100 • 18 Қараша, 2019

Сағынышты жылдар мен жолдар

315 рет
көрсетілді
11 мин
оқу үшін

1995 жылы түрлі себептермен «Халық кеңесі» газеті таратылып, сонда қызмет істейтін журналистерді тиісті министрлік жұмыс­сыз қалдырған жоқ, қол­дарынан келгенше әр­түрлі республикалық га­зет-журналдарға орналас­тырды да, арасында осы жолдардың авторы да бар, бір топ қыз-жігіт жыл со­ңы­на қарай «Егемен Қа­зақстан» газетіне қыз­метке қабылдандық.

Сағынышты жылдар мен жолдар

Бас редактор Нұрлан Оразалин мен оның бірінші орынбасары Ержұман Смайыл бәрімізді жылы шыраймен қарсы алып, әй-шәйға қараған жоқ, газеттің қайнаған қара қазанына салды да жіберді. Кү­ні кеше Шераға – Шерхан Мұр­таза, Әбіш Кекілбайұлы бас­қарып, қайта түрленген газет ре­дакциясындағы жігіттердің бар­лығымен де әріптес әрі сыйлас жолдас-досқа айналған біздер, шынын айтсақ, бір үйдің баласындай тату-тәтті болып, білек сыбана жұмысқа кірістік. Сол уақытта газетте 120-дан ас­там адам қызмет етті-ау деймін. Бір Қай­нар Олжайдың өзі опырып жазатын. Нури Муфтахтар сын мақалаларды төгілтіп, Нұртөре Жүсіптер оймақтай оймен ға­на баршаны ойландырып тастайтын дүниелерді жазып, оқырмандарды аузына қаратқанда, оhо, кілең жүйріктер дүбірі саған да қамшы салдырмай тұрмайтын.

Көп ұзамай белгілі қайраткер аза­мат Уәлихан Қалижанов газетке бас ре­дак­тор болып келген­де де еліміздің бас басылымы өз биігінен түскен жоқ. Еркін та­қы­рыптарды ізденіп жазып, өт­кір мәселелердің ақиқатын ай­туда өзіндік қолтаңбаларымен көз­ге түсті. Әйгілі екі қайраткер қаламгер – Ш.Мұртаза мен К.Смайы­ловтың өзара жазысқан хат­­тары газет бетінде үсті-үстіне жарияланып, жұрттың көкейінде кептелген сұрақтардың мән-ма­ғынасын билік тарапына жет­кізіп айтуда керемет әсерлі болды, сонымен бірге қазақ журналистикасында үлкен жаңалық, ерен шы­ғармашылық ізденістер мен тап­қырлықтың арқауына айналды. «Егеменнің» арқасында көптеген шетелде болып, ел мен жер таныдық. Журналистік бай тәжірибе жинап қана қоймай, азамат болып қалыптасқанымызға да тигізген ықпалы зор болды. Айтары жоқ, ол кезде «Егемен» журналистердің ел-жұртқа тез танылып, абырой-атаққа қол жеткізуіне мүмкін­діктер әперді.

«Егемен» газетінің бір ба­қы­ты сол, оның тұрақты оқырман­да­рының көп болуы. Мәселен, бір ғана «Көшедегі пақырды әкім бол деп шақырды» деген ма­қаламызға сан ондаған хат ал­ғанымыз да есімізде. Бар­ған жеріңде көтермелеп айтып жа­тады. Тағы да «Батыр Бақ­тыораз» деп, 1941 жылы 26 мау­сымда атақты А.Гастелло емес, жанып бара жатқан әскери ұша­ғымен жаудың танк коллоннасының тас төбесіне шүйлігіп құлап, қайталанбас ерлік жасаған капитан А.Масловтың экипажының құрамында Бақтыораз Бейсекбаев деген қазақ ұшқышының болға­нын анықтау үшін «Батыр жолы – бауыр жолы» экспедициясымен Қазақстанды шарлап, Мәс­кеу, Минск архивіне сұрау салып, іздестірген күндерді қалай са­ғынбайсың? Сол уақытта бас редактор Уәлихан Қалижанов пен «Атамұра» корпорациясының пре­зиденті, қайраткер Мұхтар Құл-Мұхаммед көп жыл дерегі беймәлім болып келген батырды іздестіріп, табуға орасан еңбек сіңір­генін әрдайым құрметпен айту парыз. Батыр­дың түпкі де­регін де таптық. Есімін қайта жаң­ғырттық. Ержүрек жауынгерге «Ресей Федерациясының Ба­тыры» және «Қазақ­станның Халық Қаhарманы» деген атақтар берілді. Боздақ жауынгер Б.Бейсекбаев туралы оннан астам деректі-зерттеу ма­қала жаздық «Атамұра» кітап шығарып берді. Алматыда батыр рухына ас беріліп, Республика сарайында ақындар айтысы өткізілді. Осы істің басы-қасында болып, батыр даңқы үшін миллиондаған қаржысын аямай жұмсаған қолы ашық азамат Мұх­тар Құл-Мұхаммед екенін айту парыз.

