Руханият • 28 Ақпан, 2020

Қазақ жауынгеріне көрсетілген құрмет

1337 рет
көрсетілді
7 мин
оқу үшін

Буханвальд концлагері сағын сындыра алмаған, азапты лагерьден қашып шығып, 1944 жылы Бельгия Корольдігі жерін басқыншылардан тазартуға қатысқан қазақ жауынгері Сейілхан Ғабдуллиннің Атырау облысы Индер ауданы Елтай ауылындағы бейітінің басына осы елдің Қазақстандағы елшісі Алекси де Кромбрюгхе де Пикендаль гүл шоқтарын қойып тағзым етті.

Қазақ жауынгеріне көрсетілген құрмет

1941 жылы Еуропаның Неман өзені өткелі маңында қоршауда қа­лып, тұтқынға түскен қарапайым қа­зақ жауынгері, Жайық бойындағы ша­ғын ауылдың тумасы Сейілхан Ғаб­дул­линнің 1939 жылы Алматыдан бас­талған әскери жолы оны Прен, Кау­нас, Саксония, Дрезден маңындағы Бу­хан­вальд лагерьлеріне, ең ақыры Бельгияның Цварцбергтегі көмір шахтасына дейін жеткізген екен.

Сөйтіп Екінші дүниежүзілік соғыс­тың бүкіл азапты жылдарын бір адам­дай-ақ басынан өткерген, ақырында 1944 жылы 4 сәуірде Бельгияның жерастындағы шахтасынан көмір тиеген вагонеткамен қашып шыққан Сейілхан Ғабдуллин бостандыққа жеттім-ау деп кеудені кере бір демалғанымен де қасіретті бұл жолдың Қазақ елі тәуел­сіздікке жеткен 1991 жылға дейін созы­латынын «506885» нөмірлі тұтқын ойламаған да шығар.

Міне, сол бостандық аспанын алғаш көрген, өзі одақтастар әскерінен құра­мынд­ағы Америка жауынгерлерімен бір­ге азат еткен ел – Бельгия Корольдігі қарт жауынгерді көзінің тірісінде бір­не­ше рет қуантты. Алғаш рет 1998 жылы 6 қазанда жолданған Опглаббеек қа­ла­сы­ның Думасы және қала мэріне қарасты бө­лімнің бастығы хат арқылы 1944 жылы 28 қыр­күйек­те өз қаласын азат ет­ке­ні үшін шын ниеттен алғыс айтып хат жол­дады.

Одан соң Жеңістің 60 жылдығына орай 2005 жылы 12 сәуірде сол Опг­лаб­­­беек қаласының мэрі Бенни Спреу­верс осындай мазмұнда алғысы мен сый­­­­лығын жолдап, оны сол кез­де­гі аудан әкім­інің орынбасары Дос­жан Мең­д­­і­гереев екеуміз табыс­тап, қуант­қа­ны­­­мызды ерекше мәртебе санаймыз. Өйт­­­кені қарт жауынгерді өзі қорғап, қа­нын төккен Кеңес Одағы Сталиннің қан­ды №217 бұйрығынан аса алмай, туған жерінде жүрсе де мұн­дай аз-маз қуа­ныш­тарды да оған қима­ған еді. Осы жай­лар­дың барлығын жазып, Бельгияның Қазақ­стандағы елшілігіне хат жолдаған, бүгін­де Ақтауда тұратын майдангердің ұлы Қажымұрат Хайрушовтың еңбегі еш кетпеді.

Корольдіктің өкілі 2019 жылдың 4 қазанында Атырау облысы Индер ауда­ны топырағына табан тигізіп, Елтай ауылындағы сержант Сейілхан Ғаб­дул­лин бейітіне гүл шоқтарын қойып, тағзым етті. Себебі бұл елдің, соның ішінде қаланың азат етілгеніне 2019 жылғы қыркүйекте 75 жыл толған екен.

Шетелдік қонақты Атырау облысы Индер ауданы әкімі Мейірім Қалауи қабылдап, еліміздің бостандығы мен тұтастығын қорғауға қатысқан ұлттық батырлары – Сырым, Исатай-Махамбет, Жиембет, Малайсары, Мұрат жортқан даланың бүгінгі тынысымен таныстырды.

