Қайғысыз ұйқы ұйықтатқан ханым-ай!
Бұқар жырау
Бірінші сыр:
Қайырымдылықтан асқан қасиет жоқ
Оның анасы өзінен гөрі өзгелердің жайын көбірек ойлайтын өте қайырымды жан еді. Оған қоса халықтың қымбат қазынасы – ауыз әдебиетімен ауызданғандықтан, ертегі мен аңыз әңгімелерді көп білетін. Сол білгенін бауыр еті балапанының құлағына құя берді. Кіп-кішкентай аққұба құлыншағы да тыңдауға құмар-ақ. Өзі құймақұлақ. Не айтса да қалт жібермей қағып алып, анасынан естігенін өзімен тете ойын балаларына сол қалпында айнытпай айтып береді. Күнде кешкісін ұйықтар алдында анасының ертегі айтып беруі бұл ес білгелі бір үзілген емес. Сол қалыптасқан қағида бойынша кезекті ертегісін айтып болған анасы күндегі әдетімен кіп-кішкентай перзентін мейірлене аймалап:
– Айналайын ботам, ұйықта енді, – деді көрпесін қымтап.
– Апа, тағы бір ертегі айтшы.
– Ертегіні күнде тыңдап жүрсің ғой, мен саған бір аңыз әңгіме айтып берейін. Жарай ма, құлыншағым!
– Жарайды, апа!
– Жақсылап ұғып ал. Бұл өзі аңыз десек те, өмірде болған оқиғаға көбірек келеді. Ал, тыңда. Кезінде қайран анам айтқан аңыз шерткен сыр бұл.
Ол еңсесін жоқшылық езген тақыр кедей еді. Күші тасып, ақылы асып тұрса да өмірдегі әділетсіздіктен жолы болмаған тепсе темір үзетін жас жігіт тойып тамақ ішпей, үнемі түлкіқұрсақ болып жүретін. Сол жігіт сол күні тіптен аш еді. Қалтасын қағып, ең соңғы тиын-тебеніне бір тоюды армандаған ол көшеде өткен-кеткенге алақан жайып тұрған қайыршыны әудем жерден көріп келе жатты. Ерсілі-қарсылы ағылған адамдардың арасында қызылды-жасылды киініп, алтынға малынған әйелдер де, киген киімінің өзі бір қаралық жігіттер де бар еді. Алайда, солардың ешқайсысы қайыршының қалтыраған алақанына тым болмаса бірер тиын тастамай, кеуде кере кердең басып өте берді, өте берді. Ал, сіңірі шыққан кедейдің қайыршыға қайырылмауға дәті жетпеді. Ол қалтасындағы соңғы тиын-тебенін алып, аштықтан көзі қарауытып, тізесі дірілдеп, қалт-құлт етіп құлағалы тұрған қайыршының күс басқан күрең алақанына салды.
Сол сәт ол күтпеген ұлы оқиға болды. Кедей жігіт қиналғанда түсінде аян беретін Қызыр атаның сұлбасын көрді. Айнала аяқ астынан жап-жарық болып шыға келген қас-қағым сәтте аспаннан жұлдыздай ағып түсіп, кедей жігіттің қарсы алдына тұра қалған ол қайыршының иығынан асыра оң қолын алға созды. Сол сәт құйрықты жұлдызға ұқсаған қызғылтсары шұғыла кедей жігіттің көз алдынан зу етіп өте шықты. Сол-ақ екен Қызыр атаның сұлбасы ізім-қайым жоқ болды. Сол күннің ертесінде қайыршыға қарайласқан кедей жігіт Құдайдың құдіретімен аяқ астынан ат басындай алтын тауып алып, бір-ақ сәтте байып шыға келді.
Ертегі мен аңыз әңгіме айтқыш ана Әлжан болатын. Анасы айтқан сол аңызды көкірегіне тоқып алған сол кезде әлі мектеп есігін ашпаған бүлдіршін Нұрсұлтан, бүгін ортамызда ай маңдайы жарқырап жүрген жаны жомарт жайсаң жан, бүкіл халық сайлаған Тұңғыш және қазіргі Президент Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев еді.
