• RUB:
    4.85
  • USD:
    498.34
  • EUR:
    519.72
Басты сайтқа өту
Руханият 28 Маусым, 2019

Жасандылықтан аулақ болған абзал

953 рет
көрсетілді

Мақұлданған емле ережеле­рінің төрт тармағына тиесілі ұсыныспен шектелмекпін. Олай болса, 11-тармақтың (Сөздер бірыңғай жуан не жіңішке үн­десіммен жазылады: azamat, yntymaq, bosaǵa, turmys; ásem, memleket, izet, úmit, sóılem.) ескертуіндегі: «Кейбір кірме сөз­дерде үндесім сақталмай жазы­­лады: quzіret, qudіret, muǵalim, qyzmet, qoshemet, aqіret, qasıet, qadir, kitap, taýqіmet, qazіret» деген ережеге мынадай ұсы­нысым бар: - құзыр мен құдыр­дың төркіні бір. Сондай-ақ ақыр, қа­зыр қош, қадыр сөздері – жуан буынды сөздер. Мұғалім деп жа­зып жүрген арабтекті сөзді морфемаға жіктесек, мұғалым болып шығады. Кітап сөзі кезінде китаб деген араб сөзін бұзбау ниетінен шыққан, қазақшасы кітәп болады, соңғы буында «ә» келетін сөздер (кінә, куә) сияқ­ты қолданылады. Сондықтан бұларға ереже үндестікке бағын­байтын қосымша жалғануы ре­тін­де тағайындалуы қажет. Сон­да бұл сөздер құзырет, құды­рет, қошамет, мұғалым, ақырет, қа­дыр, кітәп, тауқымет, қасырет бо­лып жазылмақ.

28-, 30-тармақтардағы ескертулерге қарсымын. Ұр да жық, ас та төк, бас қосу, ат салысу, т.с. сияқты тіркестердің фра­зео­­­логиялық тіркес екенін еш­кім жоққа шығара алмайды. Ал фразеологиялық тір­кес­­тің ұйысуына қарай заңдылық­тары бар. Соның ішінде фразеоло­гия­лық тұтастықтар сөздің аналогі бола алады, мысалы: төбе шашы тік тұру, ақ түйенің қарны жарылу, жанды шүберекке түю, т.с.с. тіркестер сөздің орнына жүре береді. Ас та төк, ұр да жық, у да ­шу дегендер де осы сияқты. Бұл – дәлелденген заңдылықтар. Сон­да фразеологиялық тұтас­тықты, идиомаларды­ ақ­түйе­нің­қарныжарылды, төбе­­шашы­тіктұрды, жанын ш­үбереккетүйді деп бірге жазуымыз керек пе?! Ал дефиспен жазылу мәселесіне келсек, мұндағы қағида сол, де­фис, екі сөздің арасында (ал мы­­на тіркес үш сөзден тұрады) ана­логиялық және антитезалық қатынас болғанда, қойылуға тиіс­ті. «Атау сөз қызметіне көш­кені» деп отырғанына себеп – бір денотатты бейнелейді дегені деп ұқтық. Сөйлемдердің де но­минативтік қызмет атқара алатынын ескерсек, олардың да кейде бір денотатты беретінін ескерсек, сөйлемді де бос аралықсыз жаз­бақпыз ба?

Төл тарихын білетін, бағалайтын және мақтан ететін халықтың болашағы зор болады деп сенемін. Өткенін мақтан тұтып, бүгінін нақты бағалай білу және болашаққа оң көзқарас таныту – еліміздің табысты болуының кепілі дегеніміз осы.

(«Ұлы даланың жеті қыры» мақаласынан)

 Сондықтан мұндай тіркестер сөзжасамның ықпалына түскенде бірігіп жазуға келеді, мысалы­ ұр­да­жықтық, атақоныстық, атса­лысушылық, атүстілік деген сияқ­­­ты, ал басқаша тұрғыда бұ­лар бөлек жазылуға тиісті.

 Жалпы лексикаланған фра­зео­логизм деген терминнің өзі алогизмге ұрынып тұрғанын қа­лай ғана көрмей тұрмыз?!

 Айналып келгенде, тіліміздің шынайы табиғатын сақтау керек, жасандылықтан аулақ бол­ған абзал. Сонда кейін грам­ма­тологтердің де жұмысын же­ңіл­детеміз.

 Ал мына жұртшылықтың шет тілдерден кірген сөздерді жазуға байланысты Орфографиялық жұмыс тобын кінәлауын әділет­сіздік деп санаймын. Жұ­мыс то­­бы жазарман тобырдың дег­е­ніне көнуге мәжбүр болып отыр. Екіншіден, осында сөй­ле­гендердің сөзі әліпбиді өз­гер­ту­ге келіп сайып жатыр. Оған Ор­фографиялық жұмыс тобының құзы­реті жетпейді.

 

Жантас ЖАҚЫПОВ,

филология ғылымдарының докторы