Қазір «кітаптан алшақтап кеттік, көркем әдебиет оқылмайды» деген пікір жиі айтылады. Бірақ Атырау облысы Жылыой ауданындағы Ақкиізтоғай ауылының тұрғындары бұл сөзбен келіспейді. Олар үшін кітаптан құнды қазына жоқ. Теледидар да, интернет те, тіпті ешқандай өркениет те қағаз кітаптың орнын баса алмайды, дейді. Сондықтан да болар, алақандай ауылдың үлкен-кішісі руханияттың құтханасына айналған кітапханаға жиі бас сұғады.
Мәдениет және спорт министрлігі ұйымдастырған «Рухани қазына-2019» фестивалінде Ақкиізтоғай ауылдық кітапханасының жұмысы «Үздік ауылдық кітапхана» аталымы бойынша жеңімпаз болып танылғанда, таңырқай қойғанымыз жоқ. Солай болуы тиіс те еді.
Ұлттық мәдениетті насихаттап, аймақтық мәдениет ұйымдарының имиджін нығайтуға бағытталған үздік тәжірибелерді көрсету мақсатында өткен фестивальге аталған кітапхананың меңгерушісі Сандуғаш Қалиева қатысты. Соңғы екі жылда атқарған жұмыстарын жіпке тізгендей қылып баяндап берген кітапханашының сөзі көпшілікті тәнті етті. Осы байқауда ол 1 млн теңге көлеміндегі бәйгені алып қана қоймай, Нұр-Сұлтан қаласындағы Ұлттық академиялық кітапханада бір айға тәжірибе алмасу бағытында жұмыс істеу мүмкіндігіне ие болды. Қарапайым ғана ауыл кітапханашысы үшін бұдан зор бақыт болар ма? Елордадан олжалы оралған әріптестерін Құлсары теміржол вокзалынан шашу шашып қарсы алған кітапханашылар да осы мерейлі сәтті бөлісуге асыққан.
– Өткен жылы Ақкиізтоғай ауылдық кітапханасының материалдық-техникалық базасы жаңартылып, коворкинг орталығы ашылды. Жергілікті әкімшіліктің жаңа ғимаратында орналасқан кітапхана жайлы орынға айналды. Қашан барсаңыз да ауылдың үлкен-кішісі Сандуғаштың жанында жүргенін көресіз. Балабақшамен, мектеппен бірлесіп, коворкинг орталығында да түрлі шаралар ұйымдастырып жатады, – дейді Жылыой аудандық орталық кітапханасының басшысы Балзия Кенжебекова. Кітапханаға келіп, мерзімді басылымдармен, жаңа әдебиеттермен үнемі танысып отыратын ауыл тұрғындары коворкинг орталығында уақыттарын тиімді өткізуге мүмкіндік алды. Жергілікті халық бір анықтама үшін бұрынғыдай аудан орталығына барып шаршамайды, осы орталыққа келіп, шаруаларын реттей алады. Қашан да қайнаған тірліктің ортасында, біріне анықтама алуға жәрдемдесіп, біріне қажет әдебиеттерін тауып беріп, біріне жаңа кітап туралы баяндап кітапханашы Сандуғаштың жүргенін көресіз. Біз көбіне үлкен істер туралы ғана айтып, осындай қарапайым еңбек адамдарын қаперімізден тыс қалдырып жатамыз. Еңбектің үлкен-кішісі жоқ. Бастысы, жаның қалаған, өзің жетік меңгерген мамандықтың нағыз шебері болу. Ақкиізтоғай ауылында осындай кітапханашы тұрады.
АТЫРАУ