Бірінші жыр:
Ғасырдың ғажап оқиғасы
Тарих үшін қас-қағымдық қана сәт 20 жылда 20 ғасырға жүк болатын асулардан асқан Тәуелсіз Қазақстанның шежіресіне алтын әріптермен жазылар айтулы оқиғалар аз емес. Сондай тарихи күннің көшін 1991 жылдың он алтыншы желтоқсаны бастап тұр. Бұл ел тарихындағы ең бақытты күн, құтты күн. Сол күні Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаев «Қазақстан Республикасының мемлекеттік Тәуелсіздігі туралы» Қазақстан Республикасының Конституциялық Заңына қол қойды. Ата-бабаларымыз ғасырлар бойы аңсаған асыл арман орындалды – өмірге тәуелсіз Қазақ Елі келді.
Тәуелсіздікке жету қандай қиын болса оны сақтап қалу одан да қиын. Басқару жүйесі жолға қойылған баяғыдан бар бай мемлекетті басқару да оңай емес. Ал күл-талқаны шығып қираған, экономикасы қисайып қалған елде жаңадан мемлекет құру қияметтің қыл көпірінен де қиын екені анық. Сол қиындықтан қиялап шығып, Тәуелсіз Қазақ мемлекетін құру – тақыр жерде тау тұрғызғанмен бірдей. Еліне арқа сүйеген Елбасы өзіне тән кемел ойлы кемеңгерлікпен тәуелсіз мемлекет құрды.
Тоқсан бірінші жылдың соңында тағы бір тарихи оқиға болды. Ашхабадта басқосқан Қазақстан мен Орталық Азия мемлекеттерінің басшылары Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығын құрды. Сол мәжілісте Нұрсұлтан Әбішұлының алдағыны көріп, алысты болжайтын кемеңгерлігі тағы да танылды.
– Славян одағына қарсы мұсылман мемлекеттер блогын құрсақ, оның соңы Балкан тауы мен Карабахтағы қақтығыстан да асып түсетін қасіретке апарады. Біз өз республикамыздың тұрғындарын ғана емес, Ресей мен өзге мемлекеттегі қандастарымыздың да тағдырын, олардың асығыс, ағат шешімнің құрбаны болмауын ойлауымыз керек, – деді Нұрсұлтан Әбішұлы.
Кеңесіп пішкен тон келте болмайды деген осы. Осы әңгімеден соң Қазақстан Президенті Н.Назарбаев, Өзбекстан Президенті И.Каримов, Тәжікстан Президенті Р.Нәбиев, Қырғызстан Президенті А.Ақаев Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығы құрылғаны жайлы Ашхабад мәлімдемесіне қол қойды.
Ашхабад мәлімдемесі Кеңестік кеңістікте ғана емес, бүкіл дүние жүзінде жылы пікірлер туғызды. Осы орайы келіп тұрған оңтайлы сәт, оң өзгерісті ұтымды пайдаланып қалуды ойлаған Нұрсұлтан бұл одаққа көршілес славяндар одағын тартуды ойлады. Алапат өрт болып өршігелі тұрған тайталас отын тұтатпайтын ең тиімді тәсіл осы еді. Сол себепті де Нұрсұлтан Ашхабад мәлімдемесінде көтерілген мәселелерді олармен бірлесіп талқылау үшін Алматыда кездесуді ұсынды. Бастапқыда бұл ұсынысқа күдікпен қарағандар да болды. Андрей Белыйдан қалған бір сөз бар: «Ақылды адамдар ықпалды болады» деген. Бұл жолы да Нұрсұлтанның ақыл-парасаты үстемдік құрды. Көп ойланып, көп толғанған Ельцин ақыры бірқатар мемлекет басшыларының көшін бастап, Алматыға ұшып келді. Сәтті өткен келіссөздерден соң Нұрсұлтан Әбішұлы журналистерге былай деп хабарлады: «Алдын-ала мұқият дайындалған құжат жобалары жан-жақты талқыланғаннан кейін Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығын құру жөніндегі Келісімнің хаттамасына бұрынғы КСРО-ның құрамына кірген он бір тәуелсіз мемлекеттер басшылары қол қойды». Он бір тәуелсіз мемлекет басшылары қатысқан баспасөз мәслихаты аяқталысымен кеңестік кеңістік пен алыс шет елдерден келген ұзын саны алты жүзге жуық журналистер өз елдеріне шұғыл хабарлар жөнелтіп жатты.
