Сұхбат • 22 Ақпан, 2025

Роза РЫМБАЕВА: «Елден келді» деп ерекше құрметтеді

226 рет
көрсетілді
11 мин
оқу үшін

Қазақстанның халық әртісі, Еңбек Ері Роза Рымбаева алғаш рет Моңғолия еліне сапарлап қайтты. Алыстан ат арытып жеткен қадірлі қонағын ұшақтан түсе құшағын жая қарсы алған жұрттың ықыласы аптаға жуық жалғасты. Атажұрт пен алыстағы ағайынның арасын әнмен жалғап, алтын көпір болған Роза Қуанышқызы 4-8 ақпан аралығында Баян-Өлгей аймақтық музыкалық драма театрында үш концерт, Ұланбатырдағы 1300 орындық Орталық мәдениет сарайында үлкен концерт қойып, қандастарды бір серпілтті. Мәдениеті ұқсас, тіршілік-тұрмысы ортақ, қоян-қолтық араласып отырған елде мамыражай өмір сүріп жатқан қаракөз бауырлардың ортасында өткен ұмытылмас күндер туралы Роза Рымбаева мен осы сапардың басты ұйымдастырушысы, ақын, композитор Ясира Заханқызы редакциямызға арнайы келіп, айтып берді...

Роза РЫМБАЕВА: «Елден келді» деп ерекше құрметтеді

– Роза Қуанышқызы, бес күндік сапарды бақылап отырғанда ұққаны­мыз, бұл Моңғолия еліне алғаш барған сапарыңыз екен. Әлемнің талай елін аралағанда, іргедегі көрші мемлекетке осы уақытқа дейін жол түспеуінің себебі неде?

– Қандай да бір мемлекетке гастрольдік са­парға шығу мә­селесі жеке ме­нің шешіміме бай­ланысты қа­был­данбайды. Мен ел таңдайтын, жер таңдайтын әнші емеспін. Өзім сұра­нып бару – таби­ғатыма жат мінез. «Ша­қырмаса барма, шақырған жерден қалма» деген абырой мен ұятты меңзеген қазақтың аталы сөзінен аттап кете алмадым. Мен – Мәдениет және ақпарат министрлігіне қарасты мемлекеттік «Қазақконцерттің», Алматы қаласы әкімдігіне қарасты эстрада-симфониялық оркестрінің әртісімін. Бұл жолы да Моңғолия мемлекетінің арнайы шақыруымен барған жоқпын. Осы уақытқа дейін өнерде жүрген әріп­тестерімнің Баян-Өлгей жеріне сапарлап барып-келіп жүргенін байқайтын едім. Бірде: «Елдің бәрі Моңғолияға барып-қайтып жатады, мені неге шақырмайды екен?» деп, ойымды Ясира Заханқызына базына етіп білдіріп едім, «шұрқ етпе, сені өзім алып барамын» деді. Ясира – Баян-Өлгей жерінде дүниеге келген қыз, елге келгеніне отыз жылдан асты. Екі елдің де жағдайын жақсы біледі. Біз келмей жатып, екі концерттің билеті сатылып кеткен екен. Халық шулап, реніш білдірген соң үшінші концертті беруді ұйғардық. Бауырлардың көңілінде өкпе-сыз қалғанын қаламадым. Үшінші концерттің де билеті бас-аяғы төрт-бес сағатта сатылып кетті. Сөйтіп, Баян-Өлгейдің музыкалық драма театрында үш концертті қатар қойып, халықтың көңілінен шығып, ризашылығын алып қайттық.

– «Сырт көз – сыншы» ғой, Моң­ғо­лиядағы қандастарымыз туралы қан­дай ой түйіп қайттыңыз? Кө­ңіл күйі, әлеуметтік ахуалы, рухани тыны­сы туралы ой бағамдай алдыңыз ба?

– Баян-Өлгейде 90 пайыз қазақ ұлты тұрады. Мектебі – қазақша, тілі – қазақша, бауырларымыз өзінің тілін, мәдениетін, дәстүрін қаз-қалпында сақтаған. Балалардың, жастардың тәрбиесі қазақи. Өз еліміздің бір об­лысына барып қайтқандай болдым. Ұланбатырда қазақ зиялылары көп тұрады екен. Біз оны Моңғолия аста­насының 1300 орындық Орта­лық мә­дениет сарайында концерт бер­гені­міз­де байқадық. Моңғолия Пар­ламен­тін­де бес қазақ азаматы депутат болып отыр. Ұланбатырдың көп­те­ген жетекші жоғары оқу орындарында Америкада, Еуропада білім алған қа­зақ ғалымдары, профессорлар сабақ береді. Ірі кәсіппен айналысатын бизнес өкілдерінің өзі бір төбе.