Елші Алекси де Кромбрюгхе де Пикендальдің атасы мен әкесі де осы шахтада жұмыс істеп, өзінің балалық шағы Сейілхан ағамыздың соғыс жыл­дарында партизандық құрған ай­мақт­а өтіпті. Бұл туралы елші мырзаның өзі жаңа мәдениет үйінде аудан халқы­мен ашық-жарқын кездесуде ерекше толғаныспен әңгімеледі. Өйткені сол бір соғыстың салдарынан бұл елде де көптеген жанның өмірі қиылып, отбасылар шаңырағы ортасына түскен.

Осындай ыстық ықыласқа толы кездесуге себепші болған майдангердің үлкен ұлы Қажымұрат әділетсіздіктің құрбаны болған әке рухын ардақтап, екі тілде басылған «Қилы тағдыр» (А.Жұмашұлы мен Н.Дүкенбай) атты қос кітап пен деректі фильм шығарған.

«Азаптан қашып шыққан әкем жат жерде жүргендіктен оған үстіндегі түр­ме киімін жедел ауыстыру жеңілге түс­пеп­ті. Содан орманда тұратын бір қарт ерлі-зайыптылар көмектесіп, ескі де бол­са өздерінің барын кигізген екен. Әкем қашқын жауынгерге қамқорлық көрсетіп, елге оралуына жағдай жаса­ған бельгиялық отбасына өмір-бақи қарыз­дармын деп өтті. Мен әкемнің олар­ды қалайда тауып, алғыс айтуым керек деген тілегін есімнен шығармай көп жұмыстандым. Бірақ табу мүмкін бол­мад­ы. Елші мырза, бүгін сізге қазақы ішік кигізіп, сол әке алдындағы парыздан құтылғым келеді» деп, Қажекең қонақты ортаға шақырып, сый көрсетті. Оның жұбайына да ұлттық киім ұсынды.

Негізі жауынгер әрі партизан Сейіл­хан Ғабдуллин жүріп өткен Опг­лаббеек, Боверлоо, Солтүстік Фран­ция­да­ғы Сант-Аманд, Марсель, Италияның Сицилия, Сардиния, Мрамор теңізімен Түркия арқылы Қара теңіз, Одесса жолдарының барлығы бүгінде ертегі сияқты. Бірақ бұл қолға түскен, одан қашып шығып, Қар­сы­ласу майданында соғысқан жауынгер қазақ жігітінің азапты жолы болса да, оның сонша қиындыққа төзіп, өнегелі өмір иесі атануының өзі ерлік еді. Өйткені жау қолына түскен тұтқын ретінде сенімсіздік танытып, қадағалап отырған Кеңес Одағы кезінде оның табысты еңбек етіп, ұрпақ тәрбиелеуі кім-кімді де таңдандырмай қоймайды.

Мұңды естелікке толы жылы жүзде­суд­ің соңында Сейілхан Ғабдуллиннің бүгінгі ұрпағы Күләш, Қажымұрат, Марат, Зияш, Мұхит, Әліптен тараған немере-жиен, шөберелер ортаға шыққанда, Аллам көпсінбесін, тіпті сахнаға сыймай кетті. Бұл бір толғанысты жағдай жиналған қауымға, соның ішінде шетел­дік қонақтарға ерекше әсер етті. Сол арада елші мырза «мен сізді жақсы көріп кеттім» деп ағынан жарылып, ағамызға ризашылықпен қолын ұсынды.

Осы әсерлі кездесуде аудандық ар­да­гер­лер кеңесінің төрағасы Өтеп Нұ­ри­ев, ауданның Құрметті азаматы Бағыт Еңсепов естеліктер айтып, кент тұр­ғы­ны Амантай Қаженов екі ел арасында байланыс, соның ішінде Индербор мен Опглаббеек бауырлас қалалар болса қайтеді деген ойын жеткізді. Бұл сауал­дар­ға елші ықыласпен жауап беріп, өзін жылы қабылдаған барша халыққа алғы­сын жаудырды.

Сөйтіп сонау соғыс жылдарындағы қазақ жауынгерінің ұрпағы алыстан келген қонақты шынайы ықылас-ниетпен қарсы алып, риза етті. Бұл – 1944 жы­лғы майдан даласындағы достық пен сый­лас­тықтың шуағы осы күнге де тара­ға­нының көрінісі.

 

Сүйеу ХАЛЫҚОВ,

Қазақстан Журналистер одағының мүшесі

 

Атырау облысы,

Индер ауданы