Руханият • 20 Наурыз, 2020

Тұманбай тауы

Біздің ауылдың іргесіндегі үлкен төбені білмейтін жан жоқ шығар. Төрт мезгілде де бауырынан бала үзілген емес. Құдды бір малды өріске айдайтын күрежол іспетті. Іңір ауғанда күлше күн тау тектес сол құмыққа сіңіп кеткендей көрінеді. Үстіне шықсаң, толықсыған ай да таяқ тастамда тұрғандай. Содан болар, сойыл соғардың бәрі маңайына үйір. Жастар үшін ғашықтар мекені. Жұлдыз көктегенде алақандай ауылды Тұманбай жыры тербеп жататыны соның дәлелі. Бозбаланың қиялы мен бойжеткеннің ұяңдығы тұтасып өлең боп өріледі келіп.