Мемлекеттік тіл – моңғол тілі, мем­лекеттік тілмен бірге ағылшын тілінің үстемдігі барлық жерден байқалады. Моңғол жұртының қоғамдық орын­дардағы мәдениеті, тазалығы, жүріс-тұрысы маған өте ұнады.

Ұланбатырдың түбінде шахтерлер қаласы бар екен. Онда негізінен қазақтар жұмыс істейді. Сол төңіректе менмұндалаған қазақ мешіті де тұр. Біз қанша уақыт шахтерлермен, өзге де қаракөздерімізбен армансыз әңгіме-дүкен құрдық. Ға­лымдармен, дә­рігерлермен, жалпы зиялылармен бір күн кездесіп қайттым. Бұл менің өмірімдегі ешқашан ұмытылмайтын ең әсерлі сәт болмақ.

– Сіздердің алды­ңыз­дан кі­лең ақ киме­шекті әжелер, түлкі тымақ­ты ақ­сақалдар, жалпы сол ай­мақ­тың жасы үл­кен қария­ла­ры­ның шы­ғып, қар­­сы алғаны көз қуан­дыр­ды. «Алыстан алты жасар бала келсе...» деген салт сол қал­пы сақталған екен, ә?

– Алдымнан тұлпар мінген азаматтар, қыранын ұстап бүркітшілер шыққанда, жүрегім жарыла жаздап, көзіме ыстық жас келді. «Елден келді» деген қандас бауырлардың құрметі бар, қалың қазаққа деген сағынышы бар, сол құрметті жүрегімнің әр талшығымен сезінгенім бар, қалай ғана көңілім босап, елжіремейін? Жа­нымның тоғыз қабат торқасын бұзып-жарып шыққан сезімім көзімнен жас болып парлап қана тұрды.

– Сол кездесулерден ерекше не байқа­дыңыз?

Шет жұртта жүрген қандас­тарымыздың бәрінің аузынан ақ майы ағып, керемет өмір сүріп жатыр деп айта алмаймыз. Ал мына Моңғолияда моңғолың кім, қазағың кім, бәрібір. Қазақты екінші қатарға қою, ашық не жасырын қысым көрсету атымен жоқ. Моңғолияның мемлекеттік қызметінде, заң шығару орындарында, әлеуметтік салада, бизнесте, өнер мен мәдениетте жергілікті ұлтпен тең құқыққа ие болып, білек сыбанып еңбек етіп, бедел жинап, белгілі тұлғаға айналған қазақ азаматтары жетерлік екен.

«Әлия» мен «Цвети землядан» бас­тап, бүкіл репертуарымдағы әндер­ді жатқа білетін тыңдарманым­мен кез­дестім. Өзім де концерттік бағдарламамды ел білетін әндерден түздім. Шәмші Қалдаяқов, Нұрғиса Тілендиев, Әсет Бейсеуов, Сейдолла Бәйтереков, Жанбота Тұяқбаевтың әндерін көбірек орындадым. Халық қосылып шырқап отырды. Ясира Заханқызының маған арнап жазған әндері, өзге де белгілі, танымал ән­дері орындалды. Біздің «Ана туралы жыр» сияқты моңғолдың да «Миний эжээ» – «Менің анам» деген белгілі әнін өз тілінде орындадым. Сонымен бірге халық әндері де шырқалды. Бір сөзбен айтқанда, аудиторияны не қы­зықтырады, қандай ән тыңдағысы ке­леді, сол әнді орындауға тырыс­тым. Бір концертте 20 ән орындалғанда, үш концертте 60 ән шырқалды. Әри­не, біраз қуат жұмсалды. Бірақ осы жол­ғы алған ә­серім бәрінен ерекше. Себе­бі бауыр­ла­ры­­мыз бізді әбден күткен, сағын­ған, билетті пышақ үстінен бөліп алған. Мен сонау жетпісінші жылдардан бері халықтың алдында келе жатырмын. «Бүгінгі Роза қандай екен?» деген қызығушылықтары да болған шығар, бауырларымыздың маған деген құрметінен ерекше қуат алып қайттым.

– Роза Қуанышқызы, сізді жай әнші емес, «актриса-әнші» ретінде қа­былдаймыз. Актер-әншіні жай ән­шілерден не ерекшелейді?