Бәріміз болмасақ та, біразымыз кезінде ТМД құрылған Алматыдағы жиынды кезекті бір басқосудай қабылдадық. Сол кездегі алмағайып уақыт пен аласапыран оқиғаларды еске алсақ, ТМД-ның құрылуы Қазақстан үшін апаттың алдын алған кемел ойлы кемеңгерлік еді.
Сол себепті бұл да дүниеге тәуелсіз қазақ мемлекеті келуі сияқты – ғасырдың ғажап оқиғасы еді.
Екінші сыр:
Қияда жол тапқан ер, қиындықты жеңген ел
Тәуелсіздіктің алғашқы жылдарында қарсы алдымыздан сан қиындық самсап шыға келді. Ресей Қазақстанға хабарламастан бағаны ырықсыздандырып жіберді. Соған орай, біз де бағаны амалсыз босаттық. Өндіріс үздіксіз қысқарды. Дүкен сөрелері қаңырап бос қалды. Еңбекақы, зейнетақы, жәрдемақы айлап берілмеді. Шахтерлер ереуілге шықты... БАҚ-та «Батыл қадамдар қажет» деген тақырыппен Президент Н.Ә. Назарбаевқа жарияланған Ашық хатта: «Республика қауіпті шепке таяу қалды... Есігімізді бақытсыздық қағып тұр» деген ащы сөздер айтылды. «Ел боп айла таба алмай, ер боп қайрат қыла алмай» тұрған қиын шақта биліктің бағын емес, халықтың қамын ойлаған Нұрсұлтан Әбішұлы аса көрегендікпен ең батыл қадамдар жасады. Ереуілге шыққан шахтерлерге барып, ащы шындықты ашып айтты. Халықтың өзге де топтарымен кездесті. Ешкімге өтірік айтқан жоқ, тәтті уәде де бермеді. Қиындықтарды еңсерудің жолдарын көрсетті. Соған орай, атқарушы билікке қатаң ескертіп, берілген тапсырмалардың дер кезінде орындалуын талап етті. Алдын-ала сақтық шарасын жасап, төл теңгемізді жасатып, қиын кезде айналымға қосты. Шет елдерге жиі барып, елге қаржы құйды.
Сөйтіп, елді ұшпаққа қажырлы еңбек, ұлтаралық келісім мен татулық бастайтынына халықтың көзін жеткізді. Сондай жанкешті еңбек еткен күлкісіз күндер мен ұйқысыз түндерде Президент қаламынан төмендегі жолдар туды: «Маған ары үшін жанын садаға ететін осындай текті халыққа, мені ұлым деп, перзентім деп төбесіне көтерген халыққа, арғы-бергідегі қазақ баласының бірде-бірінің пешенесіне бұйырмаған бақытты – толыққанды, тәуелсіз мемлекет құрудың басында болу бақытын бұйыртқан халыққа қызмет етуден артық ештеңенің керегі жоқ, осы жолда мен бойымдағы бар қайрат-қабілетімді, білім-білігімді аямай жұмсаймын, қандай тәуекелге де барамын». Бұл Нұрсұлтанның жалтаңы жоқ жан сыры еді.
Сол сырды ұққан халық қиын қиядан жол тапқан Нұрсұлтан сынды көреген көшбасшының соңынан ерді. Оған сенді. Ерді де қиындықтарды жасампаз еңбекпен жеңді.
Екінші жыр:
Ажалды ауыздықтаған ер, семсерден соқа соққан ел
Тарихта адам қанымен жазылған қаралы оқиғалар, қаралы беттер аз емес. Соның бір парасы сойқан соғыстар болса, бір парасы жарты ғасыр бойы үздіксіз жұмыс жасаған Семей полигонымен тікелей қатысты қайғы-қасірет.