Жалпы, отандық бас басы­лымның тізгінін ұстаған азамат­тардың қай-қайсысы болсын ұжым бақыты мен абыройы үшін барын беруге даяр тұратын еді. Ерағаң – Ержұман Смайыл ағамыз тап осы биікке көтерілген бас редактор болды. Сол Ер­ағаңның тұсында ғой. Алматы. Түс қайтқан мезгіл еді, бір топ жаңатастық жұмысшы мен белсенді адамдар бас редак­тордың кең кабинетіне баса-көк­теп кіріп, тура мағынасында «жау­лап» алды. Оу, бұл не? Сұрақ қоюға шама келтіретін түрлері жоқ. Кабинет еденіне төселіп жатқан кілемнің үстіне жайғасқан 12 адамның ә дегенде айтқаны мынау: «Жаңатаста жағдай қиын. Айлап, жылдап адал жалақымызды ала алмай отырмыз, зауыт жұмысшылары темір жол рельсінің үстінде аштық жариялап жатыр. Әкімдік шарасыз, Үкімет үндемейді...». Сол себепті, «Егемен Қазақ­станға» Шерхан Мұртаза ағамыз Премьер-Министр­дің атына қа­ратып «Ашық хат» жазуы керек. Ол мақа­ла газеттің ертеңгі нөміріне жария­лануы қажет. Олай бол­майын­ша, біз бас редактордың ка­бинетінен шықпаймыз!» деп талапты төтесінен қойды. Шераға зейнеткерлікке шықса да редакцияда емін-еркін жүретін, шолушы болып қызмет істейтін. Ерағаң тез арада Шерағамен те­лефон арқылы хабарласып, жағдайды тәптіштеп түсіндірді. «Шераға, мына жұрт сізді күтіп отыр!» деді.

Аздан соң Шераға да келді тас-түйін болып, қабағынан қар жауып. «Не болып қалды? Бұл кісілер кімдер?» деп бәріне бадырайып қарады. Шерағаның сесінен тайсалды ма, олар орындарынан атып тұрып, кезек-кезек жылы амандаса бастады. Жазушыға бұл Қаратау жұмысшыларының өмірі жақсы таныс. Кезінде кенші жұмысшылары туралы «Қара маржан» кітабын жазып, бұл өндіріс тақырыбына арналған туын­дысымен Мемлекеттік сый­лыққа ие болған. Атақ-даңқы ас­пандаған ағамыз «айта беріңдер» дегендей иек қақты. Ұмытпасам, Жан­дарбек Қалмырза есімді бас көтерер азама­ты мән-жайды әбден иін қандырып түсіндіре бастады. Өзінің көңіл күйін бір­ден сездірмейтін қайраткер кісі жаңатастық бауырлардың жа­найқайын да, талаптарын да үнсіз ғана тыңдады. «Аға, сізге сеніп келдік. Басқа барар жеріміз жоқ, шыдамымыз таусыл­ды», деген сөздерін естіді. «Ал мен жазайын. Газетке басу-баспауды мен шешпеймін», деген Шераға сө­зін іліп алған бас редактор­дың: «Жазыңыз, басамыз!» деген дауысы сенімді естілді. Ертеңгі газет бетінде Шерағаның Үкіметке ашық хаты жарияланды. Ақиқат тұрғысында қатты-қатты сөздер жазыл­ды. Дабыл қақ­ты. Үкімет төрағасы Н.Балғымбаев сол кү­ні Жамбыл облысына барып, Жаңатас жұмыс­шыларының жанайқайының себеп-салдарын өз көзімен көріп, мәселелерді қысқа мерзімде шешуді тікелей өз бақылауына алатынын мәлімдеді. Сең қозғалды. Түйткіл бірте-бірте тарқатыла бастады.

