Қазақстан • 13 Маусым, 2021

Ғылымның қия жолында

726 рет
көрсетілді
11 мин
оқу үшін

Әр адамның жүрек картасында өмiр-бақи ұмытпайтын, әрдайым аялап, қастерлеп жүретiн ыстық нүктелерi болады.  Жетiсудың қиян терiскейiн­дегi Қаратал бойында, көгiлдiр Балқаштың жағасындағы балықшы ауылдары – Фрунзе, Көпбiрлiк мен үшiн, мiне, сондай қасиеттi елдi мекендердiң қатарында.

Ғылымның қия жолында

Балдәурен шағымның, алаңсыз алау кезiмнiң iзi қалған қараша ауылдағы орта мектеп көзге аса ыстық. Көңiл кө­гер­шiнi қалықтаған сағынышты сәт­терде жанымызға бiлiм дәнiн сепкен, бойымызға iзгiлiк нәрiн дарытқан, үл­­­­кен өмiрге қанаттандырып, биiкке ­ұшы­­­р­­­­ған жылы ұямыз еске жиi орала­ды. Жан-жүрегiңдi езiле елжiретiп, нағыз ностальгия сазына бөленiп, айрық­ша серпiлiп шыға келесiң-ау. Тұла бо­йыңа бөлекше қуат берген ту­ған жер­дiң төсiнде асқақтаған бiлiм шаңы­рағы­ның әр кездегi кескiн-келбетi көл­бең­деп, жанарыңа сүйiктi ұстаздарың мен парталастарыңның мәңгi өшпес асыл бейнелерi жетiп келерi сөзсіз. Бiл­те шам­ның жарығымен бiлiм алған түк­пiрдегi ауылдың түлектерi бұл күнде тә­уелсіз Қазақ елiнiң әр қиырында жүр. Олар­дың әрқайсысы хақында тол­ғана, ақ­тарыла сыр өрбiтiп, ұзақ сонар әңгiме шертуге әбден болады. Солардың бірі бүгінгі таңда аты-жөні ауыл, аудан айма­ғынан асып, ұлан-байтақ елімізге таны­мал болған ғалым Ғалиолла Төленді­ұлын бірқатар шетелдік әріп­тестері де өте қадірлеп, құрметтейді. Есі­мі ха­­лық­­аралық деңгейде аталатын жер­ле­­сі­­міздің ғылымдағы үлкен ізденіс жо­­лын бірден сөз етпей, ол өскен, оқы­ған ордалы ортаға зер салуымыздың мәні зор. Дана халқымызда «Жалғыз ағаш орман емес» деген дара тәмсіл бар. Балалықтың кәусар бұлағына ой жү­гіртіп жатқанымыз да сондықтан...

Реті келгесін, есiмдерiн бүкiл респуб­лика бiлетiн, дүйiм жұрт жақсы танитын бiр ұяның түлектерi – Көпбiрлiк ауылындағы Ахмет Байтұрсынов атын­дағы орта мектептiң кешегi шәкiрт­терiн, топжарған саңлақтарын атап өт­кенді дұрыс көрдім. Тоқсанның тө­ріне көтерілген белгілі мемлекет, қо­ғам қайраткері, қос майданның арда­гері Әли Изотов аға бастаған, Мұ­ға­лімбай Жылқайдаров, Тұраш Мұ­қа­нов, Көбес Ақылбаев, Төкен Ома­ров, Маман Шешенханов, Ғалиолла Ме­йір­манов, Кенжемұрат Дүкенбаев, Не­сіп Жүнісбайұлы, Серікжан Исаев, Тілеу Шаймұханов, Әміре Әрін тәрізді те­геурінді тұлғаларды барша қауым тани­ды. Әрине әрқайсысы өз саласының сардары, өз кәсібінің қаһар­маны, өз ісінің үздігі.

Ал біздің әңгімемізге арқау болып отырған Ғалиолла Мейiрманов (клас­тастары мен жерлестерi оны үнемi Қаб­да деп екiншi есiмiмен атайды) – Қазақ­стан Ұлттық ғылым академиясының академигi, ауыл шаруашылығы ғылым­дарының докторы, профессор. Сон-ау-у­
бiр жылдары ғылымның қадiрi қа­­-
шыңқырап, беделi мен абыройынан айы­ры­лыңқыраған тұста Алаштың бiр­туар ардағы, өзiмiздiң Шерағаң – Шер­хан Мұртаза: «Қазiр таяқ лақтырсаң ака­демикке тиедi» деп жазғанындай, кезiнде екiнiң бiрi академик атанғаны ақиқи шындық болатын. Жауыннан кейін саңырауқұлақтай қаулаған «ака­де­миктердiң» аты-жөндерiнен шатас­қанымыз да рас. Министр де депутат та, директор да, бизнесмен де қонышынан басты... Ғылымға өңмеңдеп ұмтылып қана қоймай, тіпті «модаға» айналдырды емес пе?! Кеуде соққан сол шiркiндер­дiң ғылымға қосқан мысқалдай болсын жа­ңа­лығын есiмiзге түсiре алмай қина­латынбыз. Оны күлбiлтелеп жасырудың еш сылтауы жоқ. Нағыз ғалымды, нағыз академиктi дәуiрдiң өзi, уақыттың қатал тезi екшейдi.