Семей полигонында жасалған бес жүздей ядролық жарылыс зардаптарынан қайғы жұтып, қан құсты халқымыз. Айнала толған жан шошытқан сұмдық. Өмірге келіп жатқан сәбилердің бірінің екі аяғы, енді бірінің қолы, тағы бірінің көзінің қарашығы жоқ. Аналар адам емес, құбыжық туып жатыр. Адам ғана емес, мал да мүгедек. Екі басты бұзау, екі аяғы жоқ қозы соның дәлелі. Он екі мүшесі сау бірен-сараң. Көбісінің ақылы кеміс. Есі ауысқан, өзіне-өзі қол жұмсаған адамдар саны ай сайын көбейіп келеді. Осының бәрі қарғыс атқыр жарылыс әкелген қасірет...
1995 жылы мамыр айының 26-жұлдызында тарихи оқиға болды: Семей полигонының аумағында ең соңғы ядролық заряд жойылды. Ақын, қоғам қайраткері Олжас Сүлейменов басқарған «Невада-Семей» қозғалысын қолдап, алты айдың ішінде екі миллион адам қол қойды. Олар Қазақстанды мекендеген жүз отыз ұлттың өкілдері еді.
Президент Нұрсұлтан Назарбаев бұдан жиырма жыл бұрын Семей полигонын жабу туралы Жарлыққа қол қойды.
Әлемде ажалды ауыздықтаған бір ер, семсерден соқа соққан бір ел бар. Ол ердің аты – Нұрсұлтан, елдің аты – Қазақстан.
Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас хатшысы Пан Ги Мун былай дейді: «Нұрсұлтан Назарбаевтың дарынды көшбасшылығы арқасында Семей полигоны жарылыстар эпицентрінен үміт орталығына айналды. Бұл басқа елдер үйренуге тиісті үлгі».
БҰҰ-ның Бас хатшысы айтқан «Нұрсұлтан Назарбаевтың дарынды көшбасшылығы» жалғыз Семей полигонын жабуда ғана емес, көптеген тарихи оқиғалар тұсында да айқын танылды. Оған сырт көз сыншылардың БАҚ арқылы тараған пікірлері дәлел. Оның бәрін тізе берсек, сөз ұзай береді. Соның бір парасына ғана зер салайық:
Дмитрий Медведев, Ресей Федерациясының Президенті: Қазіргі Қазақстанның мемлекет құрудағы, әлеуметтік-экономикалық дамудағы, елдің халықаралық аренада тұғырын биіктетудегі табыстары Сіздің атыңызбен тікелей байланысты. Көреген де дана саясаткер ретінде Сіз өз халқыңыздың танылған көшбасшысы беделіне ие болдыңыз.
Сіздің Ресей-Қазақстан стратегиялық әріптестігін қалыптастыру мен тереңдетуге қосқан жеке үлесіңіздің орны тіпті бөлекше.
Ху Цзинь Тао, ҚХР Төрағасы: Қазақстан Республикасы Президентінің лауазымында Сіз Қазақстан халқының арасында жан-жақты қолдау мен құрметке ие болып, Қазақстанды ұлттық өркендету ісіне аса көрнекті үлес қостыңыз. Көптеген жылдар бойы Сіз Қытай халқының үлкен досы бола отырып, Қытай-Қазақстан тату көршілік, достық пен ынтымақтастық қатынастарын дамытуға зор маңыз беріп, оны тікелей өзіңіз ынталандырып келесіз.
Николя Саркози, Француз Республикасының Президенті: Сіздің дана басшылығыңызбен Қазақстан ТМД мен Орталық Азияның ең дамыған елдерінің біріне, халықаралық аренада құрметтелетін елге айналды.
Он екі жылдығы осы күні атап өтілетін Астана да таңғажайып дамуға ие футуристік елорда болып отыр, бұған мен Сіздің шақыруыңыз бойынша өткен жылы 6 қазандағы сапарым кезінде өзім көз жеткіздім.
Президент мырза, қымбатты досым, Сізге деген айрықша құрметім мен достығыма деген сендіруімді қабыл алуыңызды өтінемін.