Төл басылымның 80 жыл­ды­ғына байланысты хронология­лық-тарихи жинақ шықты. «Егеменнің» еңбекторысы Жан­болат Аупбаевтың өзі басы-қа­сын­да болып, жинақтап, жетек­шілік жасады. Тарихи газеттің 1919 жылдан бергі нөмірлерінің бірін қалдырмай қарап, әр мақаланың атауы мен қандай мә­селені көтергенін қысқаша жа­зып, соның бәрін араб әрпінен аударуға аса бір зия­лы әрі ұқыпты жан Зияда Ижановты көмекке шақырды. Түбі қызылордалық Зияда ағамыз ескі архивтік материалдарды аудара жүріп, назар аударуға қажетті мақалалардың бәрін оқып шық­­ты. 30-жылға қарай газет латын әліп­биіне ауыса­ды. Сол кезеңдегі нөмір­лер­­ді біз оқып, мұқият сүзгіден өткіздік. «Егеменге» келген ізі бар, шыққан ізі жоқ» делінетін журналистің бірі Әділ Дүйсенбек ағамыз да осы деректі кітапты шығаруға көп еңбек сіңірді. Мұндай жинақ бұрын-соңды болмаған еді. Бұл да бір игілікті іс болды.

Басылымның басшысы болған кезінде Сауытбек Абдрахманов, қазақ мәдениетіне танымал тұлға, терең білімдар азамат отандық бас газеттің бағын ашу жолында көп­теген тың идеяларды жүзеге асырды. Абыройын көтерді. Газетті жаңа сипатта жанданды­рып, мазмұнын танымдық және көр­кемдік деңгейде түрлендіре оты­рып, таралымын 200 мыңға жеткізді. Шынымды айтсам, «Егемен Қазақстан» газетінде өт­кен 11 жылдан астам уақытты та­разы басына тартсам, менің есейіп, шыңдалып, ел арасында, әріптестер ішінде шама-шарқы­мызша кеңінен танылған ең бір қимас әрі бақытты кезеңдерім деп са­наймын. Қазақтың «Көргенді жерден шыққан екен» деп аса бір мағыналы әрі астары терең ойлы сөзі жиі болмаса да, қайсыбір жағдайларға байланысты айтылып жатады. Сол сияқты қазақ журналис­тикасында «Егемен Қазақстанда» қызмет еттім» деген бірауыз сөздің қадір-қасиетін қолына қалам ұстаған жандар бая­ғыдан-ақ түсініп, бағасын беріп қойған.

Біз біршама уақыт жетек­ші­лік жа­саған Алматы бөлім­ше­сі­нің редакция­сына сәті түс­кенде Салық Зиманов, Ғай­­­рат Сапарғалиев, Серік Қирабаев, Манаш Қозыбаев, Жұмағали Ысмағұлов, Әбді­мәлік Нысан­баев, Камал Смайылов, Зей­нолла Қабдолов, Сұлтан Сартаев, Ка­мал Ормантаев, Қалмұқан Иса­баев, Төре­гел­ді Шарманов сияқ­ты ғұламалар мен жай­саң жан­дардың арнайы бас сұғып, аман-саулық сұраса отырып халықтың тағ­дырын арқалаған мәселелер жайында ой бөлісіп, болмаса, редакция өтінішіне сәй­кес жұрт күткен тақырыптарда ма­қа­ла­лар жаз­ған кездерін де ұмыт­пай, са­ғыныш­пен айта жүреміз. Қазақ Үкіметін кезінде 14 жыл бас­қарған Бәйкен Әшімов ақса­қал­дың да арнайы телефон шалып, газетке шыққан мақалалар туралы пікір айтып жата­тын шақ­­тарды да құрметпен еске ала­мыз. Әрқайсысы бір ұлттың, адам­зат­тың тағ­дырын ойлайтын тұл­ғалар-тын. Олар­дың газет бетінде тауып айтқан бір- ауыз сөзі­нің салмағы атан түйеге жүк болғандай еді-ау.

Иә, біз – осындай ұлы тұлға­лар­­мен жүз­десіп, сырласып, тұтас дәуірдің жылнамасы мен заман тарихын бірлесе жазу бақыты бұйыр­ған ұрпақпыз. Ал «Егемен» осы­лайша көптің де, көктің де қалауымен ел газеті атанып, жүз жасап жатыр...

 

Мейрамбек ТӨЛЕПБЕРГЕН,

Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері

 

ТАРАЗ