Руханият • 21 Наурыз, 2020
Там-тұмдап тін тартсаңыз толағай тарихтан бұл, түркілік сарын есер төгіліп ғайыптан нұр. Сан түрлі құпияның сапырып қазандығын, көктемкөз бір балауса жан-сырын жазар бүгін. Жазады ол дүниені басы әлі жазылмаған, ақындай болашақтан аңдаусыз сөз ұрлаған. Қалған сол сағынышын артында қолын бұлғап, қанаты көкті тілген құстардың жолын жалғап. Бұлттардың жанарынан бұйығы жас төгіліп, қайтадан қауыз жарар қырмызы іштегі үміт. Жігіттей он сегіздің жаңа ашқан ақ парағын, бұл көктем айырмасы екен ғой ақ-қараның.
Руханият • 20 Наурыз, 2020
Біздің ауылдың іргесіндегі үлкен төбені білмейтін жан жоқ шығар. Төрт мезгілде де бауырынан бала үзілген емес. Құдды бір малды өріске айдайтын күрежол іспетті. Іңір ауғанда күлше күн тау тектес сол құмыққа сіңіп кеткендей көрінеді. Үстіне шықсаң, толықсыған ай да таяқ тастамда тұрғандай. Содан болар, сойыл соғардың бәрі маңайына үйір. Жастар үшін ғашықтар мекені. Жұлдыз көктегенде алақандай ауылды Тұманбай жыры тербеп жататыны соның дәлелі. Бозбаланың қиялы мен бойжеткеннің ұяңдығы тұтасып өлең боп өріледі келіп.