Үшінші сыр:
Қала салды ер мен ел
Болар баланың ойы ғана емес, ойыны да өзгеше. Нұрсұлтан әлі мектеп табалдырығын аттамаған кезінде балшықтан үй жасап, ағаштан сарай соғып ойнаған екен. Үлкендер: «Бұл не десе?» бала Нұрсұлтан: «Бұл үй, мен өскенде үлкен қала саламын» дейді екен. Аузына Алла салған болар, Елбасы ел тізгінін қолға алғаннан кейін астананы солтүстікке көшіріп, сайын Сарыарқаның төсінде өзі бастап, елі қостап, көркіне көз тоймайтын қала салды. Небәрі он жылдың айналасында. Бұл енді аңыз емес, ақиқат.
Баяғының батырындай ай сайын өсіп, күн санап құлпырған жаңа қаланың аты – Астана. Әлем картасында пайда болған жас қаланың бас сәулетшісі – Нұрсұлтан Әбішұлы.
Кемел ойлы кемеңгер саясаткер Н.Ә. Назарбаевтың жаңашыл дарынымен, елдің жасампаз еңбегімен өмірге келген Астана қаласын көрген небір көнекөздер мен саясат сахнасындағы белгілі, беделді тұлғалар талай мәрте таң қалып, тамсанды. Бір ғана мысал, Әзербайжан Президенті Ильхам Әлиев бүй дейді: «Мен жаңа астананы көрдім. Мені құрылыстың қарқыны, адам қолымен сомдалып жатқан сұлулық қайран қалдырды.
Бұған Президент Нұрсұлтан Назарбаевтың сіңірген еңбегі орасан зор, ол күллі қазақ халқының күш-жігерін жұмылдырып, іс жүзінде жаңа қала, жаңа астана орнатты.
Біз бір-бірімізге жақын, туысқан елдерміз, халықтармыз. Біз сіздердің табыстарыңызға әрдайым қуанамыз».
Астана қаласының әр ғимаратын ақыл таразысына тартып, жүрек сүзгісінен өткізген Нұрсұлтан былай деп сыр шертеді:
«Дәуірдің табы мен мәнері екі-үш айшықты сызбамен белгілене береді. Эйфиль мұнарасы, Вестминстер, Кремль... Бұл астаналық нышандар – әлем картасының ең үздік жолбасшылары. Олар бұл күнде солай жаратылған сияқты қабылданады. Алайда, олар белгілі бір адамдардың дарынымен және еңбегімен жаратылған».
Иә, Есілдің жағасында әлем көз тіккен әсем қала бар. Ол қаланың аты – Астана, оның авторы - Нұрсұлтан.
Үшінші жыр:
Төрге шыққан төбе би
Қаламдас дос, Өзбекстан Мемлекеттік сыйлығының лауреаты Насыр Юлдашұлы Фазылов айтқан бір сөз қалам ұшына оралып тұр. «Қазақстанға келсем, ертегілер елінде жүргендей боламын», – деп еді ол. Көзді ашып жұмғанша салынған Астана қаласы ғана емес, елдің небәрі 20 жылда шыққан шыңы да ертегі, аңыз сияқты».
Насыр аға шындықты айтып тұр. Қазақстан Еріне Елі, Еліне Ері сай Тәуелсіз мемлекет. Күні кеше бодан болған, орталыққа құлдық ұрған бұғаудағы Қазақстан бүгінде тәуелсіздіктің көк байрағын Біріккен Ұлттар Ұйымында желбіреткен, елулікке енуге батыл қадам жасаған, әлем таныған ғажапстан. Еуропадағы Қауіпсіздік және ынтымақтастық ұйымына төрағаға сайланып, төбе би болған, өрге шығып, оза шапқан еңселі ел.
