11 Маусым, 2016

«Зерек Ботақан» қамқорлыққа зәру

636 рет
көрсетілді
4 мин
оқу үшін
Бақтияр ТАЙЖАН,Ұлты басқа азамат қазақ тілінде альманах шығаруда Өмірде тіршіліктің күйбеңіне алаңдамайтын, өзінің бағыт-бағдарынан қанша қиындық болса да айнымайтын адамдар болады. Соның бірі әріптесіміз Вячеслав Юрьевич Франк. Ол біраз жылдардан бері «Зерек Ботақан» атты балаларға арналған альманах шығарып келеді. Шығарып келеді деген айтуға ғана оңай, журналдың әр саны бүгінгідей қаржы тапшылығында баспа бетін қиындықпен көруде. Вячеслав Франк Шымкентте қала­­­лық балалар бақшасының мең­геру­ші­лерімен кездесті. Бұрын да қазақ балабақшасы көрнекі құрал дегенге өте жұтаң еді. Тәуел­сіздік алғанымызға 25 жыл толса да осы олқылықтың орнын әлі толтыра алмай келеміз-ау. – Мен жасымнан өлең оқу, ән айтуға әуес болып өстім, – дейді Вячеслав. –Балабақшада жалындап тұрған бала­қайлардың бірі болатынмын. Кейінірек журналист болып жұмыс істеп жүр­генімде қазақ балабақшаларының ән мен биге жетімсіздігін байқап, бала кездегі арманымды іске асырудың мүмкіндігі туғанын сезіндім. Мен де Қазақстанның азаматымын. Қазақ мектебі, қазақ балабақшасына тек қазақ ақыны, қазақ жазушысы, қазақ өнертанушысы ғана шығарма жазсын деген заң жоқ. Өзімнің Отаныма кішкене де болса үлес қосу үшін осы істі қолға алуға бел байладым. Әрине, жалғыз ағаш орман емес. Менің идеямды қасымдағы өзім сияқты тілеулес жандар қолдап кетті. Қаншама қиындықтар туса да мақсатымнан айнымай, «Зерек Ботақанды» шығарып келемін. Жаныма жағатын іс бойыма қуат береді. Шымкентке осы келісімде Қазақстанның көптеген облыстарында болып, балабақша меңгерушілерімен кездесу өткіздім. «Зерек Ботақан» альманағы балалар үшін өте керек дүние. Тек, бүгінгідей қаржы тапшылығында, демеушілер азайып тұрған кезеңде жарық көруі тым қиынға түсіп отыр. Облыс аралап, ұстаздармен кездесу өткізіп жүруімнің мәнісі – таралым жинау. Сонымен қатар, белсенді авторларды журналға тартып, жақсы тәжірибелерді жарыққа шығару ниетіндемін. Вячеслав Франктің ойы осы. Бүгінге дейін 25 саны жарық көрген альманахты парақтадық. Мұнда балаларға арналған әндер, ән және ойын, аудиотаспадан әуен тыңдау, балаларға арналған поэзия, өлеңдер мен жұмбақтар жинағы, әуенді қойылым, мерекелік сценарийлер, мәнерлеп оқу сияқты бөлімдер бар. Яғни, мектеп жасына дейінгі балаларға керектің бәрі осы журналда кездеседі. Әрине, керемет десек, біз қателесеміз. Вячеслав Франктің балабақшада­ғы олқылықтың орнын толтыруға ұмтылғаны сүйініш болғанымен, ол – орыс тілді азамат. Қаншама педагог, осы істің басында жүрген азаматтарды тарттым дегенімен, «шөп те өлең, шөңге де өлең» балалар альманағында өріп жүр. Бізді «балаларға шығарма жазғыштардың» өлермендігі таңғалдырады. Балабақша жасындағы балалардың өз сөздік қоры болады. Бұған тілі орыс тілімен шыққан, әр сөзді ежіктеп әрең сөй­лейтін балақайларды қосыңыз. Осы жағын Вячеславқа ескерткенбіз. Балабақшадағы балаларға арнап жазатын керемет талантты ақын, жазушыларымыз бар. Қаламақысы келіссе, өлеңдер мен жұмбақтарды, ертегілерді, шағын әңгімелерді олар да келістіріп жазып береді. Әрине, журналдың әзірге ондай мүмкіндігі жоқ, әрі бас редактордың қазақ тілін біл­мей­тіндігі жақсы істі тұсаулай беретін сияқты. Сөз жоқ, көркемдік жағынан ақсап жатса да «Зерек Ботақан» балабақша бүл­діршіндеріне керек дүние. Біздің сын ортақ істің қиюын қашыру емес, жақсы бола берсін деген шынайы тілектен шыққан ой ғой. Көкшетаудағы «Өлең» әуенді-бас­па орта­лығынан шығатын альманах бала­бақшаға өте керек. Жақсы бастаманы ор­та жолда қалдырмай, қолдап, қуаттап кет­­сек, жаздырып алсақ, кемшілік деген жүре түзеледі. Ұлты басқа болса да тілегі бір, өз мақса­тынан айнымайтын, тапқан-таянғанын қазақ балабақшасының журналына құйып жатқан Вячеслав Франктің мұнысы елжандылық. Бақтияр ТАЙЖАН, «Егемен Қазақстан» Оңтүстік Қазақстан облысы