Музей жетекшісі Аманжол Әсенқызының айтуынша, оқу-білім, тәрбие бағдарламасын жүзеге асыруға «Шаңырақ» деп аталатын этнографиялық және тарихи, өлкетану бағытында үлес қосып келеді. Қазір 6 бөлімнен тұратын музейде 3 мыңдай жәдігер сақтаулы.
Өзіміз көрген «Ұлттық қазына» бөлімінде киіз үйдің уық, кереге, шаңырақ, туырлық, үзік, түңлік, тұскиіз, басқұр, алаша, уық бау, таңғыш бау, ағаш төсек, көрпе, жастық, әбдіре, бесік, бала төсегі, аша бақан, домбыра, жозы (үстел), сырмақ, кілемше, төсеніш барлығы көрініс тапқан.
Бұрыштағы шкафта ою-өрнектері көз тартарлық, сыңғыры ерекше күміс жүзік, сақина, білезік, өңірше, тұмарша, сырға, салпыншақ, қапсырмалардың неше түрі ілініпті.
Келесі бөлікте мүйіз сырнай, мүйіз түтікше, асық, топайдан жасалған қолөнер туындыларын көрдік. Оның қасында І919 жылғы Қызылжар ауылында тұрған Сатай атамыздың көне домбырасы ілініп тұр.
Бұрышта – кәдімгі ши, ораулы ши, ақ ши тұр. Тоқылған ши әдемі көрінеді. Ағаш тостаған, тегеш, ожау, қос бүйректі ожау, түрі көне ыдыстар.
– Бұл ағаштан жасалған май шайқағыш, марқұм Сағынтай атаның қолдан жасап, қолданған заты, деді Аманжол апай.
Ал түйе терісінен және темір, зергерлік бұйымдар жасайтын ұстаның көрігі, тас диірмен, келі-келсап сияқты көне заттарды Төлеухан, Жомарт, Гүлхан сияқты аға-апайларымыз әкеліп тапсырған екен.
Ауыл маңынан табылған бұғы мен мамонттың мүйіздері жоғарыда тұр.
Сонымен бірге мектептің шағын музейі Елбасының «Рухани жаңғыру» мақаласында жазылғандай «Туған жер», «Өлкетану» бағытына сай жұмыс жасап, оқушыларға туған өлкені танытуға, тарихын білуге арналған бірнеше бөлім бойынша жұмыстар атқаруда.
Музей жетекшісі Аманжол Әсенқызы 1992 жылы Баян Өлгей аймағынан алғашқы лекпен атамекенге оралған қандастарымыздың бірі. Педагог-зерттеуші деген атақтың иегері. Өмірінің 35 жылын ұстаздыққа арнаған екен.
Фарида БЫҚАЙ,
«Egemen Qazaqstan»
Павлодар облысы,
Қызылжар ауылы