Еуропаның төріне шығу былай тұрсын, есігінен сығалай алмаған қазақ төбебиліктен әрі асып, Астанада ЕҚЫҰ-ның Саммитін өткізді. Аса беделді халықаралық жиынды өткізіп қана қоймай, Астана Декларациясын қабылдады. Әлемнің ең ірі, іргелі 56 елінің лидерлерінің бәрінің бас-басының тілін тауып, Астана декларациясына қол қойғызып, ризаластыру, бір үстелдің басында басқосуы қиын саясаткерлерді ортақ келісімге келтіруден асқан қиындық бар ма? Тарқатылмайтын қиын түйіндерді тарқатып, шешілместі шешкен Нұрсұлтанның данышпандығын досты былай қойып, дұшпан да мойындады. Президентіміздің сыртқы саясаттағы тарихта теңдесі жоқ тамаша жеңісі жайлы сырт көз сыншылар төмендегіше төгілтті:
Херман ван Ромпей, Еуропалық Одақтың Президенті: Мен Президент Назарбаевты ЕҚЫҰ-дағы көшбасшылығы үшін құттықтағым келеді. ЕҚЫҰ-ның Орталық Азияда өтіп отырған бірінші Саммиті – айта қаларлық оқиға. Біз үшін Қазақстан дәстүрді жалғастыру мен өзгерістердің символы болып отыр. ЕҚЫҰ біздің қауіпсіздігіміздің бір берік діңгегі болып қала береді. Бұл саммит ЕҚЫҰ үшін жаңа перспективаларды анықтауға мүмкіндіктер береді. Бүгінгі күнді соның басталған күні деп атауға болады. Еуропалық Одақ біздің болашағымыз – қауіпсіздіктің еуроатлантикалық және еуразиялық жүйесімен тығыз байланысты екенін әбден анықтап алған. Тарих бұл шындықтың дұрыстығын көрсетіп отыр. Мен Қазақстанға және Президент Нұрсұлтан Назарбаевтың жеке өз басына ЕҚЫҰ-дағы төрағалығы және саммитті жақсы ұйымдастырғаны үшін алғыс айтқым келеді.
Пан Ги МУН, БҰҰ Бас хатшысы: Мен ЕҚЫҰ-дағы Қазақстанның төрағалығын, соның ішінде, оның Қырғызстан проблемасын шешудегі істерін жоғары бағалаймын. Он бір жыл бойы болмаған саммиттің өткізілуі Қазақстанның көшбасшылығына ғана емес, Нұрсұлтан Назарбаевтың жеке өз басына берілген үлкен баға, оның жаһандық маңызы бар бастамалары мен идеяларының мойындалғандығының белгісі деп ойлаймын.
Тарих үшін қас-қағымдық сәт – бар болғаны 20 жылда ұшқыр қиял ғана жететін асулардан асып, ғасыр жүгін арқалаудың сыры неде, құпиясы қайсы? Оған бір сөзбен жауап берсек, Ер мен Елдің тарихи ұлы жеңісі – көрегендік пен көл-көсір еңбек жемісі дер едік. Ал, оған қуат берген қайнар бұлақ қайда, ол қандай құдірет десек, алтын діңгек – Бірлік дер едік.
Төртінші сыр:
Аманат жүгі ауыр
Биыл жыл басында Елбасы Алматыда зиялы қауыммен кездесіп, ой бөліскен еді. Менің аға-досым Әзілхан Нұршайықов сол кездесуде сөйлейтін сөзін маған факс арқылы жіберіп еді. Денсаулығына байланысты сөйлей алмаған сол сөзі әлі еш жерде жарияланған жоқ. Сол сөз қазақ әдебиеті ақсақалының Президентке ғана емес, соңында қалған ұрпаққа айтқан аманаты сияқты. Сол себепті де сол әрі қысқа, әрі нұсқа сөзді оқушы назарына ұсынудың орайы келіп тұр. Енді сол ең соңғы сөз, ең соңғы аманатқа зер салайық:
«Мемлекетті Сіздей басқарып кете алатын, Қазақстанның дүниежүзілік атағына ие болатын ешкім жоқ. «Ат тұяғын тай басар» дегендей, әрине, жастар да жетілер. Олар жетілген кезде орныңызды біреуі басар.
Жоқ, Сіз қартайған жоқсыз, Нұреке. Алдыңыздағы ағаларыңыз бен апаларыңызға қараңызшы. Асанәлі Әшімов 74 жаста. Әлі күнге дейін сахнада саңқылдап келеді. Киноға түссе, ат құлағында ойнайды. Бибігүл апаңыз 80-нен асты. Әуені әлі күнге дейін күмістей сыңғырлап, көрермендерді қуантады. 85 жастағы Серкебаев Ермек ағаңыз ән шырқағанда, театрдың түндігін желпілтеді.
