік шара болатын. Алайда жергілікті билік көштің басын ауылға бұрудың орнына, қандастарымызды онсыз да халқы көп, жұмыссыздары да жетерлік қалалар мен облыс орталықтарының жанына орналастыра бастады.

Барлық ауылдың болашағы бар

Елбасы шеттен көшіп ке­ле­­тін ағайынды қолдау үшін «Отан­дастар қорын» құрып, Дү­ние­­­жүзі қазақтары қауым­дас­­тығымен бірлесіп, қандас­та­­ры­мыз­ға жан-жақты қолдау мен көмек берудің іс-шараларын анық­тап, соған сәйкес кешенді бағ­дарлама әзірлеуді тапсырды. Сол кезде «Нұрлы көш» мем­лекеттік бағдарламасына қо­сым­ша жоба ұсындым. Бұл «Ауылдарға қандастар мен іш­кі қоныстанушыларды орна­­лас­тырудың жаңа үлгі-мо­де­лі» деп аталады. Қысқаша айт­қанда, «Ауыл – Ана» жобасы. Бұл жоба бойынша 2,8-3,2 мың, яғни төрт отар қойы бар қауымдық шаруашылық құрылуы тиіс. 4 отар қойды төрт шопан, төрт көмекші шопан бағып күтеді. Сол төрт отар қой қысы-жазы 8 отбасының ортақ жауапкершілігінде болады. Сонда бір ауылдың өзінен сиыр мен жыл­қыны қоспағанда жазда 4 отар қой жайлауға шығып, мал шаруа­шылығын қалпына келтіру ісі де орнына келер еді.

Екіншіден, сегіз отбасына арнал­ған әмбебап тұрғын үй ке­ше­нін салу. Сегіз пәтерлік екі қабатты үй салынады. Бұл үйдің ерекшелігі, мәдени тұр­мыс­тық бөлмелері де болады. Атап айтқанда, шағын кітап­ха­насы бар клуб бөлмесі, бала­лар­дың ортақ ойын залы, бастауыш мектеп бөлмесі. Егер сегіз отба­сы­ның ішінде мұғалім болса, бас­тауышта өз балаларын өздері оқы­татын болады. Яғни, сегіз отбасы өздері бір шағын автономды ауыл болып өмір сүреді. Төрт отардың екеуі саулық қой, қал­ған екеуі етке өткізетін мал, ақша­лай кіріс кіргізеді. Сонда жыл сайын кемінде 700-800 қой бордақыланып сатылады. Өз төлі есебінен жыл сайын мал басы көбейіп, табыстары да арта бер­мек.

Қой фермасынан басқа дәл осындай үлгіде сиыр фермасы да болуы керек. Онда сауын сиыр­лар және бордақыланатын өгіздер бағылады. Қысқасы, біз осы жоба бойынша Қостанай облы­сының Арқалық ауданына қарас­ты бұрын ірі кеңшар болған Қа­йыңды мен Қызылжұлдыз елді­ ме­кендерінің бірінде қой өсі­ру­ге, екіншісінде сиыр фермасын құруға қаржы бөлуді сұ­ра­дық. Әрине, қолдау болғанда, Қайыңды қайта еңсе көтеріп, аяғы­нан тік тұрып кетер еді. Аз-ақ жылда бая­ғыдай қой мен сиырдың басы кө­бейіп, ха­лық саны да өсіп, ауыл­да жұ­мыс­сыз­дық жойылып, шаруа­шылық өркендеп кеткен болар еді-ау.

Бұл жобаны сол кездегі Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрі Гүлшара Әбдіқалықова мен Парламенттің бір топ депутаттары қызу қолдады. Министр Қостанай облысының сол кездегі әкімі В.Кулагинге арнайы қа­ты­нас хат жолдап, алдағы жыл­­дың қанатқақты жобасына ен­гізу­ді, қажетті қаржының сме­та­лық көлемін анықтап жіберу­ді сұрады. Бірақ, Кулагин болса, «Қайыңды – қолайсыз жер» деп бұл жобаны қолдамады.

Енді «Нұрлы көш» бағдар­лама­сын дайындаған сол кездегі Еңбек және халықты әлеуметтік қорғау министрі Б.Сапарбаевтың «Түркістан» газетінің 2008 жыл­дың 20 қараша күнгі санында жария­ланған сұхбатында: «Көшіп келудің екі түрін ойластырып отырмыз. Бірі – шоғырландырып орналастыру, екіншісі – қазіргі ауылдық мекендерге барып орналасу» деген жолдар бар. Бірақ министрдің басқа жұмысқа ауысып кетуіне байланысты оралмандарды орналастырудың екінші жобасы орындалмай қалды. Олай болса, «Нұрлы көш-2» жобасын қайта жаңғыртып, көш бағытын әуелгі жоспардағыдай қаладан далаға, бұрынғы кеңшарлар мен олардың бөлімшелерінің қо­лайлы қоныстарына бұрып қо­ныс­тандыру керек. Бұдан Қазақстан халқының санын 20 мил­лионға жеткізу жөніндегі Елбасымыздың тапсырмасы да орындалар еді. «Көбей, қазақ!» деген жалаң ұранмен қазақ көбеймейді. Қазақстанда бұрын 30-40 миллион қойы болған ұжымшарлар мен кеңшарлардың құт­ты қоныстарының көбі қазір бос жатыр. Көш бағытын ауыл­дар­ға бұру арқылы соларды қай­­та жан мен малға толтыру міндет. Жай міндет емес – қа­сиет­ті міндет! Тағы бір міндет – рес­пуб­лика­мызда болашағы жоқ деп жабыла бастаған 4719 ауыл­ды қалай да жапқызбай сақтап қалу! Қазақстанда болашақсыз ауыл жоқ, бәрінің де болашағы бар. Ауылдардың болашағын болдыра алмай отырған облыстар мен аудандардың біліксіз әкімдері.