Құдайға шүкiр, Ғалиолла әлгi белгісіз әлжуаздардың санатынан емес, керiсiн­ше әйдiк ойлы оғландардың сойынан. ­Оның ашқан ғылыми жаңалықтары уақы­тын­да Одақтық, шетелдік ғалымдардың назарын өздерiне аударғаны мәлiм. Ұзақ жылдарғы маңдай терiнiң нақты тәжiрибесiмен дүниеге келген, талай мәрте сүзгiден өткiзiлiп барып күн­де­лiктi өмiрiмiз бен тiршiлiгiмiзге енгi­зiлген жаңалықтар. Соны да, тың iзде­нiстер жемiсi. Ауыл шаруашылығы инс­титутының агрономия факультетiнiң тү­легi бүкiл ғұмырын өзi құлай қалаған ма­мандығына арнаған. Мал азығы дақыл­дарының генетикасы мен селекция­сы туралы 140-тан астам ғылыми ең­бектiң авторы. Жоңышқаның, түйе жоңыш­қаның және күрiштiң 22 жаңа сор­тын шығарған. Ғылым мен өндiрiстi үйлестiре ұштастыра бiлген дарынды ғалым. Арал өңiрi агроэкологиясы және ауыл шаруашылығы ғылыми-зерт­теу институтында, Қазақ егiншiлiк ғылыми-зерттеу институтында лауа­зымды жа­уапты қызметтер атқарды.

Айтқанда, мектепті күміс медальмен бітірген Ғалиолла Қазақ ауыл шаруа­шылығы институтындағы агрономия факультетiнде үздік оқығаны үшін Ле­­­ниндiк шәкiртақы тағайындалып, оқу ор­­нының мақтанышына айналды. Ауыз­­дығымен алысып, өрге шауып тұр­­ған бұла талантты танып, қабілет жо­лын ашып беру – үлкен кiсiлiк. Шә­кір­­тін ғылыми жұмысқа бейiмдеп, кан­дидаттық диссертациясына тiкелей бас­шылық жасаған ұлағатты ұстаз, үлкен ғалым Ағыбай Алманиязов болатын.

– Бiздiң оқыған шағымыз генетика ғылымының қайта жандануымен ты­­­ғыз байланысты өттi, – дейдi қазiр ака­­­демик, ауыл шаруашылығы ғылым­дары­­ның докторы, профессор Ғалиолла Мейiр­манов.

– Осы пәндi аса қызығушылықпен оқыдық. Генетиканы өз мәнiнде түсi­нуiмiзге Ағыбай Алмасұлы зор ықпал еттi. Сондай-ақ студент кезiмiзде дә­рiс берген атақты профессорлар: Х.Арыс­­танбеков, С.Харин, О.Троицкая, Б.Қа­лымбетов, И.Сүлейменов, А.До­­ро­феев, Т.Тазабеков бiздiң кө­ңi­лiмiзде ұмы­тыл­мастай болып қалды.

Институтты бiтiрген соң Ғалиолла аспи­рантурада оқи жүрiп, Алматы ма­ңын­дағы «Жаңашар» оқу-тәжiрибе ша­руа­шылығын басқарды. 1974 жылы ол «Жоңышқа сорттарының әртүрлi будандастыру комбинацияларындағы будандардың гетерозистiк әсерi» атты тақырыпта ғылым кандидаты дәрежесiн алу үшiн диссертациясын сәтті қорғады. Одан кейiн де жас ғалымның қол қусы­рып отырған мезеттерi кездеспесе керек. Ғ.Мейiрманов осы жылдар аралығында жүргiзген тәжiрибе жұмыстарының не­гiзiнде 1990 жылы Новосiбiр ауыл ша­руашылығы институтында «Селекция және тұқым шаруашылығы» мамандығы бойынша «Жоңышқа селекциясын ин­бредтi линияларды қолдану арқылы жүр­гiзу» атты тақырыпта ғылым докторы дәрежесi үшiн диссертация қорға­ды. Оның ғылыми еңбегiн талқылауға ­КСРО Ғылым академиясының академигi, Цитология мен генетика институтының директоры В.Шумный, ВАСХНИЛ-дiң академигi, ВАСХНИЛ Сiбiр бөлiм­ше­сiнiң президентi П.Гончаров, Ук­раи­на егiншiлiк ғылыми-зерттеу инсти­ту­тының бөлiм меңгерушiсi, профессор А.Бобердiң қатысуы, пікір бөлісуі, ой таластары, қарама-қайшы ұйғарымдар мен келiсiмге келу бұл еңбектiң ғы­лым мен дәуiр талаптары үшiн аса қа­жеттiлiгiн көрсетедi. Сонымен қатар осы диссертацияда жоңышқа селекция­сымен бiрге нақты нәтиже ретiнде «Қап­шағай-80» және «Дархан-90» атты жаңа сорттар сұрыпталып ұсынылғаны көп жай­ды аңғартса керек.