– Актерлік-әншілік – менің маман­дығым. Театр және кино актері ма­ман­­дығында оқыдым, елу жыл осы ма­ман­­дықпен кәсіби айналысып, еңбек етіп келемін. Әншілік өнерде ак­терлік шеберлікті көп пайдаланамын. Вокалдық мүмкіндігімді көрсе­тіп қана қоймай, образға кіріп, әнді актриса ретінде орындаймын. Кеңес эстрадасындағы мыңдаған әншілер­дің ішінде әрі әнші, әрі актер санаулы ғана еді, олар: Людмила Гурченко, Алла Пугачева, Лолита Милявская, қазақ эстрадасында актриса-әнші ретінде мен танылдым. Бүгінде Т.Жүр­генов атындағы Қазақ ұлттық өнер академиясының профессорымын, сабақ беремін, менің шеберханамнан біті­ріп шыққан шәкірттерім қазір үлкен театрлардың сахнасында ойнап жүр.

Ән деген – біз шығаратын өнім. Өндірісіміз, күнделікті жұ­мысы­мыз – осы. Композиторлар ән жазып алып келеді. Алғашқы нотасынан бастап жіліктеп шағып, менің диапазоныма, мінезіме, музыка туралы ұстанымыма сәйкес келе ме, жоқ па, стилі қандай, қандай көңіл күйді, ойды жеткізгісі келеді – ақырғы нотаға дейін сараптап, жан-жақты талқылаудан өткізіп, «тұтынушы қалай қабылдауы мүмкін?» деген тұрғыда түйін жасалады. Бұл біздің күнделікті жұмысы­мыз болғанымен, өнерімізге баға бере­тін – халық. Құрмет көрсететін де, қол соғатын да, құшағымызды гүлге толтыратын да көрермен. Биыл «Сахна­да – 50 жыл» деген есеп беру концертін жоспарлап отырмын. Уақыты әзірге белгісіз. Бірақ жыл соңына дейін елімнің алдында емтихан тапсыратын сәтке іштей дайындалып жүрмін.

– Ясира Заханқызы, тұтас бір мем­­лекеттің мәдениет министр­лігі атқаратын жауапкершілігі мол жұ­­мысты айналдырған екі-үш адам иық­тарыңызға артып, Роза Қуаныш­қызын Өлгей қазақтарымен қауыш­тырып қайттыңыздар. Әлеу­меттік желіде күн сайын сіздер жариялаған жаңалықтарды көріп, бірге сапарлас болғандай күй кешіп отырдық. Сіз ұйымдастырмағанда, бұл концерт әлі де ұзай берер ме еді?

– Тар заманның өзінде қазақты әлемге танытып, жарты ғасыр бойы адами, әншілік болмысына қылау түсір­мей, халқына адал қызмет етіп келе жатқан Роза Рымбаева – аңызға айнал­ған адам. Бұл үлкен тарихи сапар болды. Әр кон­церті жоғары деңгейде өтті. Моңғолияға алғаш рет барып тұрса да, сапарына аса жауапкершілікпен қа­рап, үлкен абыроймен атқарды. Бірін­ші, жырақтағы қаракөздерді бабы келіс­кен кәсіби шеберлігіне тәнті етті. Екін­ші, жүректен шыққан әндерін жүрек­ке қондырып, халықтың рухын көтеріп тастады. Үшінші, қазақы болмысы мен табиғилығы көптің көңілінен шықты. ­Ол жақтағы бауырлар алысқа кеткен қызы туған шаңыраққа оралғандай, туысы келгендей қуанды. Әртүрлі әлеумет­тік мәртебеге ие топтармен кездесуде ­сол адамдардың өз тілімен сөйлесіп, қоян-қолтық араласып, өз ұстанымына берік, әділ, еркін көз­қарастағы адам еке­нін аңғартты.

Біз Роза Қуанышқызы екеуміз осы сапарды ұйымдастыруға қолұшын ­созып, қолдау-көмегін аямаған ­«Сана» ағарту орталығының жетекшісі, ­Баян-Өлгейдің белгілі қайраткер қызы Шол­пан Бірдіханға, талантты жас әнші Сағым Бейбітшілікқызы­на, Моңғол елінің Мәдениет министр­лігі, Парла­мент мүшелері, Қазақстан­ның Моңғо­лия­дағы елшілігіне, Баян-Өлгей айма­ғы­­ның әкімшілігіне, Баян-Өлгей аймағы­­ның жерлестер алқасына мемлекет­тік ­тұр­ғыдан Роза Рымбаеваның гастроль­дік сапарына аса құрметпен мән бе­ріп, жоғары деңгейде ұйымдастыруға жәр­дем бергені үшін алғысымыз­ды
айтамыз.

– Әсерлі әңгіме үшін сіздерге де алғыс білдіреміз.

 

Әңгімелескен –

Айгүл АХАНБАЙҚЫЗЫ,

«Egemen Qazaqstan» 

Соңғы жаңалықтар

Тазылар тартысқа түсті

Аймақтар • Кеше