Мен ұсынған жоба бойын­ша Ұлт­тық экономика, Еңбек және ха­лықты әлеуметтік қор­ғау, Ақ­парат және қоғамдық даму министр­ліктері және «Отан­дас­тар қорынан» жауапты адамдар мені­мен кездесіп, мәселені тал­қы­лап, қанатқақты жоба жасау керек деген ұйғарымға кел­ді. Одан кейін Ұлттық экономика министр­лігі барлық облыс­тар­дың әкім­дік­те­ріне «Ауыл – Ана» жобасын жіберіп, оны қарауды, тиісті ұсыныстар енгізуді тапсырды. Бірақ содан бері қанша айлар өтсе де олардан ешқандай жауап жоқ. Мәселе, «Ауыл – Ана» жобасын Қостанай облысының аумағындағы Торғай өзенінің ең шұрайлы жерінде орналасқан Қайыңды, Қараторғай және Са­ры­торғай ауылдарында жүзеге асы­рып, «Үлгітірек» қауымдық шаруашылықтарын құруда болып отыр. Алайда Қостанай облысының әкімі түгілі орынбасарларымен сөйлесудің өзі мұң болды. Көмекшілері мен хатшылары біріне бірі сілтеп, сөйлестірмейді, қоспайды, неше түрлі сылтаулар айтады. Бұл Мем­лекет басшысы Қ.Тоқаевтың «Халық үніне құлақ асатын Үкі­мет» қағидасына қайшы келеді.

Жақында Ұлттық экономика министрлігінің Өңірлерді да­­мыту комитеті осы жобаны жү­зеге асырудың шараларын тал­қылады. Тұрғын үйлер мен мал қораларын салуға қан­ша қаржы қажет, малшылар мен шо­пан­дарды қайдан көші­ріп әке­ле­міз, өз ауылдарынан малшылар шыға ма деген мәсе­ле­лер­ді ақылдастық. Мем­лекет тарапынан қаржы бөлін­се, бұл мә­се­­лелер шешілері сөз­сіз. Ауыл­дарда жұмыссыз жастар же­тер­лік. Туған ауылдарын сақ­тап қа­лу­ға олар да мүдделі екені анық.

Жобаның экономикалық мін­дет­­терінен бірнеше мысалдар келтірелік.

  • Қауымдық шаруашылық жеке­шелендіру кезінде ыдырап кеткен, соның салдарынан шаруалары күйзелген, нарық қыспағына ұшырап жұмыссыз қалған ауыл тұрғындарының бас­та­рын қайта құрап, бірлесіп еңбек етуді, қауымдасып үйле­сім­ді өмір сүруді қамтамасыз етеді.
  • Ауыл шаруашылығын, оның мал, егін, көкөніс, бау-бақша, құс өсіру, құрылыс салаларын дамытып, өркендетеді, сол өнімдерді өткізіп табыс түсі­реді. Соның нәтижесінде көп­те­ген жұмыс орындары ашылады.
  • Өндірілген ауыл шаруа­шы­лы­ғы өнімдерін шикізат күйінде арзанға өткізе салмай, оларды жер­гі­­лікті жерде өңдейтін ұн тарту, май дайындау, шұжық жасау шағын кәсіпорындарын салады.
  • Қазақтың ұлттық тағам­да­рын: қымыз, айран, тары, талқан, жент, құрт, ірімшік, сүзбе, сарымай жасап өндіріп, оны да қала базарларына саудаға шыға­рып сатып, қауымшар кассасына ақша түсіреді.
  • Ауыл шаруашылығы өнім­дері мен қолөнер бұйымдарын тиім­ді сатып, табыс табу үшін қалаларда: аудан, облыс орта­лық­­та­рында, тіпті, астанада сауда орындарын, яғни дүкен, шайхана, қымызхана, дәмханалар ашады.

Түйіндей келгенде, «Ауыл – Ана» мен «Ауыл – ел бесігі» бір-бірін толықтырып, қатар жүзеге асатын жобалар.

 

Жұма-Назар СОМЖҮРЕК,

Қазақстан Жазушылар одағының мүшесі