Ал мен 90-ның табалдырығын аттағалы тұрмын. Сонда да шалдарша шапқылап жүрмін. Былтыр шауып Астанаға барып, Өз қолыңыздан, әскерше адымдап, қасыңызға барып, орден алып қайттым. Биыл Азиада алауы Өскеменге келгенде сол алауды мен де алып қаштым. Алаугер атандым. Сертификатым бар.
Сіз менен жиырма жастай кішісіз. Сіздің 85-ке, тіпті, 90-ға дейін елді еркін басқаруға ақыл, парасат, күш, қуат, қайрат, қабілетіңіз, жігеріңіз жетеді.
Қайталап айтамын: мен Сізден осы алдағы сайлауда Президенттікке кандидат болып түсуіңізді өтінемін. Менің бұл өтінішімді осы отырған зиялылардың бәрі, тіпті бүкіл халық қолдайды деп сенемін.
Менің бұл өтінішіме осы арада жауап беріп кетуіңізді сұраймын.
Қалай, достар, өтініш орынды ма? Қостайсыздар ма осы өтінішті?!
Мен болдым».
Әзілхан Нұршайықов. Ұлы Отан соғысының ардагері, Қазақстанның халық жазушысы. 07.02.2011 жыл, Алматы».
Әзағаңның соңғы сөзін оқып отырғанда менің ойыма Маргарет Тетчердің: «Мен шаршамаймын, кетпеймін. Ал, Британияға мен керек болып тұрған қазіргі кезде мен ешқашан да шаршамаймын» деген сөзі оралды. Біз Нұрекеңе «Сіз Қазақстанға керексіз, шаршамаңыз, кетпеңіз» дейміз.
Төртінші жыр:
Елмен бірге тыныстаған елбасы, ерін қолдаған ел
Елбасы жайлы ойымды телефон шырылы бөлді. Астанадан телефон шалған ел газеті «Егеменнің» президенті, қанатты қаламгер, талантты ұйымдастырушы Сауытбек Абдрахманов екен. Сөзде жорға, істе жүйрік қаламдас досым амандық-саулықтан соң Ел мен Елбасы жайлы мақала жазып беруімді өтінді. Сол сәт менің ойыма Әзілхан аға Нұршайықовтың ең соңғы аманатындағы: «Сіз әлі қартайған жоқсыз, Нұреке!» деген сөзі оралды. Көгілдір экраннан көріп жүрміз, Нұреке әлі тұғырдан таймапты. Сөзі ширақ, еңбегі жемісті. «Нұрекең неге қартаймайды? Оның себебі не, сыры қайсы?» – деп ойладым.
Сол сәт менің ойыма: «Адам екі нәрсе арқылы қартаймайды. Біріншісі – қайырымды ісі. Екіншісі – мейірімге толы сөзі» деген сәулелі сөз оралды. Мұны айтқан Жүсіп Баласағұн.
Осы егіз ұғым, екі өрім сегіз емес, сексен қырлы Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевтың бір ғана қыры. Өзге де өзгешеліктерін көкейден кетпес көркем сөзбен кестелеу көлемі шектеулі газет мақаласының емес, күні ертең жас ұрпақ жазар жаңа романның жүгі.
Нұрсұлтанның мұраты – халық, содан да оның Айы жарық. Алла тағала Еліміз бен Елбасының маңдайын сүйіп тұр. Содан да бүгін Алаш жұртының күні нұрлы, жүрегі жырлы. Ендеше, елмен бірге тыныстап, тынымсыз ақыл-қайрат танытып жүрген Елбасының қадіріне жетейік, халық басындағы бақытты бағалай білейік. Әбу Әлі Ибн Сина айтқандай: «Өз бақытын бағалай білмеген адам бақытсыздыққа ұшырайды». Оның беті әрмен. Алла өзі жар болып, алдымыздан ақ күн туа берсін!
Сәбит ДОСАНОВ, жазушы, М.А.Шолохов атындағы халықаралық сыйлықтың лауреаты.
Алматы.