Ұстамдылығы мен iскерлiгiн, бiлiк­тi­лiгiн бағалаған әрiптестерiнiң ұсыны­сымен Ғалиолла Мейiрманов 1991-1993 жылдары Қазақ ауылшаруашылық ғы­­­лым академиясы президиумында бас ғы­лыми хатшының орынбасары, бө­­­лiм­шенiң академик-хатшысы қыз­мет­­терiн атқарды. 1993 жылы ол Қы­зыл­­­орда ауылшаруашылық ғылыми-зерт­­­теу институтына директор бо­лып ауыс­­ты. Атақты ғалым, тәжiрибелi бас­­­­­­шы, тындырымды ұйымдастырушы тұл­­­­ға, азамат ретiнде қалыптасуына Сыр өңiрiндегi жылдары ерекше әсер ет­­­­кенi анық. Сол уақыттағы жаппай же­­­ке­­шелендiру тұсында ілкімді басшы болашақты ойлап, талан-таражға түс­келi тұрған тәжiрибе шаруашылығын сақ­тап қалып, 2000 бас қаракөл қойды тұқымдық қор есебiнде ұстауға шешiм қабылдады. Ол Арал өңiрi аймағын экологиялық дағдарыстан шығарып, ауыл шаруашылығын дамытудың ұзақ мерзiмдi бағдарламасын жасап, жергiлiктi халықтың тұрмыстық-әлеу­меттiк жағдайын жақсартуға, облыс экономикасының дамуына жаңа тыныс беруге атсалысқанын жұртшылық бiле­дi. Өйткені тындырылған игілікті істің іздері сайрап жатыр.

Жасөспiрiм кезiнен жанына жақын Алматыға Ғалиолла 2000 жылы қай­тып оралды. Содан берi Қазақ егiн ша­руа­шылығы ғылыми-зерттеу институты, қазiргi Егiншiлiк және өсiмдiк шаруа­шылығы ғылыми-зерттеу орталығында жемісті қызмет атқарып келеді.

Қазақстан Республикасы Ұлттық ғы­лым академиясының академигi Ғалиолла Мейiрмановтың жүз қырықтан аса ғы­лыми еңбектерi жарияланыпты. «Жо­ңышқа» аталатын іргелі монографиясы бар. «Қапшағай-80», «Қапшағай-84», «Дархан», «Семей», «Жанақ», «Көк­орай», «Өсімтал» секiлдi жоңышқа түр­лерi, «Сарайшық», «Аркас» iспеттi түйе­жоңышқа түрлерi, «Арал-2000», «Ару­жан» тәрiздi күрiш түрлерi рес­публика егiн алқаптарында өнiм бередi. Бұл жаңалықтарға Ғалиолла ғалымның қосқан өзіндік үлесі айтарлықтай.

– Жер бетiнде әртүрлi мамандықтар иесi аз емес, – дейдi профессор Ғалиолла Мейiрманов. – Ғылым мен өндiрiстiң дамуына қарай олар көбейе беретiнi белгілі. Ал ауыл шаруашылығы мәңгi мамандыққа жатады. Ол адамның өмiр сүруiне қажеттi тамақ және шикiзат өндiрумен тығыз байланысты.

Ауыл шаруашылығы ғылымына елеу­­лі үлес қосқан беделді ғалымның ғиб­ратты ұстаздық жолы хақында да айта кеткен орынды. Халық алдында есеп бе­рер мерейлі сәтте Ғалекеңнің білік­­ті маман кадрлар мен өкшесінен ерген із­басарлар дайындаудағы ұстаздық еңбегі же­місті де, қомақты. Оның ғылыми же­текшілігімен 7 аспиранты кандидаттық және 4 тәлімгері докторлық ғылыми дә­ре­жесін алды. Олармен бірге селек­цио­нерлер, генетиктер, биологтер мек­тебін ашуға бірден-бір ұйытқы болды. Тәжі­рибелі ғалымның осындай игілікті істері өз республикамыздың шең­­берінде қалып қоймай, біраз шетелдер­де де жалғасын табуда. Қазақстандық ғалымның ұзақ жылдарғы тынымсыз еңбегінің нәти­же­сінде дүниеге келген жоңышқа сорттарымен іргелі елдердің ғылыми мекемелері арнайы таны­сып, ерекше қызығушылық білдіруі бекер емес. Академик Ғалиолла Ресей, Аустралия, Қытай, Аргентина, т.б. мем­лекеттерінде болып, талай рет дә­рістер оқыды.

Бүкіл тіршілік-тынысы, керек десеңіз бүкіл болмыс-бітімі мен тағдыр-талайы туған елінің қасиетті топырағына бай­ланған жанкешті ғалымның ғибратты да, өнегелі жолы, өзіне ғана тән сара сүрлеуі тек ілгері тарта беретініне кү­мәнсіз сенемін. Қаршадайынан ғылым­ның қия жолына түскен ол талай бел-белестерден өтіп, өзі мақсат-мүддесі сана­ған биіктерге беттеп барады.

 

Жанат ЕЛШІБЕК,

Халықаралық «Алаш» әдеби

сыйлығының лауреаты