Иә, тағдырдың тасы түсіп, арбаға таңылса да, санасының ояулығымен, жүрегінің жауынгерлігімен ауыртпалыққа мойымай, алға ұмтылған жандар өз арамызда да бар. Олар ештеңеге қарамастан, талантымен, қарапайым еңбегімен қоғамымыздың дамуына үлес қосып жүр.
«Неге, неге мен?! О, Құдайым, ешкімнің ала жібін аттамап едім ғой...» деген запыран дәмді аһ ұрған өкінішпен оянды ол тоғыз күнге созылған комадан. 26 жастағы жігіт жұмыс орнында өндірістік жарақат алған еді. Бұрғылау мекемесінде бұрғышының көмекшісі болып еңбек ететін ол күндегіше жоғарыда роторда өз міндетін атқарып жатты. Бірақ бұл күні жаңбыр сіркіреп жауып тұрған. Содан ба, қайдам, конусты тұрбаны арнайы құрылғымен тартқанда басы тайқып кетіп, 9 метрлік ауыр тұрба Берекеттің иығына түседі. Нәтижесінде жұлыны жаншылып, кеуде омыртқасы сынып, денесінің төменгі бөлігі жансызданған.
– Бұл оқиға 2010 жылы 1 мамырда болды. Бұл кезде мен Ақтауда еңбек ететінмін. Содан кейін аяғымнан тұра алмай қалдым. Дәрігер анам бар, жан-жақтан консилиумге келген хирургтер бар, ақылдаса келе Германияда немесе Қытайда ота жасатуға кеңес берілді. Мен Үрімжіге барып, ота жасаттым. Ондағылар жұлын жаншылып қалғанын, оны Бейжіңге барып, діңгек жасушасы арқылы қалпына келтіру қажеттігін айтты. Содан бір-екі жылдан соң арбаға отыратын болдым. Қарға адым жер мұң болған мен үшін мұның өзі үлкен қуаныш болды, – дейді жылыойлық Берекет Ақжігітов.
Мұндай жағдай басыма түседі-ау дегенді өңі түгілі түсінде де көрмеген Берекет мойымады. Құлазуға бойын алдырмай, көкірек көзін ашық ұстағандікі ме, ол Қытайда емделіп жүріп-ақ жаңа өнерге үйренді.
– Қытайда қалпына келтіру орталығында әлденені тоқып отырған әйелдерді көрдім. Қызығушылығым оянып: «Мыналар не істеп отыр?» – деймін жанымдағы адамға. Ол: «Кесте ғой, сіздерде мұндай жоқ па еді?» – дейді. Қыздар кесте тікпесе, бұрын мұндайға мән бермейміз ғой, – деп өмірінің жаңа парағын ашқан өнерді қалай үйренгені туралы әңгімесін бастады ол. – Әлгі әйел «Тоқып көресің бе?» деп қолындағы матасы мен инесін ұсынып, кестелеп сурет салу өнерін үйретті. Басында ақ матаға тоқыдым, кейін Қытайдан арнайы суреттің орны сызылған маталарды әкелдім.
Сөйтіп Берекет аса төзімділікті қажет ететін кестелеп сурет салу өнеріне ықыласпен ден қойды. Атырау мұнай және газ университетіне грантпен оқуға түскен ол өндірістік сызбаларды шебер жасайтын. Содан ба қолөнерді еркін меңгеріп кетті.
Бір картинаны жасау үшін әдетте бір айдай уақыт кетсе, оның ең ұзақ жасаған суреті бақандай төрт айға созылған екен. Бір жылда он шақты картинаны аяқтайды. Ол үшін Берекет күніне 7-8 сағат инемен құдық қазғандай жұмыс үстінде отырады. Пейзажды, натюрмортты, жануарлар мен әйел сұлулығын бейнелегенді ұнататын таланттың қолынан осы уақытқа дейін кестеленген, тас-моншақпен көмкерілген сексен шақты картина туған екен.
Алайда көзінің майын тамызып жасаған жұмыстары үйде елеусіз әр жерде жататын, бірақ бір күні оның картиналары сол кездегі аудандық жұмыспен қамту, әлеуметтік бағдарламалар және азаматтық хал актілерін тіркеу бөлімінің басшысы Серік Қамидолланың көзіне түседі. Оның кеңесімен аталған бөлімдегі мүмкіндігі шектеулі жандардың қолынан шыққан бұйымдардың көрмесіне қатысты. Міне, содан бастап Берекеттің өнері көпке таныла бастайды. Атырауға, Астанаға шақырту алады. «Пана» қоғамдық бірлестігінің мұрындық болуымен Ыстанбұлдағы түркі әлемі суретшілерінің көрмесіне барып қайтады. 2017 жылы елімізде өткен халықаралық ЭКСПО көрмесінде де Берекеттің картиналары әлемнің назарына ұсынылды.
– Теңіз қалашығында өткен шарада аукцион бойынша төрт картинам 377 мың теңгеге бағаланып сатылды. Астанада өткен форумда бір картинамды әлдебір өнер бағалаушы 80 мыңға сатып алыпты, – дейді ол. Ал былтыр Жылыойда өткен «Кәсіпкерлер балында» оның картиналары жоғары бағаланды. Аукцион бойынша кестелі, таспен, моншақпен көмкерілген көз тартар туындылары 3 млн теңгеге сатылып, бұл қаражат жарынан айырылып, жеті баланы бағып қалған жағдайсыз жылыойлыққа баспанасын кеңітіп, жөндеп алуға жұмсалды. Берекет солайша өз өнерімен, маңдайтерін төгіп жасаған еңбегімен бір мұқтаж отбасына жәрдем берді.
Дегенмен соншалықты төзім мен икемділікті қажет ететін бұл өнер одан да қымбат, одан да бағалы. Өйткені бір ғана кестедегі крестің өзі 7 теңге тұрады екен. Ал матаның бетіне алуан түсті жіппен сурет салып шығу үшін қаншама кестелеу керек болады, оны санап жатуға ешкімнің жүйкесі шыдамас. Соны бағалағандікі ме, Бейжіңнің өзінде бір картина 1200 доллар тұрады. Ал біздің жақта 70-80 мың теңгеден жоғары бағаға сатып алмауы мүмкін. Әйтсе де Берекетті құр ақша толғандырмайды, ол – өнерінен ләззат алып, береке тауып отырған жан.
Берекеттің бұдан басқа да қызығушылығы көп. Ол былтырдан бері мүгедектер қоғамында ашылған теннис ойынына да қатысып жүр. Тіпті облыс орталығына барып, жарысқа да қатысқан. «Жарыста ұтылып қалдым, бірақ бұл менің қызығушылығымды одан сайын арттырды», – дейді жігері мықты жігіт. Кейбіреулер жеңілістен мұқалып қалса, керісінше шабыт алатын ол Атыраудағы мүмкіндігі шектеулі жандарды спортқа баулитын бапкер Гүлнәр Әбілқайырқызының ұсынысымен төрт адам болып паралимпиадалық жаттығу орталығында дайындық жасап, биыл ақпан айында Дубайдағы бүкіләлемдік жарысқа барып, жүлделі орынмен оралды. «Әлем тамсанатын Дубайда не ұнады?» деген сұрағымызға ол: «Шынымды айтсам, Дубай ұнамады. Заңғар биік ғимараттары болғанмен, біздің елдің табиғаты одан он есе артық екен, – дейді жадырап күліп. – Барлық жағдай жасалса, Құлсарыны Дубайдан керемет етуге болар ма еді!».
Иә, он саусағынан өнер тамған, кісіге үйіріліп тұратын, пайдалы іс істеуге ұмтылып тұратын Берекетті аудандық жұмыспен қамту, әлеуметтік бағдарламалар және азаматтық хал актілерін тіркеу бөлімі де назардан тыс қалдырмай жұмыс ұсынды. «2015-2016 жылдары «Юниксстрой» мекемесі 10 адамды жұмысқа алды. Онда Берекет ұйымның басшысы боп тағайындалып, екі жылдай жұмыс істеп, мүмкіндігі шектеулі жандарға кәсіп үйретті», – дейді жалғызбасты қарттар мен мүгедектерге әлеуметтік қызмет көрсету орталығының директоры Алтынай Қожиева. Ал қол қусырып қарап отырғанды қаламайтын Берекет «Мекемелерде жұмыс болса, бас тартпас едім» дейді.
Ал өнер мен спорттан басқа соңғы кезде жаны сүйетін хоббиі – кітап оқу. Оның сол оқиғадан кейін мұң-қайғыға малынбай, санасын оятып, жігерін жаныған да осы сырлас досы – кітап болатын. Берекет өмірге құлшындыратын, іскерлікке үйрететін кітаптарды оқығанды жақсы көреді. Ол бұл күндері әлемдегі атышулы жетістікке жеткендердің жолнұсқаушысындай болған танымал кітаптардың біразын оқып тастаған. Ник Вуйчичтің, Наполеон Хилдің, Робин Шарманың кітаптарын тәмамдаған. Бүгінде Грегори Дэвид Робертстің миллион тиражды «Шантарам» кітабын оқу үстінде. Мәскеу Мемориалдық мешітінің имамы, көптеген кітаптардың авторы Шамиль Аляутдиновтың «Миллионер слушает» кітабын оқып, Ақтау қаласында автордың өзімен де кездескен. Бұлар, сөз жоқ, оның өмірге деген көзқарасын өзгертті. Өз ішкі сарайын саралап, өмірлік түйін түйді.
Иә, Берекет Ақжігітов арбаға таңылып, таңертеңнен кешке дейін тағдырына нала айтып, қайғы-мұңға малынып отырған жан емес, ол – арман-мақсаты бар жігерлі азамат.
Салтанат ЖАҚЫПОВА
Атырау облысы